ฝันในรัก ตอนที่ 1

ฝันในรัก...ตอนที่ 1

กริ๊ง ๆๆๆๆ กริ๊งๆๆๆๆๆ เสียงนาฬิกาปลุกดังตามที่ลูกหว้าได้ตั้งเวลาเอาไว้เพื่อปลุกให้เธอตื่นขึ้นมาใส่บาตร หญิงสาวเอื้อมมือไปปิดเสียง ก่อนที่จะลุกไปทำธุระส่วนตัวเพื่อที่จะลงไปใส่บาตรข้างล่าง ป่านนี้ป้าพลอยคงเตรียมเรียบร้อย เมื่อคิดได้อย่างนั้นเอก็รีบจัดการตัวเองให้เรียบร้อย ก่อนที่จะไม่ทันใส่บาตร

"สุขสันต์วันเกิด คะ คุณลูกหว้า ขอให้มีความสุขมากๆๆ นะคะ" เสียงอิงอร ตัวแทนของคนงานในไร่ ทันทีที่ลูกหว้าเดินออกมาหน้าบ้าน เพื่อเตรียมใส่บาตร

"ขอบใจทุกคนมากนะคะ ที่ไม่ลืมวันเกิดของลูกหว้า" เธอพูดขอบคุณทุกคน พร้อมกับยื่นมือไปรับช่อดอกไม้ที่อิงอรยื่นมาให้

ในสายตาของหลายๆคน อาจจะมองว่าช่อดอกไม้ที่เธอได้รับนั้น ไม่มีค่าอะไร เพราะเป็นดอกไม้ที่มาจากในไร่ของเธอเอง แต่เธอคิดว่าสิ่งนั้นมันมากจากความตั้งใจของคนงานของเธอทุกคน

ลูกหว้ามองภาพคนงานที่มายืนรวมตัวกันเพื่อที่จะมาอวยพรวันเกิดให้เธออย่างตื้นตันใจอย่างบอกไม่ถูก ทุกคนที่นี้ไม่เหมือน เจ้านายกับลูกน้อง แต่เหมือนกับเป็นครอบครัวเดียวกันกับเธอ เธอจะไม่มีวันนี้เลยถ้าไม่มีพวกเค้าเหล่านี้

"คุณลูกหว้า พระมาแล้วคะ ไปตักบาตรเถอะ แล้วเจอกันในไร่นะคะ" เสียงอิงอร เตือนลูกหว้าเมื่อหล่อนมองเห็นพระเดินมา

"อืม จ๊ะ คุณอรคะ งานเลี้ยงเย็นนี้ เตรียมให้พร้อมนะคะ ลูกหว้าอยากตอบแทนน้ำใจของทุกคนคะ " เธอบอกกับอิงอร

"ไม่ต้องห่วงคะ คุณลูกหว้า อรจะจัดการทุกอย่างให้เรียบร้อย ตามที่คุณลูกหว้าบอกคะ ไปตักบาตรเถอะคะ เด๋วพระท่านจะรอนานนะคะ " อิงอรตอบหญิงสาว พร้อมเตือนให้หญิงสาวรีบไปตักบาตร

" เอ๊า ทุกคนแยกย้ายกันไปทำงานได้ แล้วเย็นนี้เจอกันที่งานเลี้ยง ที่ลานนะ" อิงอรบอกกับคนงานทุกคนก่อนที่หล่อนจะเดินตามลูกหว้าไปใส่บาตร

หลังจากใส่บาตรเสร็จ ลูกหว้าเดินไปที่รถเตรียมที่จะเข้าไปในไร่ ยังเช่นทุกวัน

"คุณหนูคะ ไม่ทานข้าวเช้าก่อนไปไร่หรอคะ" เสียงป้าพลอยร้องเตก่อน แล้วหว้าจะกลับเข้ามาเคลียร์เอกสารที่บ้านคะป้า หว้าไปก่อนนะคะ"

"คุณลูกหว้านี่จริงๆ เลย ข้าวเช้านะไม่ค่อยจะทาน คอยดูนะคะคุณอร กลับมาทานข้าวเที่ยงทีเดียว ตามเคย คอยดูนะ มาบ่นปวดท้องให้ป้า ได้ยินอีกเมื่อไหร่จะหยิก ให้เขียวเลยคอยดู สิคะ" เสียงป้าพลอยบ่นให้อิงอรฟัง หลังจากที่คุณหนูของเธอขับรถออกไป

"แหม ป้าพลอย ก็น่าจะรู้จักนิสัยคุณลูกหว้าดีนี่คะ เธอ เป็นของเธอแบบนี้มาตั้งแต่ไหน แต่ไร แล้วนี่คะ อย่าคิดมากเลยคะ ปล่อยเธอเถอะคะ อะไรที่เธอทำแล้วมีความสุขก็ปล่อยให้เธอทำไปเถอะคะ เธอเหนื่อยมามากพอแล้วคะป้า อรไปก่อนะคะป้า เด๋วคุณลูกหว้าจะรอนาน" อิงอรตอบป้าพลอย ก่อนที่เธอจะขับรถตามเจ้านายสาวของเธอไป

อิงอรอดที่จะคิดถึงเรื่องของนายสาวขอเธอที่ผ่านไม่ได้ เธอมาเข้ามาทำงานกับคุณลูกหว้า ตั้งแต่ยังเพิ่งเริ่มสร้างไร่"ยามเช้า" เธอรู้จักกับลูกหว้าตอนที่เธอนั่งรอทัวร์ที่สถานีหมอชิตขณะที่เธอนั่งรอรถเพื่อที่จะกลับบ้านที่เชียงใหม่ ลูกหว้าเดิมมานั่งข้างเธอและก็ยิ้มให้เธอ เธอก็ยิ้มตอบ โดยที่ไม่ได้คุยอะไรกันอีก จนรถที่เธอจะขึ้นเข้ามาจอด เธอขึ้นรถและนั่งตามที่ตั๋วระบุ สักพักก็มีคนมานั่งข้างเธอ และเธอก็ได้ยินเสียงทักทายจากคนที่นั่งข้างเธอ

"เจอกันอีกแล้วนะคะ ไม่คิดว่าจะขึ้นรถเที่ยวเดียวกัน ดิฉันชื่อ ลูกหว้า คะ คุณชื่อไรคะ"

"ชื่ออิงอร คะ แล้วนี่คุณลูกหว้า เดินทางไปไหนหรอคะเนี่ย" หล่อนตอบและถามกลับอย่างเป็นมิตร

"ไปเชียงใหม่คะ แล้วคุณอิงอรล่ะคะ"

" อ๋อ อรกำลังจะกลับบ้านที่เชียงใหม่นะ อรเพิ่งโดนให้ออกจากงานนะคะ บริษัทฯ ที่อรทำงานเค้ามีนโยบาย ลดจำนวนพนักงานอ่ะคะ"

"เสียใจด้วยนะคะ ยังไงก็อย่าเพิ่งม้อแท้กับชีวิตนะคะคุณอิงอร"

"ไม่เป็นไรคะ อรเตรียมใจไว้ล่วงหน้าแล้วล่ะคะ คุณลูกหว้าล่ะคะ ไปทำอะไรที่เชียงใหใม่"

"หว้าจะไปทำไรองุ่นที่เชียงใหม่นะคะ หว้าเพิ่งซื้อที่ไว้ที่ อำเภอฝาง เมื่อปีที่แล้วนี่เองคะ"

"จิงหบ้านอร ก็อยู่ที่นั้นคะ หวังว่าเราคงได้เจอกันอีกนะคะ" อิงอรตอบลูกหว้าอย่างตื่นเต้น นั้นก็เป็นจุดเริ่มต้นของเธอที่ได้รู้จักกับนายสาวของเธอ และความคิดของหล่อนก็หยุดลงเมื่อถึงไร่ และมองเห็นนายสาวเธอเดินเข้ามาหา ก่อนที่จะพากันเดินเข้าไปตรวจงานอย่างเช่นทุกวันที่เคยทำ