รักไม่ได้ตั้งใจของยัยไอติม

ฮ่าว ~ - - ฉันตื่นขึ้นมาด้วยอาการง่วงสุดๆ หันไปดูนาฬิกา อ๊ากกก!! หกโมงครึ่งแล้วเหรอเนี่ย

ฉันรีบวิ่งปรู๊ดดดไปอาบน้ำแต่งตัวอย่างด่วน ก่อนที่ฉันจะไปเรียนวันแรกสาย

ภาพตรงหน้าคือเด็กสาวร่างบาง ผมสีอ่อนอมน้ำตาลนั่นหยิกเป็นลอนน้อยๆ ยาวประบ่าถูกรวบขึ้นผูกโบว์ ตามแบบเด็กนักเรียน ใบหน้ารูปไข่ แก้มอิ่ม ริมฝีปากสีชมพูอย่างเป็นธรรมชาติ และดวงตากลมโตสีน้ำตาลคู่นั้นกำลังมองดูความเรียบร้อยของเสื้อผ้าตรงหน้ากระจก

เฮ่อ เรียบร้อยแล้ว

แล้วฉันก็รีบลงมาข้างล่าง ป๊าแต่งตัวเสร็จแล้วเหรอเนี่ย

ป๊าคะ วันนี้รัมจะไปโรงเรียนเองนะคะ รัมไปกินข้าวก่อนนะคะ -_- ฉันบอกกับพ่อ(แต่เรียกว่าป๊า จริงๆก็ไม่ได้มีเชื้อจีนอะไรมากมายหรอกมีอยู่ในกายเพียงนิ๊ดเดียว แต่แม่ให้เรียกพ่ออย่างนั้นตั้งแต่เด็กๆ แต่ถึงมีเชื้อจีนน้อยแต่ก็อยากได้แฟนมีเชื้อจีนเยอะๆนะจ๊ะ>O<หุหุ) ก่อนจะเดินไปกินข้าวอีกบ้านนึง

ฉันรีบกินข้าวแล้วรีบออกมารอรถหน้าบ้าน แนะนำตัวหน่อยละกัน ฉันชื่อรัม นามเดิมคือ รัมเรซิน อันเนื่องมาจาก ผู้ที่ตั้งชื่อให้คือลูกพี่ลูกน้องของชั้นเอง(แต่อายุห่างกันเยอะอยู่มันเลยเกิดทันตั้งชื่อให้--;)

ซึ่งตัวคุณเธอน่ะบ้าไอศกรีมอิตาลีเอามากๆ พ่อฉันก็ดันบ้าจี้ตามอี๊ก ดีนะตั้งให้แค่ชื่อเล่น หลังๆก็ขี้เกียจเรียกกันยาวๆ เลยเรียกแค่รัม(ดีขึ้นจริงจริ๊งจากไอติมเป็นเหล้าเนี่ย-v-)

ฉันเกิดมาในบ้านที่มีฐานะปานกลาง(ประมาณว่าเคยรวย-_-;;) และตัวฉันก็ไม่ค่อยมีจะกินหรอก งานก็ไม่มีทำเรียนก็ยังเรียนไม่จบ ก็เลยไม่ค่อยได้ขอตังค์พ่อแม่ ใช้เท่าที่ท่านให้นั้นแหละ และวันนี้ก็เป็นวันเปิดเรียนวันแรกของเทอมสอง ฉันน่ะเครียดจะตายอยู่และ ปีที่แล้วน่ะฉันอยู่ห้องคละ(รู้จักใช่มั้ยห้องคัดห้องคละน่ะ) เรียนก็ไม่ได้ดีเด่ อะไรเล้ย แต่ดันได้ที่สองของห้อง-v- ซึ่งห้องนึงก็มีคนตั้งครึ่งร้อย ขยันก็ไม่ขยัน(แหมขยันก็ได้ที่หนึ่งไปแล้วเด่ะ- -;) และก็ไม่รู้ว่าบุญหรือกรรมนำพาให้ชั้นมาอยู่ห้องควีนเพื่อนสนิทฉันก็อยู่ห้องแจ๊ค เพื่อนที่เหลือก็ดันอยู่ห้องคละกันหมด อ๊ากก!! แต่ละคนในห้องควีนนี่หน้าตาเด็กเรียนๆกันทั้งนั้นแล้ว แมร่งเรียนอะไรกันก็ไม่รู้เร็วเป็นบ้า แล้วยังจะวิชาเลขเพิ่ม(เสริมทักษะคณิตศาสตร์)กะอังกฤษเพิ่ม(อังกฤษรอบรู้)อีก พระเจ้าฉันเคยเรียนที่ไหนเล่า!! ก็ห้องคละมันเรียนสังคมเพิ่ม(สังคมเพิ่มเติม)กับไทยเสริม(เสริมทักษะภาษาไทย)นี่หว่า แต่ฉันก็ตะเกียกตะกายผ่านพ้นมาจนเทอมสองจนได้โดยที่เทสต์ย่อยวิชาเลขฉันตกหมด= =;;; แล้วนี่ยังไม่รู้คะแนนสอบปลายภาคเลย ตกอีกชัวร์ไม่ต้องเดา พอตกปุ๊บสายตาแต่ละคนที่มองมัน...อ๊าก-o-;; จะบ้าตาย แต่ก็ยังดีที่มีเพื่อนๆคอยเป็นกำลังใจ ถึงแม้จะช่วยไรได้ไม่มากแต่ก็ทำให้ฉันหายเครียดได้ทีเดียว เพื่อนๆพวกเนี่ยเพิ่งรวมกลุ่มกันนั่งด้วยกัน มีทั้งเพื่อนเก่าและก็เพื่อนใหม่ ที่น่าทึ่งคือเรามารวมกันได้ยังไงไม่รู้

อุ๊ยโม้เพลินรถมาแล้ว

ฉันโบกรถสองตุ๊ก(ตุ๊กๆนั่นแหละ- -) เสียตังค์เลยฉัน-v- ป๊ามาส่งก็ดีอยู่แล้ว ทำไมต้องอยากมาเองด้วยฉันเฮ้อ ซื้ออะไรกินหน่อยดีกว่าเมื่อกี้กินข้าวไม่ค่อยอิ่มเลย ฉันเดินไปยังร้านสะดวกซื้อนมรสสตรอว์เบอร์รี่มา2ขวดเล็ก เฮ้อ ยังไม่สายเท่าไรคนเลยไม่ค่อยเยอะ(ไม่ค่อยมีคนด้วยแหละ) ระหว่างที่ฉันกำลังเดินไปข้ามสะพานลอยหน้าโรงเรียนเพื่อไปยังฝั่งโรงเรียน เหลือบไปเห็นอะไรในหลืบตึก เอ๊ะนั่นใครมาซ้อมแอโรบิกข้างตึกหว่าO.o? เฮ้ย!! นั่นเค้าต่อยกันนี่ (ยังไม่ต่อยหรอกแค่กำลังเริ่มหาเรื่องเว่อร์ไปเองอ่ะเธอ) มีผู้ชายสามคนล้อมผู้ชายคนหนึ่งไว้ แล้วฉันก็ได้ยินเสียงมันคุยกันแว่วๆ(แว่วอะไรล่ะตะโกนขนาดนั้น-*- )

มึงถ่ายใคร!! กูถามว่ามึงถ่ายใครห๊า!! ตุ้บ ตั้บ ไอ้บ้านั่นกำลังตะคอกใส่ผู้ชายคนนึงพร้อมกับใส่หมัดที่ข้างหูแล้วก็เตะเข้าข้างหน้าผู้ชายคนนั้นที่ก้มหน้าอยู่ แต่ดีที่เค้าเอาแขนกันไว้ อีกคนก็ตบหัวแล้วผลักเค้า ถ่าย?ถ่ายอะไรหว่า อ๋อถ่ายรูป กล้องยังอยู่ที่มือของผู้ชายคนนั้นเลยอ่ะ แล้วแค่ถ่ายรูปแค่เนี่ยทำไมต้องโมโหด้วยฟะ กลัวไม่หล่อรึไง หน้าตาไม่ดีแล้วยังนิสัยแย่อีก แค่ถ่ายรูปโวยวายซะอย่างกับเค้าไปถ่ายรดหน้างั้นล่ะ เอ๊อะ!! ตุ้บๆ -*- อ๋อรู้แล้วทำไมถึงโมโหขนาดนี้ ตานั่นคงไปถ่ายเอาตอนที่ไอ้พวกนั้นสูบบุหรี่แน่ๆเลยมันถึงได้โกรธขนาดนั้น หึกลัวเอาไปฟ้องอาจารย์ละสิ รู้ว่าผิดแล้วทำทำไม ไม่มีความคิดเลยพวกนี้ น่าสงสารตานั่นจังถูกรุมแบบเนี่ย หมาหมู่ชัดๆ -v- แล้วทำไมตานั่นไม่ร้องให้คนช่วยฟะ ทึ่มจริงๆ

ฉันจะช่วยเค้ายังไงดีนะ -3- พวกนี้ดูๆแล้วน่าจะเป็นรุ่นพี่ คิดเร็วๆเข้าเดี๋ยวตาทึ่มคนนั้นก็ตายกันพอดีหรอก

ฉันรีบวิ่งตรงเข้าไป....และ

เฮ้ย!!พี่...ทึ่ม พี่ทึ่มถ่ายรูปที่สั่งอาจารย์ได้ยัง(คิดชื่อไม่ออก ชื่อทึ่มไปก่อนนะนาย-3-) ที่ให้ถ่ายรูปคนเดินผ่านระหว่างตึก เอาแบบอาร์ตๆนะพี่ อ้าว...แล้วนี่พี่ๆมาทำอะไรกันเนี่ย หรือว่ามาเป็นนายแบบเหรอ โห~หน้าตาหล่อเท่ใช้ได้นะเนี่ย(แหวะ อ้วก-o-) โอ๊ยแต่ ไม่ต้องลำบากหรอกพี่ ขอบคุณๆ ไหนๆเอากล้องมาดิ๊พี่ทึ่ม จะไปบนสะพานลอยเพื่อถ่ายรูปทางด่วน...ที่ทอด...ยาวไปไกลสุดลูกหูลูกตา..เหมือนชีวิตที่ยืดยาวไม่รู้ที่สิ้นสุด..แต่ถึงกระนั้นก็ต้องอยู่ในกรอบ...* *

รีบไปเหอะเดี๋ยวสายแล้วคนจะเยอะ เกะกะ ฉันกำลังพล่ามความเป็นศิลปะมั่วๆที่คิดได้ไปพลางทำตาวิ้งๆ

แต่ยังไม่ทันจะพูดจบตาทึ่มก็พูดขัดขึ้นแล้วส่งกล้องให้ฉันพลางดันหลันการบอกให้รีบๆเดินไปจากตรงนี้

พี่ๆ ขอบคุณนะคะ ไว้ต้องการนายแบบแล้วจะเชิญมานะค้าาาา...^O^ -o-;;แหวะ พูดออกไปได้ไงวะเรา

ฉันหันไปพูด(โกหก)กับไอ้สามตัวนั่น หน้ามันเหวอไปเลยตั้งแต่ฉันมาแล้ว >O<กร๊าก

-[ ]-!!?? x3

ฮ่ะๆฮ่าๆๆ>o<ฉันเดินขำหน้าไอ้สามตัวนั่นมาเรื่อยจนถูกขัดด้วยเสียงหนึ่งที่เปี่ยมด้วยความสงสัยปนไม่พอใจ

เธอเป็นใคร.....ต้องการอะไรจากฉัน อะไรกันเนี่ย คนอุตส่าห์ช่วยพูดดีๆไม่ได้ไงฟะ-v-

ก่อนที่นายจะถามฉันด้วยน้ำเสียงแบบนั้นน่ะ ช่วยเอามือแข็งๆของนายออกจากหลังฉันก่อนได้มั้ย -*-

นายนั่นเอามือออกพลางเอามือเช็ดกับเสื้อตัวเองด้วยท่าทางรังเกียจ ทำงี้หมายความว่าไงยะ-v-

อี้..ฉันก็ไม่ได้อยากจะเอามือไปถูกตัวเธอนักหรอก แล้วฉันก็ไม่ได้ชื่อทึ่มด้วย คนอะไรชื่อทึ่มน่าตลกชะมัด ชิ พูดงี้เรื่องไรฉันจะยอม คนอุตส่าห์ช่วย ฮึ่ย!

นี่นายเป็นเกย์รึไง ถึงได้รังเกียจผู้หญิง น่าตลกชะมัด(ขโมยคำพูดของหมอนั่นมา)- -;

เธอ!!..

เออ...แต่ไม่เป็นไรหรอกนะ ฉันเข้าใจ มิน่าล่ะนายถึงได้ไปถ่ายรูปพวกผู้ชายพวกนั้น

เฮ้ย !!เธอ......

เอาน่าฉันเข้าใจ ถ้ามีอะไรไม่สบายใจก็ปรึกษาฉันได้นะนายเกย์ ฉันเปลี่ยนชื่อให้ใหม่แล้วนะ

เฮ้ย!! แต่ฉัน...

เออ แล้วก็ถ้าจะขอบคุณฉันอะนะ ไม่ต้องหรอกไม่เป็นไร ฉันถือว่าฉันช่วยเหลือเกย์ที่ตกทุกข์ได้ยากอ่ะ

ฉันไม่ถือหรอกนะ><

นี่เธอ..!! เค้าก้าวเข้ามา

อ่ะ..แล้วก็นี่กล้องของนาย ถ้าจะถ่ายผู้ชายอีกก็หลบให้มันเนียนๆหน่อยนะจ๊ะ ฉันไปแล้วนะนายเกย์

ถ้ามีโอกาสเราอาจจะเจอกันอีก บ๊ายบาย(>o<)/ ฉันแกล้งพูดดังๆให้นายนั่นอาย ชิ เล่นกับใครไม่เล่น ฮ่าๆๆๆ

-o-;;

[Rum:end]