สามร้อยสามสิบสาม

สามร้อยสามสิบสาม

แชร์เรื่องนี้
แชร์เรื่องนี้LineTwitterFacebook

มาคุยกันก่อน สักนิด

ขอบคุณที่กดเข้ามาอ่านน่ะค่ะ การกดมา 1 ครั้ง ทำให้ใจของผู้เขียน เต้นแรงเป็นจังหวะแท้งโก้เลยค่ะ ขอบคุณที่ มีกันและกันน่ะค่ะ

ตอนที่ 0 บทนำ

" ตองสาม ตื่นได้แล้วน่ะลูก ไม่ไปบริษัทหรือไง " เสียงของผู้เป็นแม่ อายุ วัย 60 ปี ดังก่อกวน การนอน ของฉัน อย่างเป็นระยะ

"แม่ค่ะ อีก 5 นาที ก็จะลุกแล้ว ขออีกแค่ 5นาที " เสียงงัวเงีย ของฉันต่อรอง

"แม่ก็เห็นว่า มัน 5 นาที ตั้งแต่ เมื่อครึ่งชั่วโมงที่แล้ว ก็ยัง ไม่ลุก ทำงานแบบนี้ล่ะสริษัทถึง ไม่เจริญ มัวแต่นอน นอน แล้วก็นอน ขี้เกียจจริง ๆๆ"

ฉัน ตองสามลุกทันที ที่ได้ยิน คำว่า บริษัทถึงไม่เจริญ ว่าอะไรก็ว่าได้ แต่อย่ามาว่าฉันแบบนี้เลย เสียงเปิดฝักบัวอาบน้ำดังซู่ ของฉัน ในห้องนอน ทำให้ ผู้เป็น แม่ของฉัน เดินห่างออกไป จากห้องนอน

ใช่ว่าผู้เป็นแม่จะไม่รู้ว่า ลูกสาวทำงานหนักเพียงไหน แต่ก็รู้ว่ามีทางเดียวที่จะทำให้พ้นจากที่นอนอย่างรวดเร็ว นั้นก็คือการเอ่ยพาดพิงถึง บริษัท ที่ลูกสาว ก่อตั้งมันขึ้นมาเองด้วยนำพักน้ำแรง แม้มันจะไม่ใหญ่มากนัก ผลกำไร ไม่ได้มากมายมหาสาร แต่ผู้เป็นแม่ก็รู้ดีว่า มัน เป็นจิตใจและชีวิต ของลูกสาว เลยทีเดียว

เสียง วิ่งลงบันได โครม ๆๆๆ ดังไปถึงในครัว พร้อมกับเสียงใส ๆ ที่พูดว่า

"แม่ คร้า ไปน่ะ ไปแล้วน่ะค่ะ "

แชร์เรื่องนี้
แชร์เรื่องนี้LineTwitterFacebook