ยัยใจแข็ง...สักวันฉันจะรักแก!!!

ยัยใจแข็ง...สักวันฉันจะรักแก!!!

แชร์เรื่องนี้
แชร์เรื่องนี้LineTwitterFacebook
บทนำ
"อีบิน!!!" ฉันตะโกนด้วยความดีใจที่เราทั้งคู่ได้อยู่โรงเรียนเดียวกันอีกครั้ง เพราะกลัวจะไม่มีเพื่อนอิอิ^o^
"อะไรเล่า-*- "
"เราสองคนอยู่โรงเรียนเดียวกันแล้วเพื่อนเลิฟ 555+^^" พอฉันพูดเสร็จ จุจุ๊อีบินก็เงียบไปสักพักแล้วมันถามว่า
"เราสองคนเป็นแฟนกันแล้วหรอกวะ" ฉันอึ้งในคำพูดที่มันพูดมา สงสัยไม่รุ้จักคำว่าเพื่อนเลิฟแน่เลย555+ ไอ้บินจงเมาขี้หมา 555+
"บ้าป่าว!!!"
"ไม่ได้บ้าโวย"ต่างคนก้อทะเลาะจนจะเข้าใจได้ง่ายเฮ้อ ~หนักใจชิหายวายวอด
"เพื่อนเลิฟหมายถึงเพื่อนสนิทามากโวย อีหมาบินเฉิ่ม" ในที่สุดฉันก้อเรียกหมาบินฉายาของมันแล้วโวยย 55+
"ตูไม่ใช่หมาบินเสียหน่อย *-*"
"เออ ๆ กลับบ้าน ๆ "ทั้งคู่ก็กลับบ้านด้วยกันจน ณ ที่นี้

ณ หน้าบ้านป่าน

"ปี๋ยวก่อน" ฉันก็หันมาหาบินทันทีด้วยสีหน้ายิ้มแย้มสงสัยจะมาบอกรักฉันมั้งเนี่ย55 ล้อเล่น ๆ

"อะไรยะ"
"มีของขวัญก่อนเปิดเทอมน่ะ " จุจุ๊นายบินก็หน้าแดงมากะทัดหัน แต่เอ๊ะมีกล่องของขวัญด้วยในนี้ตอนเป็นของสวยมากแน่ๆเลยยยย *-*

"ขอบใจนานๆทีจะเอามาให้ เปิดนะ++" และแล้วฉันก็เปิดทันที ในนั้นมันเป็น มันเป็น
จิ้งจกที่ฉันกลัวที่สุด
"ว๊ายยยยย!!! จิ้งจกน้อยยยย" พอฉันกรี๊ดนายบินก็ยองๆหนีฉัน แต่แกหนีไม่พ้นจากมือแม่ไก่หรอกนะเฟร้ย ฉันจะปารองเท้าไปโดนตัวมัน

"555+ กรรมใดใครก่อ กรรมนั้นย่อมสนองเฟร้ย " แล้วนายบินก็เจ็บใจแล้วถือรองเท้าฉันแล้ววิ่งไปแล้วมันตะโกน

" กรรมใดใครก่อ กรรมนั้นย่อมสนองเหมือนกัน 555+"

"อีหมาบินบ้า อย่าคาบรองเท้าติดขี้สิวะ" จุ๊นนายบินก็ปารองเท้าใส่ฉันด้วยความรังเกียจ แหย่ ๆ
"แล้ววันหลังจะเอาจิ้งจกใหญ่กว่านี้จ้า น้องป่านนนนน ^^ 555+"

"อีหมาบินบ้าที่สุดดดด" ฉันตะโกนจนข้างบ้านออกมาดู เหมือนเค้าจะมองเราเหมือนคนบ้าที่กำลังจะคลอดลูก อับอายที่สุด
แชร์เรื่องนี้
แชร์เรื่องนี้LineTwitterFacebook