My FriendS รักสุดทะเล้นของมายเฟรนด์ทั้ง 8[part Rize]

R I Z E

--แม้นเราอยู่ห่างไกลสักเพียงใด แต่หัวใจยังอยู่ใกล้กันเสมอ--

Rize's story shot
วันนี้อากาศช่างแสนสดใส ^O^ผมดูนาฬิกาหลังจากที่เพิ่งตื่นนอน 10:48 น.(นี่เวลาตื่นนะครับ^^;) เพราะเมื่อคืนน้องนุ่น(กิ๊กคนที่ 743(ยังนับได้-_-))โทรมาคุยตั้งแต่ สองทุ่มยันตีหนึ่งแน่ะ กว่าจะได้หลับ(ไม่รู้จะคุยอะไรกันนักหนา)
ผมอาบน้ำ ทำธุระส่วนตัวเสร็จก็ทานข้าว(ผมย้ายมาอยู่คอนโดคนเดียวกว่าจะกลับบ้านทีก็เป็นเดือน)ฮิฮ่า วันนี้พนักงานเอาสตูแกะมาให้ทานคร้าบบ >O<
~โปรดส่งใครมาร้ากช้านที อยู่อย่างนี้มันหนาวเกินไป~
โทรศัพท์ของผมดังขึ้น ก่อนที่สตูแกะจะย้ายจากจานเข้าสู่ปากของผม ใครกันว่ะที่กล้าขัดใจคนหล่อได้ถึงเพียงนี้=_=***
-RON-
...ไอ้บ้านี่มันจะโทรมาทำไม?
"โทรมาทำซากอะไรว่ะคนกำลังจะทานข้าวอยู่โว้ย =O="
[ใจเย็นน่าข้าวมึงไม่เดินหนีไปไหนหรอก กูแค่โทรมาถามมึงว่า รายงานมึงทำเสร็จยัง ให้กูลอกมั่งเด่ะ-*-]
"รายงานไรว่ะ -__-a"
[อ้าวเวง...ก็รายงานวิชาเลขของอาจารย์ยายไงว่ะแกลืมแล้วหรอ?]
"เสียใจด้วยที่กูจำไม่ได้ น้องนุ่นติดกูอย่างกับปลิง สลัดไม่หลุดซักที จนตอนนี้กูไม่รู้ข่าวสารบ้านเมืองเลย -_-^^"
[งั้นมึงก็ยังทำไม่เสร็จสินะ แงๆ เราจะทำไงดีวะไอ้ไรซ์ T^T]
"ไอ้เอ็นท์ไง ไอคิวมันพุ่งทะลุกราฟนิ ไปลอกของมันสิ -o-"
[นี่มึงไม่รู้หรือบ้ากันแน่ว่ะ ไอ้เอ็นท์นะมันโดนรถชน>O "O_Oหา!!!"แสดงว่าผมตกข่าวจริงๆ ขนาดเพื่อนตัวเองโดนรถชนแต่ผมไม่รู้เรื่องอะไรเลย!
[ไม่ต้องหาแล้ว ตอนนี้มันอยู่โรงพยาบาล Q ห้อง128 เนี่ยกูเพิ่งไปนอนเฝ้ามันเพราะป้าแช่ม แม่บ้านไอ้เอ็นท์ต้องกลับไปทำความสะอาดบ้าน เมื่อวานนี้เอง =^=]
"จริงหรองั้นกูไปเยี่ยมไอ้เอ็นท์ก่อนนะ เดี๋ยวมันหาว่ากูใจดำกะมัน"
[เฮ้ เดี่ยวก่อนแล้วรายงานล่ะจะส่งมะรืนนี้แล้วน้า T_T]
"มึงก็ลองโทรไปถามไอ้ซีดูสิ มันก็เก่งเหมือนกันนี่นา =_=**"
[เออ...จริงวะกูลืมไอ้ซีไปได้ไงเนี่ย^_^ แต่รายงานของมึงละจะทำไง? กูไม่ทำให้หรอกนะv_v]
"กูมีคนที่ทำให้อยู่แล้วน่า ไม่ต้องห่วง^p^"
[เออ...งั้นแค่นี้น่ะ บาย~]
"อืม"
ติ๊ดๆๆๆ~

โรงพยาบาล Q ห้อง 128
~~แอด~~
ผมเปิดประตูเข้าไปในห้องพักผู้ป่วยห้องหนึ่ง ในห้องไอ้เอ็นท์กำลังนั่งเล่น PSP อยู่ ไม่เห็นว่ามันจะเจ็บตรงไหนที่โดนรถชน -_-^ ผมเดินเข้าไปข้างเตียง ไอ้เอ็นท์เงยหน้าขึ้นมาดูก่อนที่จะลดสายตาลงไปจ้องของในมืออีกครั้ง
สนใจกันบ้างเซ่ T_T คนอุตส่าห์มาเยี่ยม
"ลมอะไรพัดมึงมาที่นี่ว่ะไอ้ไรซ์ -^-"ไอ้เอ็นท์พูดขึ้น
"กูก็มาดูว่ามึงตายรึยัง^^"
"เสียใจด้วยนะที่กูยังอยู่ดีกินดี =_=+++"
"แล้วใครมาเยี่ยมมึงบ้างเนี่ย(' ' ;)" ผมพูดพร้อมกับนั่งลงข้างเตียงไอ้เอ็นท์ และวางกระเช้าแอปเปิ้ลลงบนโต๊ะใกล้ๆ สำนึกผิดจริงๆ ที่ไม่รู้ว่ามันโดนรถชน(_ _#)
"กูถูกรถชนเมื่อ 4 วันที่แล้ว วันต่อมาไอ้เลิฟกะไอ้โฟร์ททราบข่าวมันก็มาเยี่ยมแต่ก็ต้องนอนที่นี่เพราะไม่มีใครเฝ้ากู ส่วนเมื่อวานซืนไอ้เดลล์กะไอ้ซีมาเยี่ยม แต่ก็ไม่ได้นอนเฝ้าเพราะป้าแช่มอาสาเฝ้ากูให้เอง ส่วนเมื่อวานไอ้รอนกะไอ้มาร์ชมาเยี่ยมและนอนเฝ้ากูด้วยเพราะป้าแช่มต้องกลับไปทำความสะอาดบ้าน และวันนี้มึงก็เพิ่งจะเสนอหน้าหล่อๆ มึงมา ทั้งๆที่พรุ่งนี้กูก็จะออกจากโรงพยาบาลลแล้วโว้ย>O<+++&qan lang="TH">แล้ววันนี้ใครนอนเฝ้ามึงเป็นวันสุดท้าย U_U"
"ไม่มีเพราะป้าแช่มต้องอยู่เฝ้าบ้าน -_-"
"งั้นวันนี้กูเฝ้ามึงเอง ^v^"
"ไม่ต้องมาทำดีกลบเกลื่อน-_-^"
"(_ _#)เค้าขอโต้ด ให้เค้าเฝ้าน้าาาาา~"
"เออๆ ให้มึงเฝ้าก็ได้ กูก็แค่เห็นใจบรรดากิ๊กของมึงเท่านั้นเอง=_="
"จริงหรอ ขอบคุณคร้าบบบบ(_/_) ไม่ต้องห่วงหรอกกิ๊กกูมีเยอะ ไม่มีก็หาใหม่ได้ แล้วจะกินไรป่าว?"
"มึงบอกว่าจะเฝ้ากู กูก็กินอะไรไม่ลงว่ะ"
"ไอ้เอ็นท์ (-_-)+++"
"กินแอปเปิ้ลก็ได้ว่ะ=^="
พูดกับไอ้บ้านี่ต้องเอาลูกขู่เข้าช่วย เพราะมันกลัว ก๊ากก หน้าซีดเชียว
"ยิ้มให้ดูด้วย ^o^"
"^________^; พอใจยัง?"
"ดีมาก ก็แค่เนี่ย"
"=_=^^^^"
"เอ้า อ้าปากเดี๋ยวป้อนให้ หึหึ"
"=O=^^^^"
"ดีมาก! งั้นเสร็จแล้วกูขอช่วยมึงทำรายงานวิชาเลขให้กูด้วย"
พรวด~~~ =3=
"กะแล้วว่ามึงต้องมีอะไรแอบแฝง -__-"
"น้า~ ช่วยทำหน่อยสิ พลีส T^T"
"ไม่! มึงก็เอาเวลาปอกแอปเปิ้ลให้กูกิน ไปทำสิว่ะ"
"โอ๊ยTOT" ผมแกล้งให้ใบมีดบาดมือ ทำให้ตอนนี้เลือดเริ่มไหลออกมาเรื่อยๆ อ๊ากกกกกก โคตรเจ็บชิบTT^TT
"มึงบ้ารึป่าวว่ะ เอามีดเชือดมีดตัวเองทำไม-_-a"
รู้ทันอีกY^Y
"โฮ ทีนี้จะเขียนรายงานได้ยังไงละ มึงช่วยหน่อยเถอะต้องส่งมะรืนนี้แล้ว ถ้าเกิดรอพรุ่งนี้มือหายไม่ทันแน่เยย U0U"
"( ^' ')"
"please (_/_)"
"(^ 'o')ก็ได้ เห็นแก่ความทุ่มทุนสร้างของสมองโง่ๆ ของมึงแล้วกัน"
"เย่ๆๆ^-^"
"แต่ก่อนที่กูจะทำให้มึงช่วยบอกมาก่อนว่า 'มีดมันบาดมือซ้ายแต่ที่กูรู้จักมึงมา มึงเป็นคนถนัดมือขวาไม่ใช่หรอว่ะไอ้ไรซ์' =^="
ยอมจำนนต่อข้อหาดังกล่าวคร้าบบบบบบโพ้ม (YoY)/

4 ทุ่ม 14 นาที
น้องนุ่นโทร. หาผมประมาณ 195 ครั้งได้แล้วแต่ผมขี้เกียจรับสาย ไอ้เอ็นท์จึงสั่งให้ผมปิดเครื่อง เพราะเสียงมันดังหนวกหูรบกวนเวลานอนของมัน หลังจากที่มันทำรายงานให้ผม(เขียนประมาณ 98 หน้า)ภายในเวลาไม่ถึง หนึ่งชั่วโมง
ผมยืนมองหน้าไอ้เอ็นท์ที่นอนหลับอยู่บนเตียง ไอ้บ้านี่มีรูปร่างหน้าตาที่หล่อมากกกกกก สูสีกับผม+_+ นัยตาสีน้ำตาลอ่อน จะแวววาวเมื่อแสงอาทิตย์กระทบคิ้วสีเข้มที่ตวัดขึ้นอย่างหยิ่งๆ รับกับจมูกที่รั้นเชิดขึ้นนั้นได้ดีทีเดียว ผสมกับริมฝีปากสีชมพูดูสุขภาพดีที่น่าสัมผัสนั่นอีก โอ๊ยถ้าไอ้เอ็นท์ไม่มีอานาคอนด้าเหมือนของผม ผมฉุดมันทำภรรยาแทนเพื่อนไปแล้ว-O-^^^
หากคุณเห็นหมอนี่อารมณ์ดีแค่ไหน ป่าวเลยมันไม่ใช่อย่างนั้นหรอก เพราะอารมณ์ดีของมันปิดบังอารมณ์เศร้านั้นไม่มิดหรอก ผมรู้ดี ผมจึงได้แค่ปลอบมันเท่านั้น
"หลับฝันดี เพื่อนรัก^^"
จุ๊บบบบบบ~^3^
ผมถอนจูบออกจากแก้มที่เนียนนุ่นไร้ที่ติของไอ้เอ็นท์แต่ก็ต้องผงะเมื่อพบกับ...
"OoO!!!! อะ ไอ้ไรซ์ มะ มึง จะ จูบ กูร์"
อึ้งจนพูดติดอ่างครับ-___-^^^
"ไอ้เอ็นท์ มึงยังไม่หลับหรอว่ะ ^///^;;"
"มึงตายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย>////<"
"เค้าขอโต๊ดดดT/|T"

End of shot......