ยัยใจแข็ง...สักวันฉันจะรักแก!!! ตอนที่ 1
1
"เฮ้อ ~ =o= " ฉันนั่งถอนใจตรงโต๊ะหินกับแมวขาวดำ1ตัว อากาศร้อนโครตๆ ทำไมลมไม่เป็นใจนะ หนักใจจริงๆเลย
"อีป่าน !!!" หมาบินกับเพื่อนซี้อีกคนชื่อว่า แพนตี้หรือแพน แต่ก็แปลกเนอะมาพร้อมกันด้วยปล่อยให้ฉันนั่งอยู่ อากาศก็ร้อนกะจะแก้ผ้ากลางโรงเรียนเลยนี่
"ทำไมพวกแกถ้ามาช้าล่ะ เหนื่อยเต็มตัวแล้วนี่ เห็นไหมมม"
"ไม่อ่า ป่าน *-*" ดูหมาบินพูดดิกวนทาทาแล้วนะ(เท้าน่ะ) เดวแม่ป้อนเลยนี่ -*- แพนก็เหมือนกันเฮ้อ~ คุยโทรศัพท์กะแฟน หนักใจจริง ๆ
'แค่นี้ก่อนบอล บะบาย^^'' ' กว่าคุยเสร็จเป็น10ปีแล้วมั้งเนี่ยย โรแมนติกไปถึงไหนหนอ อิจฉา ๆ คนมีแฟนแล้วโวยยย
"เฮ้อ~ หน้าอย่างเราจะไปมีแฟนได้หรอออ =w="
"มีสิ !! มัวแต่นั่งถอนใจกับคนเดียว คนอื่นก็หนักใจแทนนะ" เพิ่งรู้ว่าแรกนะเนี่ยที่นายบินพูดกับฉัน แต่ก็น่าสงสัยนะทำไมมันได้ยินเสียงฉันพูดด้วยหรอ - -
"นี่นายบิน!! แกได้ยินด้วยยะ"
"แค่ได้ยินแมวบ่น เนอะ~" หาฉันเป็นแมวหรอ แต่ก็น่ารักดี พูดไปเลย พูดไปสิ ^_^
"แมวมีขี้เกลื่อนน่ะ" หา!! หาว่าฉันเป็นขี้เกลื่อน
"อีหมาบิน!!"
"จ๊ะ ป่าน*-*" จุจุ๊นายบินใส่หน้าด้วยการยิ้มละมุมเหมือนเค้กนิ่มๆ จนใจฉันสั่นแล้วก็เต้นไม่เป็นจังหวะพี่บี้เลย
"นี่สองคนจะทะเลาะไปถึงไหน จะไปตอนที่งานวาเลนไทน์จบหรอเนี่ยยย"
"ไป ๆ ๆ"
ื่องานจบ
"สนุกจังเลยเนอะ ป่าน^_^ เสียดายบอลไม่มา" ตรงไหนวะ ไม่เห็นจะสนุกตรงไหนเลยสำหรับคนเป็นโสดเนี่ย ในงานมีแต่คู่รักเดินไปเท่านั้นเอง
"จ้า ๆ ^^" " ฉันก็แกล้งตอบไปก่อนเนอะ สงสัยฉันได้รับโล่คนโกหกแล้วนะเนี่ย เอาเสียเนียนเลยเหอ ๆ
"เดวฉันกลับก่อนนะ ป่าน บิน บะบาย"
"บะบาย" ฉันกับบินก็บะบายให้แพนตี้พร้อม แล้วเรากับบินสองคนเดินกลับบ้านด้วยกัน รู้สึกหวิวอย่างไงไม่รู้ หัวใจก็เริ่มปั่นป่วนเมื่อเดินกับนายครั้งแรกอย่างไงๆ ไม่เหมือนครั้งก่อน รึว่าฉันชอบนายล่ะหา พอฉันหันไปมองหน้านายบิน จุจุ๊นายบอนก็หันมายิ้มให้ฉัน จนหน้าแดงเลยหลบหน้า
"เป็นไรยัยป่าน ฉันเห็นแกมองหน้าฉันตลอดทางแล้วนะ ฉันหล่อรึ" มันก็จริงนะนายหล่อพอๆกะแฟนของแพนตี้อ่า ตอนเด็กนายดูธรรมด๊า ธรรมดา แต่พอนายโตนะหล่อขึ้นเยอะเลย นี่ฉันชมนายอยู่หรอเนี่ย o//o
"ไม่เห็นจะหล่อตรงเลยนี่ เชอะ!! -///-"
"อ๋อหรอยัยป่านนน"
"เออ..." ฉันไม่อยากทะเลาะแล้วนี่ก็จะถึงบ้านแล้วนะเนี่ยยย
"เอ่อนี่ก็ถึงบ้านแล้วนะ จริงด้วยฉันมีของขวัญมาให้" หา!!นี่นายให้ของขวัญในวันวาเลนไทน์หรอนี่ ฉันฝันรึป่าวนี่ เอ่อใช่ -*- นี่นายจะเอาจิ้งจกมาให้ฉันแน่นอน
"ไม่เอาอ่า ในนั้นอ่าจะเป็นจิ้งจกก็ได้ ฉันยังจำได้ว่าตอนก่อนเปิดเทอมนายเอาจิ้งจกมาเป็นขขวัญ"
"บ้าป่าว เปิดดิ" ฉันมองกล่องของขวัญเล็ก ๆด้วยความสงสัย
"เปิดนะ"
"เปิดดิ - - ขี้เกียจรอแกจนนอน"ในที่สุดฉันก็เปิดด้วยการหลับตา พอเปิดฉันภาวนาว่ามันต้องเป็นจิ้งจกแน่ ๆ แต่ในที่สุดฉันผิดคาดหมาย มันเป็น
"ว้าว!! สร้อยรูปตัวโน้ตสวยจัง ให้ฉันจริงหรอ" ฉันดีใจที่ได้ใส่ของสวยๆ เพิ่งได้ของขวัญในวาเลนไทน์ครั้งแรกและผู้ชายคนแรกที่หลงนายในวันนี้เนี่ยคือ นายบิน เพื่อนที่สนิทมานาน
"สวยม๊ะ ป่าน^_^"
"อือ..นายทำไมล่ะ เพราะอะไรกันนน" ฉันเริ่มริสงสัยและหันชอบนายทันที
"เฮ้อ ~ =o= " ฉันนั่งถอนใจตรงโต๊ะหินกับแมวขาวดำ1ตัว อากาศร้อนโครตๆ ทำไมลมไม่เป็นใจนะ หนักใจจริงๆเลย
"อีป่าน !!!" หมาบินกับเพื่อนซี้อีกคนชื่อว่า แพนตี้หรือแพน แต่ก็แปลกเนอะมาพร้อมกันด้วยปล่อยให้ฉันนั่งอยู่ อากาศก็ร้อนกะจะแก้ผ้ากลางโรงเรียนเลยนี่
"ทำไมพวกแกถ้ามาช้าล่ะ เหนื่อยเต็มตัวแล้วนี่ เห็นไหมมม"
"ไม่อ่า ป่าน *-*" ดูหมาบินพูดดิกวนทาทาแล้วนะ(เท้าน่ะ) เดวแม่ป้อนเลยนี่ -*- แพนก็เหมือนกันเฮ้อ~ คุยโทรศัพท์กะแฟน หนักใจจริง ๆ
'แค่นี้ก่อนบอล บะบาย^^'' ' กว่าคุยเสร็จเป็น10ปีแล้วมั้งเนี่ยย โรแมนติกไปถึงไหนหนอ อิจฉา ๆ คนมีแฟนแล้วโวยยย
"เฮ้อ~ หน้าอย่างเราจะไปมีแฟนได้หรอออ =w="
"มีสิ !! มัวแต่นั่งถอนใจกับคนเดียว คนอื่นก็หนักใจแทนนะ" เพิ่งรู้ว่าแรกนะเนี่ยที่นายบินพูดกับฉัน แต่ก็น่าสงสัยนะทำไมมันได้ยินเสียงฉันพูดด้วยหรอ - -
"นี่นายบิน!! แกได้ยินด้วยยะ"
"แค่ได้ยินแมวบ่น เนอะ~" หาฉันเป็นแมวหรอ แต่ก็น่ารักดี พูดไปเลย พูดไปสิ ^_^
"แมวมีขี้เกลื่อนน่ะ" หา!! หาว่าฉันเป็นขี้เกลื่อน
"อีหมาบิน!!"
"จ๊ะ ป่าน*-*" จุจุ๊นายบินใส่หน้าด้วยการยิ้มละมุมเหมือนเค้กนิ่มๆ จนใจฉันสั่นแล้วก็เต้นไม่เป็นจังหวะพี่บี้เลย
"นี่สองคนจะทะเลาะไปถึงไหน จะไปตอนที่งานวาเลนไทน์จบหรอเนี่ยยย"
"ไป ๆ ๆ"
ื่องานจบ
"สนุกจังเลยเนอะ ป่าน^_^ เสียดายบอลไม่มา" ตรงไหนวะ ไม่เห็นจะสนุกตรงไหนเลยสำหรับคนเป็นโสดเนี่ย ในงานมีแต่คู่รักเดินไปเท่านั้นเอง
"จ้า ๆ ^^" " ฉันก็แกล้งตอบไปก่อนเนอะ สงสัยฉันได้รับโล่คนโกหกแล้วนะเนี่ย เอาเสียเนียนเลยเหอ ๆ
"เดวฉันกลับก่อนนะ ป่าน บิน บะบาย"
"บะบาย" ฉันกับบินก็บะบายให้แพนตี้พร้อม แล้วเรากับบินสองคนเดินกลับบ้านด้วยกัน รู้สึกหวิวอย่างไงไม่รู้ หัวใจก็เริ่มปั่นป่วนเมื่อเดินกับนายครั้งแรกอย่างไงๆ ไม่เหมือนครั้งก่อน รึว่าฉันชอบนายล่ะหา พอฉันหันไปมองหน้านายบิน จุจุ๊นายบอนก็หันมายิ้มให้ฉัน จนหน้าแดงเลยหลบหน้า
"เป็นไรยัยป่าน ฉันเห็นแกมองหน้าฉันตลอดทางแล้วนะ ฉันหล่อรึ" มันก็จริงนะนายหล่อพอๆกะแฟนของแพนตี้อ่า ตอนเด็กนายดูธรรมด๊า ธรรมดา แต่พอนายโตนะหล่อขึ้นเยอะเลย นี่ฉันชมนายอยู่หรอเนี่ย o//o
"ไม่เห็นจะหล่อตรงเลยนี่ เชอะ!! -///-"
"อ๋อหรอยัยป่านนน"
"เออ..." ฉันไม่อยากทะเลาะแล้วนี่ก็จะถึงบ้านแล้วนะเนี่ยยย
"เอ่อนี่ก็ถึงบ้านแล้วนะ จริงด้วยฉันมีของขวัญมาให้" หา!!นี่นายให้ของขวัญในวันวาเลนไทน์หรอนี่ ฉันฝันรึป่าวนี่ เอ่อใช่ -*- นี่นายจะเอาจิ้งจกมาให้ฉันแน่นอน
"ไม่เอาอ่า ในนั้นอ่าจะเป็นจิ้งจกก็ได้ ฉันยังจำได้ว่าตอนก่อนเปิดเทอมนายเอาจิ้งจกมาเป็นขขวัญ"
"บ้าป่าว เปิดดิ" ฉันมองกล่องของขวัญเล็ก ๆด้วยความสงสัย
"เปิดนะ"
"เปิดดิ - - ขี้เกียจรอแกจนนอน"ในที่สุดฉันก็เปิดด้วยการหลับตา พอเปิดฉันภาวนาว่ามันต้องเป็นจิ้งจกแน่ ๆ แต่ในที่สุดฉันผิดคาดหมาย มันเป็น
"ว้าว!! สร้อยรูปตัวโน้ตสวยจัง ให้ฉันจริงหรอ" ฉันดีใจที่ได้ใส่ของสวยๆ เพิ่งได้ของขวัญในวาเลนไทน์ครั้งแรกและผู้ชายคนแรกที่หลงนายในวันนี้เนี่ยคือ นายบิน เพื่อนที่สนิทมานาน
"สวยม๊ะ ป่าน^_^"
"อือ..นายทำไมล่ะ เพราะอะไรกันนน" ฉันเริ่มริสงสัยและหันชอบนายทันที
