สัญญานาคี 3 เจ้าหญิงเมืองน้ำแข็ง

มีเรื่องอะไรน่ายินดีเหรอ..กัมปนาท คีรีสุรกานต์เอ่ยถามขณะที่มือขีดเขียนอะไรบ้างอย่างในสมุดหนังปลากระเบนง่วนอยู่ ดวงตาสีเขียวมรกตละสายตาจากหนังสือเพียงครู่
"เจ้ารู้ได้ยังว่าข้ามีเรื่องน่ายินดี..คีรี" รอยยิ้มจุดที่มุมปากกัมปนาทนคะ
"ก็เห็นอ่านหนังสือ ทุกทีเห็นชอบซ้อมยิงธนู เจ้า เกลียด หนังสือจะตาย "คีรีเน้นเสียงหนักแน่นก่อนจะพลิกน่าปกมาดู
"นาคสายพันธุ์ต่างๆ "เจ้าสนใจเรื่องนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่น่ะหรือที่เจ้า..กัมปนาทเอามือปิดปากทันควันก่อนจะมองไปรอบๆราวกับว่าจะมีใครหรือสิ่งมีชีวิตอื่นจะได้ยิน
"ลับสุดยอด..เห็นเจ้าเป็นสนม เอ้ย เพื่อนหรอกนะแต่ห้ามให้ใครรู้เข้าใจไหม"
"อะไรของเจ้ากัมปนาท อะไรที่เป็นความลับ"
"เจ้ารู้จัก นาคสีทองไหม" มังกรดำรัชทายาทตั้งคำถาม
"รู้สิ นาคสีทองที่มีอยู่ตัวเดียวในโลกเป็นลูกของนาคเจ็ดเศียร อนันตนาคิน และเกิดวันเดียวกับที่ดอกบัวบุษยมาศ(ดอกบัวที่รองรับพระบาทของพระพุทธเจ้าองค์ที่ 1 คราวประสูติ)บาน"
"ใช่ สุคนธวารี ข้าได้เจอเธอแล้วที่งานประชุม"
"อ๋อ!ที่เจ้าหายไปเป็นนานล่ะนะ อย่าบอกว่าเจ้า..." คีรีมองเข้าไปลึกในดวงตาคู่นั้นราวกับจะค้นหาคำตอบ
"ข้าคิดว่าข้า รักเธอ "กัมปนาทพูดเสียงแผ่วเบา ประโยคนั้นทำให้อีกฝ่ายสะดุ้งสุดตัว
"ไม่ได้นะเจ้าจะรักมังกรตัวไหนในโลกก็ได้ต่อให้เป็นมังกรพันธุ์ผสมแต่ ต้องไม่ใช่นาคน้ำจืดสีทอง "คีรีตะโกนสุดเสียงอย่างที่ไม่เคยเป็นมา่ก่อน