ร้อยมาลัย บูชาครู ด้วยดวงใจ
"ทุ่มเทเพื่อศิษย์ จากจิตวิญญาณของครู แสงเทียนเพื่อการเรียนรู้ ยังสู้ยังส่องเรื่อยมา ให้ศิษย์ถึงฝั่ง ด้วยแรงหวังแรงศรัทธา เหนื่อยกายและใจ ทว่า เป็นสุขอยู่ทุกนาที" ท่อนหนึ่งในบทเพลงรางวัลของครู หลายคนที่ได้ฟังเพลงนี้ ต้องคิดถึงคุณครู พ่อแม่คนที่ 2 ของพวกเรา พระคุณของท่านที่สั่งสอน อบรมลูกศิษย์ จนได้ดี 16 มกราคมของทุกปีถือว่าเป็นวันครู ตัวแทนว่าที่ครูนักศึกษามหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคล (มทร.) ธัญบุรี ขอเป็นตัวแทนสำนึกและบูชาในพระคุณที่สาม
รศ.ดร.ประเสริฐ ปิ่นปฐมรัฐ อธิการบดีมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคล (มทร.) ธัญบุรี กล่าวว่า ตลอดอายุการทำงาน 28 ปี อยู่ในสายวิชาชีพครูมาตลอด ได้เป็นตัวอย่างที่ดีให้กับลูกศิษย์ มุ่งมั่นในการเรียนการสอน ตลอดจนมุ่งมั่นที่จะพัฒนาตนเองในด้านความรู้ความสามารถ โดยอาชีพครู เป็นผู้ที่มีความรู้ ความเสียสละ มีจิตอาสา เป็นแบบอย่างที่ดีให้กับลูกศิษย์ เสียสละทั้งกำลังกายและกำลังใจ ทุ่มเทถ่ายทอดความรู้ให้ลูกศิษย์เป็นคนดี มีคุณธรรมและจริยธรรม ซึ่งทุกวันนี้สังคมให้ความคาดหวังกับอาชีพครู เพราะ ครูเป็นพ่อแม่คนที่ 2 ในการประพฤติปฏิบัติตน ทุ่มเทในการทำงานอย่างเต็มที่ มุ่งตนเองให้เป็นผู้มีจิตสาธารณะ เสียสละของความเป็นครู จากพฤติกรรมดังกล่าวจะเป็นตัวบ่มเพาะตัวของครูเอง ให้มีความรู้ควบคู่คุณธรรมและจริยธรรม ได้รับความเชื่อถือจากผู้ปกครองและสังคม ส่งผลให้ตัวครูและครอบครัวของครูมีความสุข ขอให้กำลังใจครูและนักศึกษาที่จะออกไปประกอบวิชาชีพครู มีความสุขและจงภูมิใจต่ออาชีพของตนเอง มีกำลังใจและกำลังกายในการทำงานพัฒนานักเรียน พัฒนาทุนมนุษย์ของชาติ และที่สำคัญครูทุกคนต้องมีสติ มีวินัยครองตนและตระหนักถึงความเป็นครู
"นิค" นายจตุรงค์ อินทรสาด นักศึกษาชั้นปีที่ 3 สาขาครุศาสตร์ไฟฟ้า นายกสโมสรนักศึกษาคณะครุศาสตร์อุตสาหกรรม เล่าว่า ในอนาคตต้องออกไปประกอบอาชีพในสายครู ซึ่งเมื่อมาเรียนสายนี้ทำให้เข้าใจคุณครูมากขึ้น เวลาที่นักเรียนไม่ตั้งใจเรียน ความรู้สึกของคุณครูเป็นอย่างไร จิตวิญญาณของครู ต้องเข้าใจลูกศิษย์ของตนเอง เนื่องจากลูกศิษย์ต่างที่มา คนเป็นครู ต้องรักในวิชาชีพนี้จริงๆ ในฐานะของลูกศิษย์ที่มีครู ขอสำนึกในพระคุณครู บูชาพระคุณของครูทุกคนทั่วประเทศไทย และขอส่งกำลังใจให้คุณครูที่ปฏิบัติงานใน 3 จังหวัดชายแดนใต้
"ข้าวฟ่าง" นางสาวศิริขวัญ กองสิน นักศึกษาชั้นปีที่ 2 สาขาวิชาครุศาสตร์ไฟฟ้า
คณะครุศาสตร์อุตสาหกรรม เล่าว่า เนื่องจากมีแม่และยายเป็นแบบอย่างในการประกอบวิชาชีพครู นอกจากความรู้ที่ถ่ายทอดให้กับลูกศิษย์แล้ว ยังคอยอบรมขัดเกลาจิตใจ คอยให้คำปรึกษา เป็นพ่อแม่คนที่สอง คอยสั่งสอน ปลูกฝังคุณธรรมจริยธรรม ครูผู้ให้ ถ้าไม่มีครูตนเองไม่สามารถอ่านออกเขียนได้จนถึงทุกวันนี้ อยากให้ทุกคนเชื่อฟังครู ตั้งใจเรียน เหมือนที่คุณครูตั้งใจสอน
"แสง" นายธีรพงศ์ แสงเจริญ นักศึกษาชั้นปีที่ 4 สาขาครุศาสตร์เครื่องกล เล่าว่า ตอนเรียนมัธยมต้นครูท่านหนึ่งสอนว่า "เป็นครูได้สอนนักเรียนเป็นอะไรที่มีความสุข เมื่อได้เห็นนักเรียนที่สอนเติบโตเป็นผู้ใหญ่และมีงานทำ" นี้คือแรงบันดาลใจให้ตนเองมาเรียนสายครู พอได้ออกไปสังเกตการสอนก่อนออกฝึกสอนปีการศึกษาหน้า รู้สึกเหมือนคุณครูพูด ความรู้สึกภาคภูมิใจ ถ้าสังคมที่โตขึ้นมาโดยไม่มีคุณครู สังคมคงมีแต่ความวุ่นวาย เพราะว่า เกิดมาจากครอบครัวที่แตกต่างกัน แต่เมื่อมาโรงเรียนมีคุณครูอบรม ให้ความรู้ ทำให้สังคมน่าอยู่
"แอม" นางสาวภัททิรา นพศรี นักศึกษาชั้นปีที่ 3 สาขาครุศาสตร์คอมพิวเตอร์ เล่าว่า ความรู้และประเทศที่พัฒนาขึ้น ทุกคนต้องเรียนหนังสือ บุคคลที่สำคัญที่สุดคือครู อาชีพที่สร้างคนหนึ่งคนให้มีความรู้ เป็นอาชีพที่พิเศษคนที่จะประกอบอาชีพนี้ต้องมีความอดทนสูง มีความรู้ และสามารถนำความรู้มาถ่ายทอดด้วยการสอน สอนอย่างไร ให้คนนั้นๆเข้าใจ และนำไปปฏิบัติได้ ยกตัวอย่าง คุณครูที่ให้ความรู้ให้กับนักเรียนใน 3 จังหวัดชายแดนใต้ นอกจากจะต้องเก่งแล้ว ยังต้องมีอุดมการณ์ ยอมเสียสละเสี่ยงต่อภัยรอบตัว ถ้าขาดครูที่มีความเสียสละเด็กๆ ใน 3 จังหวัดชายแดนภาคใต้ คงจะไม่ได้เรียน
"กลอฟ์" นายวัชระ บุญกระจ่าง นักศึกษาชั้นปีที่ 3 สาขาครุศาสตร์คอมพิวเตอร์ เล่าว่า คนหนึ่งคนที่สามารถสอนคนเป็นสิบเป็นร้อยเป็นพัน เพื่อนำความรู้ไปต่อยอดต่อไป ถือเป็นผู้ที่มีพระคุณต่อตัวเรา เพราะว่า ท่านเสียสละทุกอย่าง ทำทุกวิธีทางให้คนหนึ่งคนเข้าใจในสิ่งที่ถูกที่ควร เป็นอีกหนึ่งวิชาชีพที่มีบทบาทมากที่สุด ก่อนที่จะเป็นหมอต้องมีคุณครูสอนหมอ ก่อนจะเป็นทหารตำรวจต้องมีคุณครูสอน ตนเองเป็นอีกหนึ่งคนที่มีครู ซึ่งกว่าที่จะเข้ามาศึกษาในระดับมหาวิทยาลัยฯ ต้องผ่านการสอนมาจากครูหลายคน
ครู แม้ไม่ใช่พ่อแม่ ไม่ใช่ญาติพี่น้อง แต่เป็นคนที่พร้อมจะมอบวิชาความรู้ คุณธรรมและจริยธรรมที่มีทั้งหมดให้กับศิษย์ โดยไม่หวังสิ่งอื่นตอบแทน เพียงต้องการให้ลูกศิษย์เติบโตเป็นคนดีในสังคมไทย เท่านั้นก็คือความภาคภูมิใจและความสุขใจของคนเป็นครู
