นวภัทร

แผนรักร้าย ฉบับนายซอพแวร์

1

ผมคือ เจ

คุณหนูครับ ได้เวลาแต่งตัวแล้วครับ

โธ๋................................... ขอเวลาเดี๋ยวๆ นะครับ

นี่มัน 7 โมง แล้วนะขอรับ การเป็นเจ้าพ่อมาเฟียที่ดีต้องตื่นตัวตลอดเวลาแต่คุณหนูเล่นนอนตลอดเวลา จะเป็นผู้สืบทอดเจ้าพ่อมาเฟียจากคุณพ่อได้อย่างไร

คุณลุงแมวครับ เจเพิ่งอายุ 18 เองนา วัยกำลังกิน กำลังนอนแท้ๆ มาบังคับให้เข้าคอทเตรียมเป็นเจ้าพ่ออยู่ได้ เบื่อนะ เป็นประโยคที่ร้อยแล้วมั้งที่ผมชอบพูดกับลุงแมวแบบนี้ ซึ่งลุงแมว ผู้ดูแลชีวิตส่วนตัวของผมเอง ดูแลดียิ่งกว่าไทยประกันชีวิตด้วยแหละ

ผมคือเจ เจตริน สง่าภัทรวงศ์ ลูกชายคนเดียวของตระกูลสง่าภัทรวงศ์ ตระกูลที่มีฐานะอันดับต้นๆของเมืองไทยและระดับโลก เพราะที่บ้านของผมมีธุรกิจเกี่ยวกับซอพแวร์นั่นเอง นอกจากจะมีซอพแวร์แล้ว ครอบครัวผมยังเปิดบ่อนการพนันอย่างครบวงจรที่ต่างประเทศอีกด้วย ( มิน่าล่ะถึงรวย ) ในบ้านผมต้องเป็นไอ้มาเฟียจอมโหด แต่นอกบ้านผมก็คือคุณชายเจทีสุดแสนจะธรรมดาคนหนึ่งเท่านั้นเอง

วันนี้ตารางงานคุณหนู...................... ก่อนที่ลุงแมวจะพูดจบผมเลยพูดดักคอไปว่า

ผมรู้ว่าวันนี้ต้องบินไปตรวจบ่อนที่อเมริกา แต่ว่าลุงสั่งให้คนไปตรวจแทนเถอะ วันนี้เจมีนัดกับเพื่อน คงไปไม่ได้ ไว้ไปวันหลังก็แล้วกัน

แต่ตอนเย็นคุณหนูต้องเรียนฟันดาบนะขอรับ

เจทราบ แล้วเจจะมาให้ทันเรียนนะครับ เจไปแล้วนะ ผมไม่รอให้ลุงแมวเหมียวของผมพูดจบ ผมรีบคว้าผ้าเช็ดตัวแล้ววิ่งเข้าห้องน้ำทันที

จริงๆ เลย คุณหนู

ณ สมาคม the prince

เจ แกมาช้า เกินเวลาตั้ง 0.01 วินาที

เออ ไอ้คนตรงเวลา ผมพูดใส่ไอ้ไมค์ ซึ่งมันยืนอยู่ตรงหน้าผมตอนนี้

นี่ เจ มีไอคอนใหม่ๆมาไหมว่ะ

ไม่เลยว่ะไอซ์ เดี๋ยวนี้ฉันไม่มีเวลาเข้าบริษัทเลย

ว่าแต่เมื่อไรพวกแกจะเสด็จไปโยนโบว์ลิ่งว่ะ นี่มันก็ 10 โมงแล้วนะ

จะเสด็จได้เยี่ยงไรก็ในเมื่อไอ้กอล์ฟยังปั่นการบ้านให้พวกเรายังไม่เสร็จเลย ไอ้ชินพูดขึ้นอย่างลอยๆ

นั่นสินะว่าไปสงสารไอ้กอล์ฟชะมัดยาดดดดดด ในแก็งค์ของพวกเรา มีแต่มันคนเดียวที่เรียนสายวิทย์เข้ม งี้แหละอยากกระแดะ เรียนไอ้ยากเองช่วยไม่ได้นอกจากจะทำการบ้านให้ตัวเองแล้ว ยังต้องมาทำการบ้านให้พวกเราด้วย นี้แหละอยากเกิดมาเก่ง(แต่ใช่ว่าพวกเราที่เหลือจะไม่เก่งนา) เพราะพวกเราที่เหลือก็เรียนสายศิลป์กันทั้งนั้น พวกเราในที่นี้ก็คือแก็งค์ เดอะปริ้น แก็งค์ที่ถือว่าดูดีที่สุดในไฮสคูล พวกเรามีสมาชิกทั้งหมด 6 คน ประกอบไปด้วยไอ้ ไอซ์ ไอ้เคน ไอ้ชิน ไอ้กอฟล์ ไอ้ไมค์ และก็ผม

ผู้ที่ได้รับฉายาว่าเจ้าชายคาสโนว่า ก็คือ ไอ้ไอซ์

ผู้ที่ได้รับฉายาว่าเจ้าชายเย็นชาก็ต้องไอ้ไมค์เลย

ผู้ที่ได้รับฉายาว่าเจ้าชายกวนบาทาก็ต้องเป็นไอ้เคนโดยไม่มีเงื่อนไข

ผู้ที่ได้รับฉายาว่าเจ้าชายอัจฉริยะก็ต้องเป็นไอ้กอล์ฟแน่นอน

ผู้ที่ได้รับฉายาว่าเจ้าชายแสนดีจะเป็นใครไปได้ถ้าไม่ใช่ไอ้หน้าละอ่อนชิน

ผู้ที่ได้รับฉายาว่าเจ้าชายซอพแวร์ ก็คงเป็นแค่ผมเท่านั้น

เออ ไอ้เจ แกไปคำนวณตารางการซ้อมบาสมายังว่ะ

ยังเลย ฉันคิดว่าแกจะให้ไอ้กอล์ฟทำซะอีก

แกนั่นแหละที่ต้องทำ

เออ ก็ได้ พรุ่งนี้ฉันจะทำมาโชว์พวกแก ผมชี้แจง ก่อนจะไปช่วยไอ้กอล์ฟทำการบ้านรีบทำจะได้รีบเสร็จ เพราะอยากไปโชว์ลีลาการโยนโบว์ลิ่งซะเต็มแก่แล้ว

นี่ไอ้ไอซ์ แกว่าน้องดาด้าน่ารักไหม

ไม่ว่ะเคน งั้นๆแหละ แต่ไอซ์ว่าคนที่เด็ดกว่ายัยดาด้าน่าจะเป็นน้องแพนครีม

นี่ คนนี้ฉันจองจะจีบแล้วนาไอ้ไอซ์

มิทราบว่าแกไปผูกเชือกจองยัยนี่ไว้ตั้งแต่เมื่อไร ไอ้เคน

อ้าว ฉันจูบยัยนี่แล้ว แสดงว่าฉันถุยน้ำลายแสดงความเป็นเจ้าของแล้วเรียบร้อย

เออ........................... ไอ้ไอซ์พูดอย่างหมดอารมณ์ ผมมองพวกมัน 2 คนอย่างหมดอารมณ์เช่นกัน ก็หัวข้อสนทนาของไอ้พวกนี่ไม่เคยเว้นจากเรื่องพวกผู้หญิงเลย

แล้วแกล่ะไอ้เจ พวกฉันมีแฟนเกือบถึงร้อยแล้วนะ เมื่อไรแกจะมีแฟนสักคนว่ะ

ฉันไม่อยากมี ผมรีบตอบออกไป

แกไม่อยากมี หรือแกมีไม่ได้

แกหมายความว่าไง ไอ้เคน

ก็ หมายความว่า แกคงเป็น เก เก้ ใช่ไหม

ไอ้เคนแกพูดให้มันดีๆนะเว้ย

ก็มันจริงไหม ตั้งแต่เรียนมาด้วยกัน จวบจะจบไฮสคูลแล้ว ฉันยังไม่เห็นแกจะมีผู้หญิงมาให้พวกเราชื่นชมกันบ้างเลย

ก็ได้ ภายในอาทิตย์นี้ ฉันจะหาผู้หญิงสวยๆ มาเป็นแฟนให้ได้

ว่ะ ไอ้นี่บทจะเอาจริงก็เป็นซะงี้

พวกแกคอยดูแฟนฉันก็แล้วกันต้องสวยกว่ายัยดาด้า ยัยแพนครีม อะไรของพวกแกอย่างแน่นอน

เฮ้อ............................. ถอนหายใจทำไมไอ้ไมค์

เปล่า ไมค์ตอบแบบเรียบๆ

นี่ล่ะนาไอ้ไมค์มันคงไม่กล้าพูดมากเพราะกลัวแต่ดอกมะลิทองจะร่วงออกจากปาก

นี่ อีกไม่นานก็จะถึงวันเปิดเรียนแล้ว เห็นว่าจะมีสมาชิกใหม่เข้ามาด้วย

ใครกันไอ้ชิน ผมรีบถามออกไป

เห็นว่าเป็นนักเรียนทุน เป็นผู้หญิงด้วย

สวยไหม ผมกับไอ้เคนพูดพร้อมกัน

ไม่รู้ รอลุ้นแล้วกัน

เฮ้อ คิดแล้วมันก็เครียด แล้วผมจะไปหาแฟนกับเค้าได้ที่ไหน ไอ้เนื้อคู่ของผมไม่รู้จะเกิดแหล หรือไม่เกิดแหลก็ยังไม่รู้เลย

ขอให้เธอคนนั้นมีจริงด้วยเถิด คุณเนื้อคู่ของผม

2

การพบกันที่น่าประทับใจ ( ตรงไหน )

ไอ้เพล้ ส่งของเสร็จยัง เสียงอาซ้อ ดังมาแต่ไกล ทำให้ฉันที่ก้มหน้าก้มตาทำงานรีบเงยหน้าตอบไปว่า

เสร็จแล้วเจ๊ ฉันตอบอย่างฉะฉาน หลังจากออกจากสถานที่เลี้ยงเด็กกำพร้าได้สักพัก ชีวิตของฉันก็มีแต่งานกับงาน ส่วนเรื่องครอบครัวฉันไม่รู้จักคำๆนี้มานานแล้ว ฉันชื่อโพล้เพล้ นามสกุลรักดี สาเหตุที่ชื่อโพล้เพล้ เพราะพี่ที่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้าบอกว่าเก็บฉันได้ตอนเวลาโพล้เพล้ ฉันยังนึกเลยว่า ดีนะที่ชื่อโพล้เพล้ พี่ๆ เคยเถียงกันด้วยว่า จะตั้งชื่อให้ฉันว่า วังเวงด้วยซ้ำ

( วังเอ๋ยวังเวง หง่างเหงงย่ำค่ำระฆังขาน ) กรี๊ด............................. เพล้รับไม่ได้

นี่เสร็จจากงานนี้ แกไปรับของแถวรังสิตด้วยนะ

ครับบบบบบบบบบบบบบ เจ๊ ฉันลากเสียงสูง ก่อนที่จะหยิบพวงกุญแจรถกระบะเส็งเคร็ง ที่อยู่ข้างเจ๊เจ้าของร้าน เพื่อขับรถไปรับของนั่นเอง ฉันขับรถอย่างชำนาญ เพราะงานอะไรก็ตามที่ทำแล้วได้เงิน ไอ้เพล้ถนัดทั้งนั้น ฉันเป็นคนขับโดยมีไอ้แก้วเพื่อนสนิทของฉันนั่นเองนั่งไปด้วย

นี่ไอ้เพล้ แกไม่คิดจะไปประกวดมีสทีนไทย์แลนด์บ้างหรอ ถ้าชนะเราก็จะรวยกันเลยนะเว้ย

ขอบคุณที่บอกวิธีหากิน แต่ก่อนที่ฉันจะไปประกวด แกช่วยบอกฉันที เราจะหาค่ารถไปสมัครได้ยังไง

จริงของแก เพราะขนาดที่พัก เรายังต้องพักที่ร้านของเจ๊ เราทำงานไปวันๆเพื่อแลกกับค่าอาหารแล้วก็ที่ซุกหัวนอน

ใช่ แกพูดถูก ฉันลากเสียงยาว เกิดมาจนแล้วมันเป็นอย่างนี้เองหรอ เมื่อไรกันนาที่ชีวิตของฉันจะได้สบายซะที ก่อนที่ฉันจะพล่ามยาวถึงชีวิตที่อนาถาของฉันจบ ฉันก็ได้ขับรถมาถึงร้านที่ฉันจะมารับของเสียแล้ว เป็นร้านไอทีขนาดใหญ่ที่สื่อไอทีครบวงจร ฉันรีบลงจากรถเพื่อไปรับของ ของที่ว่าก็เป็นพวกชิพ แฟลตไดร์ แอนด์ บลาๆ

มารับของค่ะ จากร้านตั่งกวยจั๊บ ฉันเอยกับพนักงานที่เคาเตอร์ พนักงานทำหน้าเอ๋อๆ เหมือนกับไม่เคยไดยินชื่อร้านนี้งั้นแหละ พนักงานรับบิลสั่งของไปจากมือของฉัน

อ๋อ เดี๋ยวรอสักครู่นะคะ เดี๋ยวจะให้เด็กไปยกของมาให้

ค่ะ ระหว่างที่รอของ ฉันก็ใช้สายตาอันหลักแหลม มองบริเวณนั่นโดยทั่ว ใหญ่จังเลย ใหญ่กว่าห้องนอนของฉันเป็นร้อยเท่าแล้วมั้ง ภายในร้านตกแต่งแบบศิลปะเอเชียผสมกับยุโรป โก้ซะไม่มี

นี่ค่ะ ของที่สั่งไว้ได้แล้ว

ค่ะ ฉันเอ่ยกับพนักงานก่อนที่จะรีบรับของจากมือของพนักงานไปนั่นเอง ภายในเต็มไปด้วยพวกชิพ เมมโมรี่ แฟลตไดร์ เจ๊เอาไปจะขายหมดไหมเนี้ย ยังไม่รู้เลย

ได้แล้วหรอ ฉันนั่งรอแกจนก้นจะออกรากถั่วงอกแล้วนะ

เออ รอแค่นี้ทำเป็นบ่นไปได้ไอ้ แก้ว

ฉันเอาของวางไว้ท้ายรถ แล้วกลับไปประจำตำแหน่งคนขับดังเดิม

ล้า ล้า ล้า ฉันรักเธอ ฉันรักเธอ

นี่หยุดหอนได้ไหมไอ้เพล้

เออ ไอ้แก้วแกว่ามีอะไรแปลกๆบ้างไหม

แปลกยังไง

ก้อ แกดูรถที่วิ่งตามเรามาสิ รู้ไหม มันตามเรามาตั้งแต่เราออกจากร้านแล้ว

ถ้างั้น........................

ถ้างั้นอะไรไอ้แก้ว

จอดรถ

จอดรถแล้วแกจะไปถามเค้าใช่ไหมว่าตามมาทำไม

ไม่ ฉันปวดฉี่

เวรกรรมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม ฉันเอ่ยอย่างเสียอารมณ์

เอี๊ยด....................................... เสpan>

หยุดนะ ถ้าไม่อยากเจ็บตัวส่งของที่อยู่หลังรถมาให้เราซะ เสียงของชายวัยกลางคนดังขึ้นอยู่หน้ารถของฉัน

แก้ว ลางไม่ดีอีกแล้วอ่ะ สงสัยเค้าจะมาปล้นชิพที่อยู่ข้างหลังกระบะไปใช่ไหม

คงใช่ เพล้แกคิดเหมือนฉันไหมตอนนี้

ฉันก็คิดเหมือนแกแหละไอ้แก้ว เมื่อฉันพูดจบ ฉันก็รีบเหยียบคั่นเร่งรถ ใส่เกียร์หมาเต็มที่กับชีวิต เรื่องอะไรจะยอมให้ปล้น ของที่อยู่ในลังราคาเป็นหมื่นเลยนา หากพวกมันปล้นไปได้ แล้วฉันจะเอาเงินที่ไหนไปจ่ายเจ๊แก แต่พวกมันก็ไม่ยอมแพ้ตามฉันมาเรื่อยๆ หากมันตามมาธรรมดาไม่ว่าหรอก แต่มีการไล่ยิงด้วยตามมาเป็นระยะๆ ( เตรียมไปท่องยะถาได้เลยตามระเบียบ )

ปิ้ว .......................... มันยิงถูกล้อหลังแล้ว ฉันรีบจอดรถแล้วรีบวิ่งไปหลังรถเพื่อไปเอาลังแล้วก็หนีกับไอ้แก้ว โดยมิได้นัดหมาย ดีนะเนี๊ยที่มันยิงตรงที่ฉันพารถสับปะรังเคมาถึงย่านผู้คนพลุกพล่านพอดี แล้วแถวนี้เป็นเขตที่ฉันคุ้นเคยดี เป็นเขตแถวประตูน้ำ

แก้วแกหนีไปทางซอยด้านซ้ายนะ ส่วนฉันจะหนีไปทางด้านขวา ฉันจะแบกลังไปก่อน แล้วจะเอาซ่อนไว้ที่ร้านเจ๊จ๋า แล้วแกก็ค่อยไปเอา ส่วนฉันจะเป็นตัวล่อพวกมันเอง ฉันชี้แจงกับเพื่อนรักก่อนที่จะวิ่งใส่เกียร์หมาอย่างสุดชีวิต

ยังจะมาตามอีก ฉันพูดอย่างเสียอารมณ์ไม่ว่าจะวิ่งไปทางไหน ไอ้พวกหน้าโหดทั้งหลายก็วิ่งมาเจอจนได้ ทั้งซ่อนในรถขยะเทศบาล พวกมันก็ยังหาเจอเลย ไม่รู้ว่ามันกินวิสกัสเป็นอาหารหรือเปล่า ตาดีเหมือนแมวไม่มีผิดเพี้ยน ฉันวิ่งไปเรื่อยๆโดยไม่มีจุดหมายว่าจะหยุด เมื่อรู้ว่าวิ่งหนีพวกมันมาไกลแล้ว ฉันจึงทิ้งลังไว้ที่ร้านเจ๊จ๋า

เจ๊ฝากด้วยนะเดี๋ยวมาเอา ยังไม่ทันที่เจ๊จ๋าจะพูดจบฉันก็วิ่งใส่เกียร์หมาไปต่อ พอวิ่งมาถึงยิมเรียนฟันดาบ

นี่แหละ ที่ที่ฉันจะผ่านพ้นไอ้พวกหน้าโหดได้ เมื่อคิดได้ดังนี้ฉันจึงรีบวิ่งเข้ายิม แล้วเหลือบไปเห็นชุดหนึ่งว่างพอดี วางไว้บน

ล็อกเกอร์อย่างเรียบร้อย ซึ่งเสื้อฟันดาบปักชื่อแสดงความป็นเจ้าของแล้วเรียบร้อย

เจตริน คนอะไรกระแดะอยากใช้ชื่อเหมือนดาราอีก ฉันรีบนำชุดนั้นมาสวม ทั้งเสื้อ กางเกง และที่สำคัญ เรื่องหน้ากากที่จะปกปิดโฉมหน้าฉันได้ ฉันหยิบดาบแล้วเดินเข้าไปในห้องฝึกอย่างมั่นใจ

มันหายไปไหนว่ะ เมื่อกี้ยังเห็นอยู่ตรงนี้เลยลูกพี่

ในเมื่อมันไม่อยู่ตรงนี้มันอยู่ที่อื่นสิไอ้โง่

อ้า........................... โล่งอกไปที พวกมันจำฉันไม่ได้จริงๆด้วย ถ้าจำได้ก็เว่อแล้ว ก็เล่นปกปิดหน้าปิดตาขนาดนี้

นี่ไอ้เจ วันนี้ผีเข้าหรือว่ะ ถึงมาถึงยิมเร็วขนาดนี้ ปกติแกต้องเลท 1 ชั่วโมงทุกทีเลยนี่

มันถามใครหวา.

นี่เจทำไมแกไม่ตอบ ผู้ชายที่พูดเมื่อกี้สะกิดฉัน เมื่อฉันไม่ยอมพูดด้วย เจ้าของชุดนี้ชื่อเจหรอนี้ ไงก็ขอบคุณนายด้วยล่ะ ที่ทำให้ฉันได้มีลมหายใจอยู่บนโลกนี้ต่อไป

เออ ไม่พูดก็ไม่เป็นไร จะแข่งแล้วใช่ไหม แกกะจะไม่ออมมือให้คู่ต่อสู้อีกตามเคยสินะ

อะไรนา......................... ต้องแข่งฟันดาบหรอ ไอ้บ้าเจ วันอื่นมีทำไมไม่แข่ง แล้วฉันจะทำยังไงดี ฟันดาบหรอ เฮ้อ คงเหมือนฟันต้นกล้วยแถวบ้านใช่ไหม ฉันพึมพำในใจ

ต่อไปนี้จะเป็นการแข่งเพื่อคัดนักกีฬาไปทีมชาติ ผู้ชายที่คิดว่าน่าจะเป็นครูฝึกเอ่ยขึ้นกลางห้อง

เจตริน นายไม่ต้องแข่งหรอกมั้ง ฝีมืออย่างนายเป็นทีมชาติได้สบายเลย

ฉันไม่ตอบคำถาม ตอบไปความก็แตกพอดี

โค้ช ครับ ไอ้เจไม่ตอบแสดงว่ามันคงอยากโชว์ฝีมือครับโค้ช

( ไอ้เวรรรรรรรรรรรรร ช้านกำลังจะรอดอยู่พอดี เสนอความคิดมาทำไม )

ถ้าเจตรินอยากลงแข่ง งั้นพงษ์ศักดิ์ช่วยเป็นคู่ซ้อมให้เด็กโค้ชหน่อย

ครับโค้ช

( อ่า นี่มันพงษ์ศักดิ์นักกีฬาทีมชาติไทยนี่นา และยังเป็นเจ้าของเหรียญทองโอลิมปิกด้วย ไอ้เพล้ ตายแน่ ตายแน่ไอ้เพล้ ) ระหว่างที่ฉันจะโทรไปหา 1669 คุณพงษ์ศักดิ์ก็เดินเข้าไปในสนามการแข่งแล้วเรียบร้อย

เจตริน เมื่อไรจะมา อย่าให้คู่ต่อสู้รอแบบนี้สิ

( หนีตอนนี้ยังทันไม่ว่ะไอ้เพล้ ก่อนที่ฉันกำลังจะเดินหนี ไอ้พวกมาเฟีย ไอ้พวกโหด มันวนกลับมาที่เดิมอีกแล้ว หนีตอนนี้ฉันก็ตายยังเขียดถูกรถดูดส้วมทับสินะ ) ฉันหยิบดาบที่อยู่ข้างกาย แล้วค่อยๆก้าวลงสู่สนาม อยู่ตรงนี้ก็ตายเหมือนกัน เฮ้อ

ทันทีที่กรรมการให้สัญญาณว่าเริ่มได้ ฉันก็รู้ตัวเลยว่า ความตายมาเยือนแล้ว

อีตาพงษ์ รุกเข้ามาก่อน จิ้มๆ มาอยู่นั่นแหละ ฉันก็ถอยไปเรื่อยๆ จนโค้ชตะโกนว่า

นี่เจตริน วันนี้ไม่สบายหรือเปล่า ฟอร์มตกมากเยอะเลยนะ สู้หน่อยสิให้สมกับเป็นเจตริน เด็กปั้นของโค้ชหน่อย รุกหน้าลูกเดียว

ก็ได้ว่ะ ตายเป็นตาย ฉันจับดาบอย่างมั่นคง แล้วรีบรุกอย่างที่โค้ชบอก แหย่ถูก แหย่ผิด อยู่นั่นแหละ ทนไม่ไหวแล้วนะ

เฮ้ย หมั้นไส้เป็นการส่วนตัว กะจะต้อนให้ฉันจนมุมล่ะสิ ฝันไปเถอะ ฉันก็ใช้ดาบตีหัวคู่ต่อสู้ซะเลย ( ทุกคนอึ้ง ) เท่านี้ไม่พอฉันก็แหย่ๆ ไปทางด้านหน้าเรื่อยๆ และ แล้ว ฉันก็จิ้มดาบไปที่เป้า ( กางเกง ) พอดีเป๊ะ ( ทุกคนอึ้งยกกำลังสอง) ขณะที่ทุกคนกำลังอึ้งนั่นเอง ฉันก็จะเวลานี้หนีไปซะ ให้พ้นจากอับยศอดสูเบื้องหน้าแก่หมู่ไตรโลกถ้วนหน้า แต่ก่อนที่ฉันจะย่องออกจาห้องได้นั่นเอง

ขอโทษที่มาช้าครับ โค้ช เผอิญ ติดลมเรื่องโยนโบว์ลิ่งกับเพื่อนนิดหน่อยครับ เสียงของไอ้หน้าหล่อที่อยู่ตรงหน้าฉันดังขึ้น หมอนี้ตัวสูงกว่าฉันเยอะ ผิวที่ดูขาวจนหน้าหมั้นไส้ ผมที่ยาวประบ่า ที่มันคีย์บอมมาเมืองไทยใช่ไหม

มันจะมาทำไมตอนนี้ ฉันสบถในใจ

แล้วชุดผมที่วางไว้บนล็อกเกอร์หายไปไหนครับ อ๋อ................... แล้วหมอนี่เป็นใครเอาชุดผมใส่ได้ยังไง ไอ้หน้าหล่อชี้หน้าฉัน

นี่นายมีปากไหม นายเอาชุดฉันมาใส่ได้ยังไง

( ทำไมความซวยมาเยือนบ่อยจัง )

นี่ ถอดชุดฉันมาให้ฉันเดี๋ยวนี้นะ

( ถอดตอนนี้ก็ตายสิ ไอ้พวกหน้าโหดมันอยู่แถวนี้พอดีเป๊ะ )

หน้าด้านเหลือเกิน เคยมีใครส่งสอนไหมว่าไม่ให้เอาของคนอื่นมาใช้ ถ้าเจ้าของเค้าไม่อนุญาต

( ไอ้เจปากหมา)

นี่ ขนาดด่าว่าหน้าด้านแล้วยังหน้ามึนรับฟังอีก

( เริ่มจะทนไม่ไหวแล้วนะ)

นี่ ยัยพยาธิตัวตืดสมองไม่มีการตอบสนองหรืออย่างไร

(...............................................)

หมอนั่นด่าอย่างเดียวก็พอจะทน ดันมาถอดหน้ากากฉันออกด้วย หลังจากถอดออกหมอนั่นอึ้งไปเล็กน้อยความแตกเสียแล้วบังเอิญเหลือเกินที่หมอนี่ถอดออก ไอ้พวกหน้าโหดก็เดินเข้ามาดูในยิมพอดีเป๊ะ สัญชาติญาณบอกฉันว่า หนีซะ ฉันจึงไม่รอช้ารีบผลักนายเจออกไป แล้ววิ่งหนีอย่างสุดชีวิต พร้อมกับมีเสียงไอ้เจดังมาจากทางด้านหลังมาว่า

เอาชุดของฉันมา ยัยพยาธิตัวตืด.