2 Different รักนายเทพบุตรแต่เสียดายพ่อหนุ่มเพลย์บอย ตอน : When I fall in love said

2 Different รักนายเทพบุตรแต่เสียดายพ่อหนุ่มเพลย์บอย ตอน : When I fall in love said

แชร์เรื่องนี้
แชร์เรื่องนี้LineTwitterFacebook

ยู

.....

ยู

.....ยังคงไร้ซึ่งเสียงตอบรับเหมือนเดิม

นี่! ยู! ไนท์พูดขึ้นพร้อมกับฟาดมือมาที่ต้นแขนฉันแรงๆทีนึง เพื่อให้ฉันรู้สึกตัว

โอ๊ย! ทำไรน่ะ เจ็บนะฉันร้องขึ้นพลางลูบไปที่ต้นแขนไปมา

ก็เรียกตั้งนานแล้ว อยากไม่ได้ยินเองนี่นา ช่วยไม่ได้

แล้วนั่งเหม่อไรอยู่เนี่ย ใจลอยไปไหนเนี่ย

หมอนี่ชื่อไนท์ค่ะ หน้าตาก็โอเคอยู่มั้งนะ เป็นนักกีฬาประจำโรงเรียน สาวๆติดตรึม แต่แน่นอนหนึ่งในนั้นไม่ใช่ฉันหล่อแบบร้ายๆแบบนี้มันเพลย์บอยชัดๆ แถมมีเรื่องชกต่อยบ่อยด้วย เสื้อนักกเรียนดีๆก็ไม่ยอมใส่ให้มันดี ใส่มาแค่เสื้อเชิ้ตตัวเดียวทุกวันเลย แถมกระดุมก็ติดแต่2-3เม็ด ไม่รู้จะไปโชว์ใคร (แต่ซิกข์แพคเจ้าหมอนี่สุดยอดมากๆ) เจาะหูตั้งหลายรู เพลย์บอยสมบุรณ์แบบจริงๆแฮะ แต่ผู้หญิงสมัยนี้ส่วนมากชอบผู้ชายเพลย์บอยกันนักนี่ แถมเจ้านี่ก็เพอร์เฟคทุกอย่างอีก หล่อ รวย เก่ง...บางทีฉันยังแอบหลงเลย

เปล่าซะหน่อย

แล้วมองไปข้างล่างทำไมน่ะ มันมีอะไรรึไงไนท์พูดพลางชะโงกหน้าไปตรงหน้าต่างแล้วมองลงไปข้างล่าง ทันทีที่มองลงไปสายตาก็ไปจับจ้องอยู่ที่คนๆหนึ่ง.....ไวท์ ประธานนักเรียนที่เรียกได้ว่าเป็นผู้ชายที่สมบูรณ์แบบที่สุดในโรงเรียน ไม่สิ ในเขตนี้เลยก็ว่าได้ สาวๆแถบนี้ติดเยอะมาก

มองไอ้ไวท์อยู่เหรอไนท์ละสายตาจากไวท์หันกลับมามองหน้าฉัน

เปล่า ก็แค่มองไปข้างล่างเฉยๆ

เธออย่ามาโกหกเลยน่า ฉันรู้จักเธอมานานมากพอ ฉันรู้นิสัยเธอดีน่า ชอบมันเหรอ

อ...อืม..ก็นิดหน่อยอ่ะ

มันมีดีอะไรรึไง ฉันดีกว่าตั้งเยอะ

-*- หลงตัวเองจริงๆหมอนี่...

อะไร ทำหน้าแบบนั้นทำไม ก็มันจริงมั้ยล่ะฉันมันไม่ดีตรงไหน บอกมาสิ

ก็ไม่ได้ว่าอะไรนี่ อืม ฉันรู้ว่านายน่ะ หล่อ รวย เก่งฉันปฏิเสธไม่ออกจริงๆนะ ก็ไนท์เพอร์เฟคทุกอย่างๆจริงๆนี่

อืม ดีมาก เธอรู้เกี่ยวกับฉันแค่นี้เองเหรอ สมองเธอเอาไปไว้จำอะไรบ้างเนี่ย ฉันยังรู้จักเธอมากกว่าเธอรู้จักฉันอีก

ก็นายมันชอบทำตัวลึกลับนี่ นายมันเดาใจยาก รู้ตัวมั้ย!

ว่าแต่เธอไม่คิดจะชอบฉันบ้างเลยเหรอไนท์พูดด้วยสีหน้าที่เรียบเฉย

หา!!ฉันเบิ่งตากว้างแล้วร้องขึ้น

ทำไม ตกใจอะไร ฉันแค่ถามแค่นี้ยังกับฉันจะพาเธอไปข่มขืนงั้นแหละไนท์พูดพร้อมทำหน้าตาอารมณ์เสียใส่

เออ ฉันรู้ว่านายไม่พาฉันไปข่มขืน = = แต่มันอดตกใจไม่ได้นี่ ถามคำถามแบบนั้นเป็นใครก็ต้องตกใจเป็นธรรมดาอยู่แล้วแหละ นายนี่ก็....หัดเข้าใจซะบ้างซี่

นายถามอะไรของนายน่ะ ถ้าฉันชอบนายล่ะ นายจะเอาฉันเป็นแฟนรึไง เลิกเพี้ยนซะทีเหอะฉันล้มตัวนั่งบนเก้าอี้แล้วมองไปนอกหน้าต่างเหมือนเดิม

อีกอย่าง....นายก็มีผู้หญิงมาชอบเยอะแยะนี่ หุ่นสะบึมๆแบบที่นายชอบน่ะ มีถมเถไป มาถามคำถามแบบนี้กับฉันทำไมเนี่ย

ทำไม ถามแค่นี้ไม่ได้รึไง อ้อ!ฉันลืมไปว่าเธอชอบไอ้ไวท์อยู่

เปล่า ฉันไม่ได้ชอบไวท์สักหน่อย นายอย่าพูดเองเออเองสิฉันพูดขึ้นทั้งๆที่หน้าแดง

อะไรของเธออีกเนี่ย เพิ่งพูดไปไม่ถึง5นาทีว่าชอบไอ้ไวท์ พอตอนนี้ก็ลืมซะละ เฮ้อ...ไนท์ถอนหายใจยาว ก่อนที่จะพูดต่อขึ้นมาอีกว่า

ใครได้เธอเป็นแฟนนี่ก็น่าสงสารจริงๆนะ ที่มีแฟนความจำสั้นแบบนี้น่ะ สงสัยว่าไม่ใช่วันนี้เป็นแฟนกันอยู่ พอพรุ่งนี้กลายเป็นว่าเราเคยรู้จักกันด้วยเหรอรึเปล่าเนี่ยไนท์หัวเราะขึ้นแล้วก็เดินจากไป

หลังจากที่ไนท์เดินไปแล้ว ฉันก็เดินมาที่หลังโรงเรียน ซึ่งเป็นที่ๆสงบมากๆ บรรยากาศก็ดี เงียบๆทำให้ฉันหายเครียดได้เลยล่ะ เวลาที่ฉันเครียดเรื่องอะไรฉันก็มักจะมาที่นี่บ่อยๆ ^ ^

ปึก!ฉันเดินเหม่อลอยไปเรื่อยๆจนไม่ทันระวัง ชนเข้ากับคนอื่น

ขอโทษค่ะฉันกล่าวขอโทษแล้วรีบก้มลงเก็บหนังสือที่ตกพื้นอยู่ให้กับคนตรงหน้า

ไม่เป็นไรครับ ผมเก็บเองได้ คุณเป็นอะไรรึเปล่าครับพ่อหนุ่มสุภาพบุรุษคนที่ฉันชนรีบก้มลงมาจะเก็บหนังสือของตัวเอง แต่ฉันรีบยื่นให้เสียก่อน ฉันยิ้มให้แล้วยื่นหนังสือให้ มีแต่หนังสือยากๆทั้งนั้นเลยนะ ขยันจริงๆ

ไม่เป็นไร..ค่ะฉันแทบอึ้ง(เอ่อ...น่าจะเรียกว่าอึ้งมากๆมากกว่ามั้ง)เมื่อคนรงหน้าฉันคือ ไวท์ ประธานนักเรียนรูปหล่อราวเทพบุตรผู้นี้

กรี๊ดดดดด>///<หล่อมากๆๆๆ ขนาดมองไกลๆว่าหล่อแล้วนะ เจอใกล้ๆหล่อกว่าเดิมเป็นพันล้านเท่าเลยค่า อีตาไนท์นั่นชิดซ้ายไปเลย

คุณ..เป็นอะไรรึเปล่าครับไวท์ว่าแล้วพลางสะกิดฉันเบาๆ

เปล่าค่ะไม่เป็นอะไร

งั้นผมขอตัวก่อนนะครับไวท์โค้งให้ฉันแล้วโบกมือให้

เอ่อ...เดี๋ยวก่อนค่ะ!

ทำเอาไวท์ชะงักหยุดลง

ครับ

ว..ไวท์.มีแฟนรึยัง

หา...

ฉันหน้าแดงขึ้น ฉันรู้สึกว่าไวท์ก็คงรู้สึกแปลกๆเหมือนกันนะที่มีคนมาถามแบบนี้ตอบมาเร็วๆเถอะน่า ถึงมีแฟนแล้วฉันก็ไม่ว่าหรอก แต่ถ้ายังไม่มีก็ดี ฉันจะได้เอามาเป็นของฉันซะเลย

ยังไม่มีหรอกไวท์พูดขึ้นแล้วยิ้มๆ

ทำไมเหรอ คิดยังไงถึงถามแบบนี้ล่ะ

ยะฮู้! โล่ง...เหมือนยกภูเขาออกจากอก ความเครียดหมดไป เมื่อได้ยินคำตอบนี้ แถมได้ฟังเสียงที่ไพเราะเพราะพริ้งของพ่อเทพบุตรนี่ เหมือนได้ขึ้นสวรรค์

อ่ะ..หา..เปล่าหรอก เอ่อ..งั้นฉันขอตัวก่อนนะ

อ่า..อืม..บ๊าย บายไวท์โบกมือให้ฉันอีกครั้ง

วันรุ่งขึ้น ฉันมาโรงเรียนตามปกติแต่เช้า ไนท์ที่กำลังเดินตามหลังฉันมาวิ่งเข้ามากอดคอฉันทางด้านหลัง

หวัดดี

อืม..หวัดดี

เออนี่ ไวท์ยังไม่มีแฟนอ่ะ ดีจัง ฉันจะได้ไม่ต้องเป็นมือที่สามของใคร

เธอรักไวท์มากขนาดนั้นเลยเหรอ

ก็..มันรักไปแล้วนี่

ระหว่างฉันกับเจ้านั่นเธอชอบใครมากกว่ากัน

เอ๋..

แชร์เรื่องนี้
แชร์เรื่องนี้LineTwitterFacebook