รักต้องลุ้นของยัยหุ่นอวบ ตอนที่1(ต่อ)

รักต้องลุ้นของยัยหุ่นอวบ ตอนที่1(ต่อ)

แชร์เรื่องนี้
แชร์เรื่องนี้LineTwitterFacebook

วันสุดท้ายของการเข้าค่าย

"เย้...ได้กลับบ้านสักที กวางกลับบ้านยังไง" ฉันหันไปถามยัยกวาง

"อ๋อ.......อืม.......พี่เบลล์ไปส่งอ่ะ" ยัยเพื่อนสาวตัวดีตอบเสียงอ้อมแอ้ม

"ไอซ์หล่ะกลับบ้านไง"

"กลับกับอาร์มน่ะ ขอโทษด้วยนะเมเปิ้ล" ไอซ์บอกฉัน ไม่เป็นไรน่ะยังเหลือยัยส้มจี๊ดอีกคนนึง

"ส้ม...แล้วเธอ.." ฉันยังพูดไม่ทันจบยัยส้มก็พูดแทรกขึ้นมาว่า...

"เมเปิ้ล ฉันกลับกับป้อนน่ะ เรานัดกันจะไปดูหนังก่อนกลับบ้าน"

"ใช่สิ...พวกเธอมีแฟน แฟนก็ต้องไปส่งสิเนอะ ฉันมันก็แค่คนไม่มีแฟน คนอย่างฉันก็ไม่รู้ว่าชาตินี้จะมีใครไปส่งรึป่าวนะ แล้วฉันจะกลับยังไง พูดแล้วมันน่าน้อยใจจริงจริง ฟ้าขา...โปรดส่งใครมารักฉันที อยู่อย่างนี้มันหนาวเกินไป อยากจะรู้รักแท้มันเป็นเช่นไร มีจริงใช่ไหม โปรดส่งใครมาเป็นคู่กัน ที่ไม่ทำให้ฉันเดียวดาย ช่วยมาทำให้ฉันเข้าใจ และได้รักใครกับเขาสักครั้ง"

"พวกเรา...ดูยัยเมเปิ้ลสิ เป็นบ้าไปแล้วอ่ะเธอ" ยัยส้มจี๊ดว่าฉัน

"ไปเลยนะ ยัยเพื่อนบ้า...ชิชิ ฉันโทรให้พี่บอล ยัยพี...อีกตั้งเป็นช่วยโมงกว่าจะมาถึง ทำไมบ้านฉันมันอยู่ไกลอย่างนี้น่ะ" ฉันบ่มพรึมพรำก่อนจะลาจากยัยเพื่อนสาวทั้ง 3 คน แล้วเดินไปนั่งรอคุณพี่สาวอยุ่ที่ม้าหินอ่อนข้างถนนในมหาวิทยาลัย

ระหว่างทางเดินไปหาที่ว่างนั่ง...

"เอ๊ะ...แล้วพ่อรูปหล่อของฉันจะกลับบ้านรึยังเนี้ย อุ้ย!!! คุณค่ะเสื้อกันหนาวคุณร่วงลงพื้นแล้วค่ะ" ฉันหันไปพูดกับใครก็ไม่รู้ เพราะเขาหันหลังให้ฉันอยู่ ฉันก้มลงไปเก็บเสื้อให้เขา พอฉันเงยหน้าขึ้น คุณพระช่วย!!! เขาคือ...คือ...พ่อเทพบุตรสุดหล่อของฉันเองค่ะ

" ขอบคุณมากนะครับ" เขาส่งยิ้มให้ฉัน พร้อมกับรับเสื้อไปจากมือฉันด้วย พระเจ้า จะ จะ เห็นหน้าจะ จะ หล่อเกินคำบรรยาย หน้าใสกิ๊ก จมูกโด่งมาก ปากอมชมพู ผิวขาวเป็นหยวกกล้วยพ่อเจ้าพระคุณรุนช่อง นี่เขาเป็นผู้หญิงรึผู้ชายเนี้ย!!!

ฉันรู้สึกว่า อุณหภูมิในร่างกายของฉันกำลังเดือดพล่าน ฉันอยากจะกรี๊ดออกมาดังดัง แต่มันติดตรงที่ว่า ฉันไม่หน้าด้านพอน่ะสิ ระหว่างเดินไปหาที่ว่างนั่งฉันก็ได้แต่ยิ้มอยู่คนเดียว จนมีกลุ่มผู้งมาที่ฉันและซุบซิบนินทากัน แต่ฉันก็ไม่ได้สนใจอะไร ก็คนมันมีความสุขนี่...อิอิ

"ในที่สุดก็มีที่ว่างสำหรับคนตัวน้อยน้อยอย่างฉันนั่งสักที เดินมาจนขาจะลากแล้ว" ฉันบ่นกับตัวเอง พลางก็ยังไม่หุบยิ้ม แต่เอ๊ะ...รถคนนั้นสวยจังรถเบนซ์ซะด้วยสิ ท่าทางจะรวยน่าดู แต่นั้นมันพ่อสุดหล่อของฉันนั่งไปด้วยนิ โถ่...ลูกคุณหนูจริงจริงด้วยอ่ะ สงสัยฉันต้องกลายเป็นหมาเห่ารถเบนซ์ซะแล้วมั้งเนี๊ย...

+++ โปรดติดตามตอนที่ 2 ตอน สงสัยต้องสืบประวัติซะแล้ว +++


แชร์เรื่องนี้
แชร์เรื่องนี้LineTwitterFacebook