ปาฏิหาริย์รัก ของนักบาสฯ

ณ โรงเรียนกฤษณาทวีวิทย์

"อินน์ วันนี้เราไปเล่นบาสฯ กันดีมั้ย" ฉันถามอินน์เพื่อนที่สนิท แต่ไม่ขั้นเทพ (ที่ว่าสนิทหนะ คือ ไปไหนมาไหนด้วยกันหนะ)

"ก็ดีนะ............... แต่มีใครไปเล่นบ้างหละ" จริงสิ มีแค่ 2 คน จะเล่นกันยังไง........ชวนใครอีกดีน้า.......

"เฮ้! ทำไมไม่รอกันบ้างหละ...." "ใช่ ทำไมไม่รอกันบ้าง" ใช่สิ กิ๊ฟท กับ เอิร์นไง

"แบม เธอคิดแบบ ที่ฉันคิดมั้ย......" ฉันไม่ตอบอินน์ แต่ยักคิ้วให้อินน์แทน

"กิ๊ฟท เอิร์น เล่นบาสฯมั้ย"

".........."

"ว่าไง"

"เล่น! อยู่แล้ว" โอ้โหมกันโดยไม่ได้นัดหมาย

"แต่.............ขอไปชวน ส้ม กับ รินทร์ ก่อนนะ" "ได้เลยเพื่อน"

ประมาณ 10 นาทีผ่านไป

เราก็มาถึงสนามบาสฯ ที่เงียบสงบมากกกกกกกกก

"เหมือนเดิมนะ... จะได้ไม่เสียเวลา" หมายถึง แบ่งทีมหนะ

"O.K!"

"เดี๋ยวก่อน!" อะไรอีกหละ

"ไม่มีกรรมการ.........แล้วเราจะสนุกได้ไงหละ" จริงสิ ความคิดดีนะ เอิร์น

โปรดติดตามตอนต่อไปนะคะ