Love perform ปฏิบัติการลับหักเหลี่ยมหัวใจฉบับใสแสบซ่าส์ Number 1

ณ โรงเรียนนานาชาติเฟนต์ เอสเตอร์ โรงเรียนหญิงล้วน

แฮ่กๆๆ นี่...พวกเรา!! เสียงตะโกน180 เดซิเบลของ คณะกรรมการคนหนึ่งดังขึ้น ทำให้อีก 4 สาวที่นั่งคุยกันอยู่ในห้องนั่งเล่นรวมสภานักเรียนต้องรีบหันไปมอง

มีอะไรหรอผิง? วิ่งหน้าตาตื่นมาเชียว เสียงใสๆ ของกระต่าย 1 ใน 4 คณะกรรมการนักเรียนโรงเรียนในปีการศึกษานี้

พวกแกอยาก.....ฟังข่าวดี.....หรือข่าวร้ายก่อน เสียงผิงหายไปเป็นช่วงๆ เพราะเหนื่อยจากการวิ่งมาเมื่อกี๊ (แล้วใครใช้ให้วิ่งมาฮะ!!)

เอาข่าวดีก่อนแล้วกัน เสียงของเมเปิ้ล ประธานนักเรียนของโรงเรียนนานาชาติเฟนต์ เอสเตอร์แห่งนี้ (ฉันเองค่า ฉันเอง (-.-)/ นางเอกของเรื่องเชียวนะคะ ฮิๆ)

ข่าวดีก็คือ.....อาจารย์สุนิศามาบอกฉันว่าเดือนหน้าพวกเราจะได้ไปบ้านของท่านเฟนต์ เอสเตอร์กับท่านเฟนต์ ฟาทเตอร์

โอ๊ะ!0.0 อะไรนะ บ้านของท่านตระกูลเฟนต์งั้นหรอ พวกเราจะได้ไปงั้นหรอ ว้ายๆๆนี่ฉันไม่ได้ฝันไปใช่มั้ย มันไม่ความฝันใช่มั้ยคะ วู้ววว...ดีใจวุ้ย>O<ไม่ได้แล้วแบบนี้ต้องปลดปล่อย.....

กรี๊ด!!!

แล้วเสียงกรี๊ดของ 5 สาวสภานักเรียนก็ดังขึ้นโดนมิได้นัดหมาย (นี่หรือคณะกรรมการนักเรียน-*- :คนแต่ง)

แกพูดจริงๆ ใช่มั้ยผิงเรื่องจริงใช่ป๊ะอย่าอำกันนะโว้ย แล้วฉันก็รีบตรงไปเขย่าตัวผิงเพื่อเค้นความจริงแกอย่าโกหกฉันนะถ้าแกโกหกนะฉันจะจับแกไปถ่ายโฆษณาหมากฝรั่งเดนทีนที่พี่แผ่นเค้ก(แผ่นกระดานในดวงใจ เอ้ย!ดาราในดวงใจของฉัน)เล่นในบทที่พี่เขาปีนขึ้นไปบนต้นมะพร้าวฉันจะเอาฉากนั้นแหละให้แกเล่นเลยคอยดู๊

เออ.....ก็เรื่องจริงน่ะสิ ใครจะเอาเรื่องแบบนี้มาล้อเล่นล่ะ วู้ว ไชโยโห่ฮิ้ว เตะปี๊บดัง ลงกระทะทองแดง เอ้ย ไม่ใช่ มันไม่ใช่ความฝันอีกต่อไปแล้ว^O^

กำหนดการไปเดือนหน้าใช่ไหมผิง น้ำเสียงแห่งตำนานของข้าวที่นานๆ จะพูดขึ้นมาสักที

โฮะๆ เดือนหน้าหรอ.....ยังมีเวลาเตรียมตัวอีกเยอะ คอยดูนะฉันจะไปร้านเสริมสวยจะแต่งให้สวยกว่าทาแล้วหรือยัง(ทาทายัง)เลย

ฉันเองก็ยังไม่แน่ใจเหมือนกัน เห็นอาจารย์สุนิศาบอกว่าจะเอาเรื่องนี้ไปคุยตอนประชุมสภานักเรียนน่ะสิ.....เฮ้ย!!! แล้วจู่ๆ ผิงก็ตะโกนขึ้นมาหลังจากที่กล่าวประโยคบอกเล่าจบ เล่นเอาพวกเราทั้ง 4 คนที่กำลังนั่งฟังอย่างใจจดใจจ่อต้องสะดุ้งโหย่งขึ้นมาโดยไม่ทันตั้งตัว ว่าแต่.....ผิง แกเป็นอะไรของแก สงสัยคงจะดีใจจนข้าศึกบุกแล้วล่ะมั้ง 555 ^O^

มีอะไรงั้นหรอผิง ถ้าให้เดานะ.....แกต้องลืมอะไรแน่ๆ เลย ไม่งั้นแกไม่ร้องเสียงหลงขนาดนี้หรอก เสียงของพุดดิ้งดังขึ้น เจ๊คนนี้เคยเดาอะไรพลาดซะที่ไหนล่ะ

ใช่อะดิ เรื่องนี้เรื่องใหญ่โคตรๆ นี่ฉันลืมไปได้ยังไงเนี่ย โอ๊ย...จะบ้าตายลืมงั้นหรอ.....เออ นั่นสิ แกลืมอะไรอะผิงแล้วไอ้ที่ว่าเรื่องใหญ่อ่ะ ยังจะมีBig story อะไรที่ใหญ่กว่าเรื่องนี้อีกหรอฉันว่าแค่นี้มันก็ใหญ่บึ้มๆแล้วนะ

แล้วเรื่องอะไรล่ะผิงบอกมาเร็วๆเลยฉันเริ่มกังวนแล้วนะ ยัยกระต่ายถามขึ้นด้วยน้ำเสียงที่บ่งบอกว่าวิตกกังวนจริงๆ

คืองี้บอกไปแล้วห้ามโกรธนะ

ได้

สัญญาด้วยนะถ้าฉันบอกไปแล้วพวกแกต้องรีบใส่ตีนหมาเลยนะ ยัยผิงเริ่มเหงื่อตกนิดๆแล้วมันเกี่ยวอะไรกับตีนหมาล่ะ

เออ!สัญญา!! พวกเราทั้ง 4 คนตะโกนขึ้นพร้อมกัน

คือว่า.....อาจารย์สุนิศาเรียกพวกเราไปประชุมที่ห้องประชุมคณะกรรมการนักเรียนอย่างด่วนเลย

หา!!! แล้วพวกเรา 4 คนที่ยืนรอฟังประโยคที่เอ่ยออกมาของผิง ก็ตะโกนพร้อมกัน(อีกครั้ง)

แล้วทำไมแกพึ่งจะมาบอกตอนนี้ห๊ายัยผิง โอ๊ยยยย>O< อกอีเมเปิ้ลผู้นี้จะระเบิด

ก็แหม.....ก็คนมันตื่นเต้นนี่นา จะได้ไปบ้านท่านเฟนต์ทั้ง 2 ท่านทั้งที ฉันดีใจมากจนเผลอลืมไปเลยอ่ะแก

แล้วนี่เลยมากี่นาทีแล้วล่ะ

แหะๆ 10 นาทีอ่ะ แกไม่โกรธฉันใช่ม๊าเมเปิ้ล แล้วยัยผิงก็ส่งสายตาออดออ้นมาทางฉัน

ไม่โกรธเหาอะไรเล่า! นี่มันเรื่องใหญ่เลยนะย่ะ ใช่ เรื่องนี้มันใหญ่ขั้นเทพเลย ย้ำว่าใหญ่ขั้นเทพ

นี่ใช่มั้ยข่าวร้ายที่ว่าของแกอ่ะผิง พุดดิ้งเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงที่เริ่มเดือดปุดๆ

เค้าขอโทษนะเพื่อนๆ ขอโทษจริงๆT^T

ฉันว่าเรื่องนี้ช่างมันก่อนเถอะ เรารีบไปที่ห้องคณะกรรมการกันก่อนดีกว่า

ฉันก็ว่างั้นแหละกระต่าย เรารีบไปกันเถอะ อาจารย์สุนิศาแกยิ่งเป็นคนตรงต่อเวลาซะด้วย ถูกต้องเลยพุดดิ้ง ต้องรีบไปด่วนจี๋

กินเวลาขนาดนี้ ไม่รู้ว่าไปถึงเราจะโดนอะไรมั่ง กึ๊ยO~O จะพูดทำไมเนี่ยข้าวคนยิ่งกลัวๆ อยู่

เอาล่ะพวกเราใส่ตีนหมาด่วน

โกยกันโล๊ดดดด

แล้วพวกเราทั้ง 5 ชีวิต ก็รีบวิ่งแบบช้าง+ควายฉุดก็เอาไม่อยู่ เพื่อให้ไปถึงที่ประชุมโดยไว.....

ถ้าไปถึงแล้วพวกฉันจะโดนอะไรบ้างล่ะเนี่ย โธ่...เศร้าจังชีวิตT^T ลาก่อนนะเพื่อนๆ ฉันจะไปเกิดใหม่ อาเมน (ถ้าแกตาย ฉันจะเปลี่ยนนางเอกใหม่เลยคอยดู:คนแต่ง)

เอ๋?.....ใครตายงั้นหรอคะ ไม่รู้เรื่องเลยนะเนี่ยอย่ามากล่าวหากันน้า.....คนอย่างเมเปิ้ลไม่เคยยอมแพ้อะไร ฉันพร้อมรับทุกชะตากรรม วู้ว จัดมาเล้ย....สู้ตายค่ะ(^O^)/ วะฮะฮ่า โฮะๆ ฮิๆ (ยัยเมเปิ้ลมันบ้าไปแล้วค่ะท่านผู้อ่าน -*- :คนแต่ง)

โปรดติมตามตอนต่อไปนะคร๊ะ^0^