จิตสังหาร

จิตสังหาร

แชร์เรื่องนี้
แชร์เรื่องนี้LineTwitterFacebook

พลังสิ่งที่ผู้คนไขว่คว้าเพื่อให้ได้มาถึงความยิ่งใหญ่ แต่สิ่งที่ตามมาคือกลิ่นคลุ้มคลั่งของคาวเลือดและชีวิตที่ไร้ซึ่งลมหายใจมนุษย์คือสิ่งทีชีวิตไม่รู้จักประมาณตน เมื่อตัวเองมีพลังก็ย่อมข่มเหงคนที่อ่อนแอ เมื่อถูกทำร้ายก็จะล้างแค้นกลับคืน พรสวรรค์ทางสายเลือดที่ติดตัวมาเราเรียกกลุ่มคนเหล่านั้นว่า ผู้มีพลังจิต แต่น้อยคนนักที่จะคนพบพลังของตัวเอง พลังจิตแต่ละคนจะแตกต่างกันออกไปแล้วแต่ใครจะได้รับ

ณ ประเทศหนึ่ง บนยอดเขาซึ่งห่างไกลจากหมู่บ้านได้มีบ้านหลังหนึ่งตั้งอยู่ ซึ่งบริเวณบ้านล้อมรอบไปด้วยป่าที่เขียว

ซ่า......เสียงสายฝนที่เทลงมาตั้งแต่ช่วงเย็นจนถึงหัวค่ำเริ่มซาลงแล้ว ความเย็นจากเม็ดฝนที่โปรยลงมาเกิดเป็นไอน้ำเกาะที่กระจก น้ำฝนค่อยๆหยดจากหลังคาสู่พื้นที่ละเม็ดอย่างต่อเนื่อง เด็กชายนั่งมองดูสายฝนที่โปรยลงมา ทันทีที่เด็กชายยืนขึ้นมีดวงไฟสีส้มสามคู่ส่องทะลุผ่านความมืดมายังบ้านของตน

แม่มีรถใครก็ไม่รู้วิ่งมาทางบ้านเรา

เมื่อสิ้นเสียงตะโกนรถมาจอดบริเวณหน้าบ้านพอดี เมื่อดวงไฟทั้งหกดวงดับลงความมืดเข้าปกคุมอีกครั้ง ชายชุดสูทสีขาวทั้งชุดลงมาจากรถสีดำซึ่งดูตัดกันกับความมืดมิดเหลือเกิน

เจ้าหนูซาร่าอยู่ไหม ?

ชายคนนึงเดินผ่าสายฝนเข้ามาถาม เด็กน้อยมองดูทั้งๆที่ฝนยังตกอยู่แต่ชายคนนี้กลับไม่มีแม้แต่รอยเปียกซักนิดซึ่งต่างกับอีกห้าคนที่ยืนอยู่

มาร์ส วิ่งหนีไปซะ ทันที่ที่สิ้นเสียงตะโกนของผู้หญิงในบ้านก็มีเสียงดังตามมา

ทูโอ้ แกตาย ปั้ง.... ลูกตะกั่วสีเงินวาวแหวกอากาศตรงมายังร่างของผู้ชายที่เดินเข้ามาถามเด็ก

น้ำมา ทูโอ้พูดขึ้น

ทันทีที่พูดจบ น้ำบริเวณรอบๆตัวพุ้งขึ้นมาทำให้ลูกกระสุนเปี่ยนทิศ

สิ่งที่เกิดขึ้นตรงหน้าทำให้ มาร์สที่ยืนอยู่ตรงนั้นตกใจจนล้มลงแล้วรีบหันหลังลุกหนีวิ่งไปในป่าอย่างลนลาน

เด็กมันหนีเข้าป่าไปแล้ว พวกแกไปจัดการให้เรียบร้อย ส่วนในบ้านชั้นจัดการเอง

ครับลูกพี่

ชายทั้งห้าคนวิ่งตามเด็กเช้าไปในป่า ส่วนทูโอ้ค่อยๆเดินเข้าไปในบ้านผ่านห้องนั่งเล่นไปยังหน้าห้องครัว

ร้ายนักนะนั่งนี่ มีฝีมือแค่นั้นจะมาฆ่าฉัน ออกมาเถอะซ่อนไปก็เท่านั้นทั้งแกและลูกไม่มีทางรอดหลอก

ระหว่างที่พูดทูโอ้ก็ค่อยๆเดินผ่านประตูไปยังห้องครัว

ซาร่ายังไงเธอก็ไม่มีทางรอด เธอรู้ตัวว่าฉันบังคับน้ำได้ แล้วสภาพอากาศวันนี้ก็เป็นใจให้ฉันอีกอย่างในห้องครัวก็มีน้ำ ยอมซะเถอะ

เมื่อพูดจบทูโอ้หยุดอยู่ตรงอ่างล้างจานซึ่งมีน้ำอยู่ในอ่าง มือซ้ายแบออกพร้อมกับตะโกนว่า

น้ำมา น้ำในอ่างค่อยๆหมุนเป็นเกลียวคลื่น มาสู่มือข้างซ้ายดั่งกับมีชีวิต ทันทีที่น้ำถึงมือทูโอ้ก็สะบัดมือ เกิดเป็นคลื่นน้ำขนาดย่อมแต่พลังรุ่นแรงพัดสิ่งที่อยู่ตรงหน้าให้กระจายไปตามแรงน้ำ

ปั้ง ปั้ง ซาร่าซึ่งหลบอยู่หลังต้นเสาเมื่อเห็นว่าทูโอ้ยืนอยู่จึงยิงปืนใส่พร้อมกับวิ่งออกประตูหลัง

ยัยโง่ บอกแล้วว่าวันนี้ทุกอย่างเป็นใจให้ชั้น ทูโอ้วิ่งตามไปอย่างรวดเร็ว กับดักน้ำ

น้ำที่นองอยู่บนพื้นค่อยๆกลายเป็นเข็มทิ่มผ่านเท้าของซาร่าปืนที่อยู่ในมือเธอหล่นลงสู้พื้น เมื่อเธอทนไม่ไหวจึงหยุดวิ่ง เลือดที่เท้าค่อยๆไหลปนกับน้ำฝนที่โปรยลงมา

เลิกดิ้นรนแล้วหรือ ? สุดท้ายเธอก็มาได้แค่นี้นะ

ทูโอ้ค่อยๆเดินเข้าไปหาซาร่าอย่างช้าๆ และก้มเก็บปืนของเธอที่ตกอยู่ขึ้นมา ซาร่าจ้องมองทูโอ้แผงด้วยอารมที่เดือดพล่ายอยากจะฉีกเป็นชิ้ธอเหมือนดั่งลูกกบที่ถูกงูจ้องจับกิน

ปั้ง ปั้ง .... ปั้ง ปั้ง ปั้ง.... ปั้ง ปั้ง เสียงลั่นไกลปืนไม่ขาดสายดังลอยตามลมมาจากในป่า

ป่านี้ลูกแกคงกลายเป็นผีเฝ้าป่าไปแล้ว

ทูโอ้แกอย่าคิดนะว่าแกจะได้ทุกอย่างสุดท้ายแกมันก็ขี้ข้าของคนอื่นอยู่ดี

ยัยนี่ จะตายยังทำปากดี ตายซะเถอะ

ปัง... ลูกกระสุนสีเงินพุ้งออกจากปากกระบอกปืนในมือทูโอ้ แหวกอากาศเข้าหาตัวซาร่าอย่างรวดเร็ว ซาร่าล้มลงเลือดไหลนองพื้นกลิ่นคาวเลือดที่โชยมา โดนกลบด้วยกินความชื้นของสภาพอากาศ

ทันทีที่ทูโอ้จัดการซาร่าเสร็จลูกน้องทั้งห้าคนก็วิ่งออกมาจากป่า

เป็นไงบ้างจัดการเด็กเรียบร้อยแล้วใช่ไหม?

ผมขอโทษครับ ลูกน้องคนหนึ่งกล่าวขอโทษ

พวกแกมันไม่ได้เรื่อง แค่เด็กคนเดียวแกยังจัดการไม่ได้

แต่มันคงไม่รอดหลอกครับลูกพี่ เพราะระหว่างที่มันหนี มันได้รับบาดเจ็บหนักเหมือนกัน

ทูโอ้เดินไปยังบริเวณป่า

น้ำมา

น้ำจากบริเวณรอบๆค่อยๆรวมตัวกันน้ำที่นองบนพื้นดินค่อยๆไหลมารวมกันทำให้ดินบริเวณนั้นแห้ง น้ำไหลมารวมกันที่ข้างหน้าทูโอ้ กลายเป็น ก้อนลูกบอลน้ำที่มีขนาดใหญ่ ดินบริเวณที่พวกลูกน้องของทูโอ้ยืนอยู่จากที่เคยเปียกกลับแห้งเหมือนไม่เคยมีฝนตกลงมา

ตายไปซะเจ้าเด็กน้อย ทันทีที่พูดจบทูโอ้ก็ซัดลูกบอลน้ำไปยังป่า

ภายในป่าลึกเข้าไปมาร์สผู้หนีตายจากพายุลูกกระสุนแงนมองท้องฟ้าที่มืดมิดถูกกลุ่มก้อนเฆกฝนปกคุลมแสงจันทร์ทำให้ทั่วทั้งป่าที่เขียวถูกความมืดปกคลุมหยุดน้ำฝนที่โปรยใส่หน้าไม่หยุดหย่อน ล้างคราบน้ำตาบนใบหน้า ให้หายไปแต่ความเจ็บปวดที่ไม่สามารถระบายออกมาได้กลับฝังลึงสู้ภายใน

ทูโอ้ ซักวันฉันจะฆ่าแกอ๊ากกก มาร์สเด็กหนุ่มตะโกดด้วยความโกรธ

ทันใดนั้นก็เกิด คลื่นขนาดใหญ่ซัดเข้ามาต้นไม้ที่สูงใหญ่นับร้อยถูกกะแสน้ำ พัดถอนรากถอนโคน ไม่นานหนักป่าที่เคยเขียวกลับกลายเป็นซากของต้นไม้ ดูแล้วไร้ซึ่งสิ่งมีชีวิตที่จะรอดพ้นจากพลังนี้ไปได้

แชร์เรื่องนี้
แชร์เรื่องนี้LineTwitterFacebook