Its just you หมดหัวใจ ฉันให้เธอ

Its just you หมดหัวใจ ฉันให้เธอ

แชร์เรื่องนี้
แชร์เรื่องนี้LineTwitterFacebook

"จัสมิน ทางนี้จ๊ะ" ไม่ใช่ใครที่ไหน แต่เป็นยัยแคทนี่เอง "สวัสดีจ๊ะ เพื่อนเลิฟ" ยัยแคททักทายฉัน

"สวัสดีเช่นกันจ๊ะ แคทเพื่อนเลิฟ" ฉันทักทายกลับ "สบายดีไหมเอ่ย" แคทถามฉัน "สบายดีมากาของมากของมากเลยแหละ" เฮ้ย! นั่นไม่ใช่เสียงของฉันนี่ "เฮ้ย! นั่นไม่ใช่เสียงของเธอนี่"น่าน ฉันคิดแล้วว่ายัย

แคทต้องพูดคำนี้ออกมา "เสียงของฉันเอง" ทันทีที่ต้นเสียงนั้นพูดจบฉันกับแคทก็หันไปทางต้นเสียงทันที(มีแต่ ต้นเสียง) "กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดด"เสียงของแคทเพื่อนฉันเองเฮ้ออออออออออ

"นะ นะ นะ นั่น ดะ ดะ ดา ระ ระ รา สะ สะ สุด ฮอ ฮอ ฮอต นี่" อะไรจะพูดติดๆขัดๆได้ขนาดนี้ แต่เมื่อกี้

แคทพูดว่า ดาราสุดฮอต หรอ "ใช่ผมเอง เจ เจม สัน หรือ เจ" นายดารานั่นพูดเน้นชื่อตัวเองอย่าง

ภาคภูมิใจมาก "แล้ว จะ คุณเจ มาเรียนอยู่ที่นี่หรอ" แคทถามนายเจ อะไรนั่น "ครับ ผมมาเรียนที่นี่ ขอผมเป็นเพื่อนกับพวกคุณได้ไหมครับ" นายเจพูด "ได้สิคะ ยินดีอย่างยิ่งที่ได้เป็นเพื่อนกับ คุณเจ" ทำไม

แคทต้องพูดว่า คุณเจ ด้วยนะ "เรียก เจ เฉยๆ ก็ได้ครับ" น่าน ทำเป็นสุภาพบุรุษ แหวะอยากจะอ้วก

"งั้นเราไปดูรายชื่อว่าได้เราได้อยู่ห้องไหนกันเถอะ เผื่อได้อยู่ห้องเดียวกัน" อันนี้ฉันพูดเอง "ไปกันเลย

ครับผม" แหวะ มีแต่ครับ พูดอะไรก็ครับ แล้วดันมาแย่งความสนใจจากยัยแคทไปจากฉันอีก แหวะๆๆๆๆ

"ตุบ!" โอ้ย! ฉันชนกับใครเนี่ย "ขอโทครับ" นิสัยดีแฮะ "ฉันก็ต้องขอโทษ คุณเหมือนกัน ที่เดินไม่ดูทาง" ฉันก็นิสัยดีเหมือนกันนะ "คุณเจ็บตรงไหนมั้ยครับ" หน้าตาคุ้นๆแฮะ " เฮ้ย! นายพลู นายมาเรียนที่นี่หรอ" เพื่อนฉันเอง สนิทมาก เลยทักเขาอย่างนั้น "อ้าว! จัสมิน เจอกันอีกแล้ว" พลูทักฉัน "พลู ไม่เห็น

หัวเพื่อนคนนี้เลยหรอ ทักแต่จัสมิน แล้วแคทหละ แคทยืนอยู่ตรงนี้หนะเห็นไหม" แคทพูดอย่างน้อยใจ

แต่ก็ดี จะได้รู้ซะบ้างว่าการน้อยใจมันเป็นยังไง "ขอโทษครับ ก็เราไม่เห็นเธอนี่ เล่นไปยืนอยู่ข้างหลัง

ใครเขาจะไปเห็นหละ" พลูออกอาการแก้ตัว อย่างเห็นได้ชัด "แน่ใจนะ พลู" แคทพูดอย่างจับผิดพลู

"พอได้แล้ว แคทจ๋า ยกโทษให้พลูเถอะนะ ครั้งเดียวเอง" ฉันไม่รู้จะทำอย่างไรให้สองคนนี้หยุดทะเลาะ

กัน ก็เลย อ้อนวอนแทนพลู "ก็ได้" เย้! ฉันอยากจะพูดออกให้ดังๆแต่กลัวคนเขาว่าเป็นบ้า ก็เลย

เย้ ในใจแทน "งั้นเราเข้าห้องได้รึยังจ๊ะ" ฉันถามเพื่อนๆ เมื่อมาอยู่หน้าห้องเรียนแล้ว แล้วพวกเราก็อยู่

ห้องเดียวกันหมด รวมทั้งนายดารานั่น พอเข้ามาในห้องก็พบครู "จับคู่กันนั่นเอาเองนะ" ครูพูด ตอนที่ฉัน

กำลังจะเดินเข้าห้องพร้อมกับนายเจ "ส่วนเธอสองคนนั่งด้วยกันนะจ๊ะเพราะเหลือที่นั่งอยู่สองที่พอดี" โอ้! ม่ายนะม่ายจริงฉันไม่นั่งกับนายดารานั่นนะ "เธอได้นั่งกับดาราไม่ดีใจเหรอ สุด สวย" เฮ้ย! นายนั่นเรียก

ฉันว่าสุดสวยงั้นหรอ "นี่นายถึงใครต่อใครจะอยากนั่งกับนาย แต่ สำหรับฉัน ฉันไม่ต้องการจะนั่งกับ นาย

รู้ไว้ด้วย และที่ฉันนั่งกับนายก็เพราะมันเหลือที่อยู่สองที่เท่านั้น เข้าใจมั้ย" ฉันบรรยายซะยาวจนคนอื่นหัน

มามอง รวมทั้งครูด้วย "ครับผม ทราบแล้วครับ คุณ สุดสวย" โอ้ย! จะกวนประสาทฉันไปถึงไหนกัน

รอฉันได้อยู่กับนายสองคนเมื่อไหร่ ฉันจะเอานายตายแน่ คอยดู

โปรดติดตามตอนต่อไป

แชร์เรื่องนี้
แชร์เรื่องนี้LineTwitterFacebook