Chat
ตอนที่1
เปิดตัวลิลลี่
' ลิลลี่ พี่ว่าเราจบกันเเค่นี้เถอะนะ '
'ทำไมล่ะคะ? ลิลลี่ไม่ดียังงัยหรอคะพี่เอก '
' ไม่ใช่ไม่ดี เเต่ดีเกินไป... ลิลลี่ไม่เหมาะสมกับผู้ชายอย่างพี่หรอก พี่ว่าทางที่ดี เราอย่ามาเจอกันเลยนะลิลลี่...พี่ขอร้อง!! '
' ฮือ...เเง พี่เอกใจร้ายกับลิลลี่อะTT_TT '
ตอนนี้ฉันกำลังนั่งทบทวนเรื่องที่ผ่านมาและเหตุผลที่พี่เอกเขาบอกเลิกฉัน วันนี้เป็นวันที่ 14 กุมภาพันธ์ ใช่เล้ว...วันเเห่งความรักนั่นเอง แต่สำรับฉัน มันเป็นวันที่โหดร้ายที่สุดต่างหาก
ก่อนอื่นฉันขอแนะนำตัวก่อนละกัน ฉันมีชื่ออันไพเราะเพราะพริ้งว่า ลิลลี่ สาเหตุที่มาของชื่อลิลลี่นั่นก็คือ ตอนเกิดมาคำเเรกที่ฉันพูดได้ก็คือ ลิลลี่ ฉันมีพี่สาวอยู่หนึ่งคนชื่อ พี่การ่าๆอายุ19 ปี อายุมากกว่าฉัน 2 ปี พี่การ่าอาศัยอยู่กับพ่อเเละเเม่ที่เชียงใหม่..^0^~ ส่วนฉันอยู่คนเดียวที่กรุงเทพฯ (ฉันเป็นคนไม่ชอบชนบทอะนะ) โดยพ่อกับเเม่ส่งเงินมาให้ใช้ (พ่อเเม่ฉันรวยนะเออ^^)
ตอนนี้ฉันรู้สึกว่า ภาพที่ฉันเห็นมันจะเบลอๆ แก้มทั้งสองข้างของฉันก็เปียก ฉันเอามือแตะที่ใบหน้า ก็พบว่าฉันกำลังร้องไห้ บ้า!บ้าที่สุด... นี่ฉันกำลังร้องไห้เพราะสาเหตุอะไรเนี่ย ฉันเหงาที่ไม่ได้อยู่กับครอบครัวหรือฉันเสียใจเรื่องพี่เอกกันเเน่ เเต่ไม่ว่าจะด้วยสาเหตุอะไร ตอนนี้ฉันก็อยากกลับไปที่คอนโดให้เร็วที่สุด เพราะเดี๋ยวใาร้องไห้เป็นนางเอกMV หาพระเเสงทำไม '
ฉันจึงพยายามเดินกลับคอนโดให้เร็วที่สุด ในระหว่างทาง โอ๊ะ!! *0* ชายหนุ่มรูปงามคนนี้เป็นใครกันหนอ เขาช่างเท่ระเบิดระเบ้อยิ่งนัก ผมยาวซอยสีดำถูกหนังยางมัดไว้อย่างหลวมๆ ใบหน้าเรียวยาวเเละคมคาย ผิวขาวดุจดั่งหิมะ นัยตาสีดำสนิท คิ้วโก่งเข้มสีดำ เขาอยู่ในชุด กางเกงยีนส์สีดำ เสื้อกันหนาวสีดำมีฮู้ด ปกติฉันเป็นคนที่ชอบสีขาวนะ เเต่เห็นหนุ่มรูปงามคนนี้ ฉันเริ่มชอบสีดำเเล้วสิ วะ วะวะ ว้าววว~ *0*
กรี๊ดดดดดดด~เขาเป็นใครกันเนี่ย ทำไมถึงหล่อกระชากใจลิลลี่น้อยกลอยใจได้ขนาดนี้ < ยัยลิลลี่เอ๊ย โรคบ้าผู้ชายนี่ยังไม่หาย เเกกำลังอกหักนะเฟร้ยย:ออนเซน>
ขณะที่ฉันกำลังมองเขาด้วยความ อึ้ง ทึ่ง ตะลึงอยู่นั้น เขาก็หันกลับมาหาฉัน และกระตุกยิ้มที่มุมปาก อ๊างง~เขาช่างเท่เหลือเกิน ขอเวลาเคลิ้ม3วินาทีนะ 1 2 3 เมื่อฉันตื่นจากภวังค์เขาก็กระโดดขึ้นมอเตอร์ไซค์ฟีโน่สีดำ แล้วขับทะยานจากไปอย่างรวดเร็ว อะไรกันเนี่ย มาทำให้ลิลลี่คนนี้อยาก(รู้จัก)เเล้วจากไปได้ยังไงกัน โฮ...ลิลลี่ลาตายค่ะท่านผู้อ่านทู้กคลล~ เอ๊ะ!! -][- สายตาฉันไปสะดุดเข้ากับกระดาษแผ่นหนึ่ง มันตกอยู่บริเวณที่หนุ่มหล่อชุดดำเคยยืนอยู่ คงต้องเป็นของเขาเเน่เลย ดังนั้นฉันต้อง!..แอบอ่าน(เป็นตัวอย่างที่ไม่ดีนะคะเพื่อนๆ)
ซ่า~
นั่นไม่ใช่เสียงของฉันเเน่นอน เวะละเฮ้ย!! ฝนตกแบบเทกระหน่ำซัมเมอร์เซลล์ ฉันจึงรีบเก็บกระดาษแผ่นนั้นเข้ากระเป๋าสะยไป เเล้ววิ่งกลับคอนโดด้วยความเร็ว 120 กิโลเมตรต่อชั่วโมงเลยหล่ะ ลิลลี่ขอสู้ตาย~ฝนจ๋าอย่าตกเยอะนะ~ เดี๋ยวลิลลี่น้อยคนนี้จิไม่สบายเอ๊า
****หมายเหตุ****
สวัสดีค่ะเพื่อนๆ เรื่องนี้เป็นเรื่องแรกที่เซนเเต่ง อาจจะเขียนอะไรผิดไปบ้าง เพราะว่าเซนเพิ่งอยุ ม.1 เลยด้อยเเก่ภาษาไทยยิ่งนัก ยังงัยก็ขอให้เพื่อนๆช่วยกันเม้นเป็นกำลังใจให้เซนเเต่งต่อไปด้วยนะคะ อ่านกันเยอะๆนร้า *-----* พลีสสสสสส~
