I'M A LIMITED EDITION ธนันต์ บุญญธนาภิวัฒน์

หนึ่งในปรากฏการณ์ Sold Out อย่างรวดเร็วที่สุดเท่าที่ประเทศนี้เคยมีการขายรองเท้าแบรนด์ไทยมาเราเชื่อว่าถ้ามีการบันทึกจริงๆ รองเท้า Rompboy รุ่น Rompboy shoes 1 (special edition) ควรถูกบันทึกไว้ในประวัติศาสตร์ด้วยเพราะในเวลา 1 นาทีกว่าๆ รองเท้าก็ขายหมดเกลี้ยง

คำถามคือทำไมรองเท้าคู่นี้ถึงฮิตมากขนาดนั้น?

เพราะคนออกแบบและเจ้าของแบรนด์คือ ‘บู้ - ธนันต์ บุญญธนาภิวัฒน์' มือเบสวง Slur เหรอ? อาจจะใช่ แต่ก็ไม่ได้เป็นเหตุผลหลักที่ทำให้หลายคนแห่มาจับจองจนกลายเป็นของหายาก ถึงขั้นราคา Rompboy shoes 1 (special edition) รวมถึง Rompboy รุ่นอื่น ถีบตัวสูงเป็นเท่าตัว เหตุผลที่ Rompboy ได้รับความนิยมระดับพีค ไม่ใช่นั้นแค่ผลิตจำนวนจำกัด หรือเป็นงานทำมือ เท่านั้น แต่เพราะรองเท้าทุกคู่มีเรื่องราวของตัวเองในระหว่างการผลิต และผ่านการคิดมาอย่างดี ไม่เพียงแต่รองเท้า Rompboy ยังมีสินค้าแฟชั่นอื่นๆ ที่เขาผลิตออกมาขายในจำนวนจำกัดแล้วก็ขายได้ดีไม่ต่าง

คงไม่มีใครคิดว่าปรากฏการณ์นี้จะเกิดขึ้นได้ง่ายๆ กับแบรนด์แฟชั่นไทย

ผมเป็นคนที่ชอบสะสมรองเท้า มีรองเท้าอยู่เต็มบ้านจนแม่บอกให้ขาย (หัวเราะ) ใจจริงไม่อยากขายหรอก แต่ก็ลองปล่อยขายดู ปรากฏพอโพสต์ขายปุ๊บ มีคนซื้อเร็วมากๆ เรียกได้ว่าเป็นวินาทีเลย แต่เราก็ไม่ได้คิดอะไรเว้นว่างไปสองปี กระทั่งวันหนึ่งเราเกิดไอเดียอยากจะทำกางเกงขาสั้นในแบบที่เราอยากใส่ขาย แล้วเป็นงานแฮนด์เมดที่ทำออกมาจำกัด ก็เลยสร้างแบรนด์ Rompboy ขึ้นมาโดยขายทางออนไลน์เพราะเราจำได้ว่าตอนขายรองเท้าบนออนไลน์มันรวดเร็วมาก แต่กางเกงขาสั้นล็อตแรกขายอยู่ 4 - 5 เดือนถึงหมด ตอนหลังเราเริ่มเอารองเท้ามือสองมาปล่อยขายอีกรอบ สลับกับกางเกงขาสั้นล็อตใหม่ ครั้งนี้ขายเร็วมาก สินค้าแบบใหม่อย่างกางเกงขายาวก็ขายดี เราเริ่มมองความเป็นไปได้แล้วว่ามันมีทางที่เราจะขายสินค้าที่เป็น Limited Edition และสามารถขายได้อย่างรวดเร็วด้วย

ผมคิดว่าในเมื่อเราชอบรองเท้า ก็ทำรองเท้าขายไปเลย (หัวเราะ) ซึ่งผมชอบทรงรองเท้ายุคก่อน เช่น รองเท้าเทนนิส รองเท้าบาสเก็ตบอล มันเจ๋งดี ทุกอย่างมันเบี้ยว มีตำหนินิดๆ เพราะเป็นงานทำมือ อีกอย่างรองเท้าทรงนี้ถ้าเป็นของวินเทจจะแพงมากคู่นึงหลายหมื่น แต่ผมอยากทำขายในราคาถูกใส่ลุยได้จริง หรือจะสะสมก็ได้ ทว่าพอได้ไปคุยกับโรงงานผลิต แทบท้อ มันแพงมากๆ สั่งผลิตรองเท้าผ้าใบ 1 ล๊อต หลักสิบ มูลค่าเท่ารถคันหนึ่งเลย แต่ผมก็พยายามพัฒนาแบบ เขียนแบบใหม่เรื่อยๆ จนเมื่อได้รองเท้าต้นแบบล็อตแรกออกมาปรากฏว่าไม่สวยเลย แทบร้องไห้ เครียดมาก แต่ก็ดื้อทำอีก 2 ล็อต ก็ไม่สวยอีก เริ่มท้อไม่อยากทำแล้ว แต่อีกใจก็คิดว่าทำทั้งทีก็ให้มันสุด ท้ายที่สุดล็อตที่ 4 ถึงลงตัว มันสวยจนผมแทบกรี๊ด (หัวเราะ) ผมสั่งผลิตเพื่อขายครั้งแรก ปรากฏ Sold Out ใน 3 วัน ที่ดีใจอีกเรื่องหนึ่งคือรองเท้านั้นได้ขายที่ร้านรองเท้า Carnival ซึ่งปกติเขาไม่เคยเอารองเท้าแบรนด์ไทยมาขาย แต่นี่เป็นครั้งแรก

ในที่สุดฝันของผมคืออยากจะขายรองเท้าให้ได้แบบวินาทีต่อวินาทีก็เป็นจริง หลังรองเท้า Rompboy วางขายรุ่นอื่นเรื่อยๆ ระยะเวลาการขายหมดเริ่มสั้นลง กระทั่งรุ่นล่าสุด Rompboy shoes 1 (special edition) ก็ขายดีมาก ผมประกาศรับสั่งจองทางออนไลน์ตอนเที่ยงตรง พอเที่ยงหนึ่งนาที รองเท้าหมด!! ทั้งที่ก่อนจะลงขายผมก็ไม่มั่นใจหรอกนะ เพราะกระแสมันเงียบมากหลังจากที่โพสต์ลงไปว่าจะขาย แต่ผลลัพธ์มันตรงกันข้ามทุกคนตอบรับเราดีมาก หน้าร้านที่ฝากขายก็ขายหมดเหมือนกัน ผมรู้สึกภูมิใจมาก ที่แบรนด์ไทยได้รับการตอบรับอย่างดี ผมภูมิใจไปถึงคนที่มีส่วนรวมทั้งหมด รองเท้าคู่นี้ทำโดยคนไทย ฝีมือการตัดเย็บของคนไทยเก่ง วัตถุดิบที่ใช้ก็คุณภาพดีไม่ด้อยไปกว่าทีไหน และที่สำคัญผมดีใจที่คนไทยช่วยสนับสนุนกัน หลังจากนี้ไปผมขอเวลาอีก 6 เดือนเพื่อพัฒนารุ่นใหม่ ถ้าไม่ชัวร์จริงผมไม่ปล่อยของ ทุกอย่างต้องดี เราไม่ชุ่ย ไม่ทรยศลูกค้าแน่

ทุกครั้งที่เจอคนใส่รองเท้า Rompboy ผมแทบจะเข้าไปกราบ ความรู้สึกที่เห็นคนใส่รองเท้าของเรามันเหมือนกับเห็นเขาเอางานศิลปะที่ผมสร้างมาห้อยคอ (หัวเราะ) อยากจะเข้าไปกราบขอบคุณที่ซื้อ และใส่งานของเราจากใจจริงเลย ความรู้สึกมันคล้ายกับเดินไปไหนสักที่แล้วมีคนเปิดเพลงของ Slur มันภูมิใจมากเลยนะ ที่ผ่านมาผมเป็นคนที่เสียเงินให้กับรองเท้าเยอะมากเพราะเรารักรองเท้า แล้วไม่น่าเชื่อว่าวันนี้สิ่งที่รักมันได้ให้อะไรหลายๆ อย่างกลับคืนมาให้

ทำธุรกิจเหมือนการทำวงดนตรีต้องมีแนวทางชัดเจน ทุกขั้นตอนการทำเพลงเราไม่เคยมั่ว ต้องมีความคิดสร้างสรรค์ ทำนอง เนื้อเพลง ต้องมีที่มา ดังนั้นการออกแบบรองเท้า หรือสินค้าอื่นๆ มันก็ต้องมีที่มา มั่วไม่ได้ ทำไมเราต้องใช้ผ้าสีนี้ ทำไมต้องใช้ยางพาราตัวน้าทำรองเท้า ทุกอย่างจะมีคำตอบของมัน คุณต้องเข้าใจมันก่อน เอา passion นำก่อนเลยว่าอยากทำอะไร ผมไม่รู้ทฤษฎีในการทำธุรกิจหรอก แต่ผมเอาเรื่องดนตรี และการครีเอทีฟ มาผสมผสานกัน จริงๆ มันอาจจะผิดก็ได้ แต่สำหรับผม มันเวิร์คนะ

Profile

การศึกษา : ปริญญาตรี คณะศิลปกรรมศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
อาชีพ : มือเบสวง Slur และ ผู้ก่อตั้งแบรนด์แฟชั่น Rompboy

After work : ผมงานยุ่งมาก แทบไม่มีเวลาพักผ่อน ยิ่งตอนขายรองเท้า แทบไม่ได้นอนเลย เคยไปทัวร์คอนเสิร์ตกลับถึงบ้านตีห้าตั้งใจว่าจะนอนแล้วตื่นเจ็ดโมงเช้ามาบรีฟทีมงานเตรียมรับออเดอร์ลูกค้า แล้วช่วยแพ็คของต่อ จากนั้นก็เอาของไปส่ง ปรากฏว่านอนไม่หลับ (หัวเราะ) ลงมาใส่บาตรแล้วนั่งเขียนแผนงานต่อเลย ช่วงที่ผ่านมามีไหว้เจ้าด้วย ตรุษจีนด้วย ไม่ได้นอนเป็น Combo (หัวเราะ) ชีวิตการทำงานมันก็โหดเป็นบางครั้ง แต่เรายังวัยรุ่นยังไหวอยู่ เหนื่อยแต่สนุก