หนุ่มฮอตหล่อร้ายกับยัยวายร้ายจอมแสบ (บทนำ)

บทนำ

'ปัง ปัง ปัง

เสียงเคาะประตูห้องนอนที่ดังถี่จากด้านนอกเคาะรัวและเร็วจนประตูแทบจะพัง สันนิษฐานได้ว่าบุคคลที่กำลังเคาะประตูนั้นมีอารมณ์เป็นเช่นใด วันหยุดเสาร์อาทิตย์ทั้งที น้องสาวอุตส่าห์กลับมาบ้านก็น่าจะให้นอนต่ออีกซักหน่อยนะ T^T

โอ๊ย ปวดหัวจังเลยสงสัยไข้จะขึ้น อ๊าก

ฉันกรี๊ดร้องพลางสะดีดสะดิ้งร้องโอดโอยด้วยความเจ็บปวดหลังจากที่ได้ยินเสียงเคาะประตูจากด้านนอก

ไม่ต้องมามารยาเลยยัยน้องบ้า ฉันรู้หรอกนะ

เชอะ ยังรู้ทันอีกตัวเองนอนจนถึงบ่ายสามโมงเค้ายังไม่ว่าอะไรสักคำ ทีเค้าขอนอนตื่นสายบ้างทำมาเป็นบ่น

เลิกสำออยแล้วรีบๆอาบน้ำแต่งตัวเร็วๆเข้าเราจะออกไปซื้อของข้างนอกกันแล้วอีกยี่สิบนาทีเดี๋ยวเฮียจะ กลับมารับ

ฉันเปิดประตูห้องนอนออกมายืนมองหน้าเฮียจีอย่างงงๆ ให้อาบน้ำแล้วตัวเองกำลังจะออกไปไหนละคะคุณพี่ชาย

ละ...แล้วนั่นเฮียกำลังจะออกไปไหน

ไปรับไอ้เฟียสเห็นว่ามันกำลังเฮิร์ทเพราะอกหัก ฮ่าๆ ว่าจะชวนมันไปเปิดหูเปิดตาบ้างจะได้ไม่เครียดจนอุตริคิดสั้น แค่อกหักแค่นี้ทำจะเป็นจะตาย ผู้หญิงมีถมไปหาใหม่ก็ได้ง่ายนิดเดียว =_=;;

เจริญเถอะเฮีย เห็นเพื่อนอกหักเป็นเรื่องตลก -_-;; นี่ถ้าน้องสาวคนนี้อกหักบ้างคงจะปิดถนนเลี้ยงหูฉลาม ขาหมูฮ่องเต้ ลาบเป็ดยโส แตงโมจินตหรา เมาไม่ลา ฮาไม่เลิกสินะ ช่างเป็นพี่ชายที่แสนดีอะไรอย่างนี้ =_=

อืม ไปรับเหอะ แล้วก็รีบๆมาด้วยนะเฮียขี้เกียจรอนาน

รู้แล้วละน่า เอ๊ะ นี่ยังไม่รีบไปอาบน้ำแต่งตัวอีก ถ้ากลับมาแล้วยังไม่เสร็จเฮียไม่รอแกนะเฟ้ย

ค่า -__-;;

ฉันจินนี่ อายุสิบเจ็ดปี กำลังศึกษาอยู่ที่โรงเรียนเอกชน S.R.School หรือที่ใครๆเรียกกันว่าโรงเรียนเอสซึ่งเป็นโรงเรียนประจำที่มีชื่อเสียงมากพอสมควร นักเรียนที่นั่นส่วนใหญ่มักจะเป็นพวกลูกคุณหนู ดารา นางแบบหรือพวกคนมีเงินพอที่จะส่งค่าเทอมแพงๆให้ลูกๆได้มาเรียนและอวดร่ำอวดรวยโชว์ของแบรนด์เนมแข่งกัน และฉันก็เป็นอีกคนที่เรียนอยู่ที่นั่น ถึงฐานะทางบ้านฉันจะไม่ได้ฟู่ฟ่าอลังการงานสร้างเหมือนเกิดมาเพื่อเงินๆทองๆก็เถอะแต่ทางพ่อกับแม่ของฉันที่อยู่อเมริกาท่านก็สามารถที่จะส่งให้ฉันเรียนที่นี่ได้โดยไม่เดือดร้อน ฉันมีพี่ชายแท้ๆต่างโรงเรียนอยู่คนนึงชื่อว่า จีเซ็นต์เราสองคนอายุห่างกันแค่ปีเดียว เฮียจีกับฉันไม่ค่อยจะอยู่ที่บ้านนี้เท่าไหร่หรอกเพราะว่าต่างคนต่างก็ย้ายไปนอนที่หอของโรงเรียน จะเป็นช่วงเสาร์อาทิตย์หรือว่าในช่วงที่ปิดเทอมเท่านั้นแหละที่เราสองคนจะได้เจอกันและกลับมานอนที่บ้าน

ฉันรีบอาบน้ำและแต่งตัวให้พอเป็นพิธีไม่ต้องทำอะไรให้มันอลังการมากนัก ก่อนที่จะเสริมหน้าแต่งตาหวีผมที่ฟูฟ่องให้เป็นระเบียบเรียบร้อยก่อนจะมัดผมลวกๆให้พอดูดี ไม่นานนักเสียงแตรรถจากด้านนอกก็ดังขึ้น คงกลับมาแล้วสินะ ทำไมเร็วจังหรือว่าฉันช้าเองหว่า

มาแล้วๆค่า แหม ไม่ต้องบีบเรียกขนาดนี้ก็ได้นะเฮียเสียงดังซะบ้านข้างๆจะเควี้ยงตะหลิวมาตีแสกหน้าอยู่แล้ว ฉันพูดก่อนจะเปิดประตูขึ้นมานั่งที่เบาะหลัง ยังแอบเสียวๆอยู่เลยนะ

ชักช้าอย่างกะเต่าประจำเลยยัยน้องบ้าให้ตายสิปล่อยให้พวกพี่ชายรอนานๆแบบนี้ใช้ได้ที่ไหน

บ่นเป็นตาแกประจำเลยนะเฮีย ฉันบ่นอุ๊บ เฮียจีชักสีหน้าไม่พอใจทันทีก่อนแยกเขี้ยวใส่ฉัน

ว่าไงนะยัยจิน ฉันยิ้มร่าอย่างท้าทายในขณะที่เฮียแกเริ่มหน้าเขียวปั๊ดด้วยความโกรธธ

จะเถียงกันอีกนานมั้ยครับคุณเพื่อนกับคุณน้องสาวเพื่อน =_= เฮียเฟียสที่นั่งอยู่ตรงเบาะหน้าเอ่ยขัดขึ้นอย่างเซ็งๆ

อุ้ย ลืมซะสนิทเลยว่ามีเฮียวายเพื่อนของเฮียจีมาด้วยแฮะๆ

เออวะ ลืมไปนึกว่าแกไม่ได้มาด้วยเห็นเงียบๆ -__-;;

ขอโทษนะคะที่เฮียจีชอบชวนหาเรื่องทะเลาะอยู่เรื่อยทำให้เฮียเฟียสเริ่มเบื่อๆแล้วใช่มั้ย

เฮ้ย ฉันไม่..."

"ไม่หรอกครับน้องจินพี่ก็รู้สึกเบื่อๆพอดีอยากจะหาอะไรทำเหมือนกันแล้วนี่เราจะไปกันได้รึยังครับ

อ่าคะ ออกรถเร็วๆดิเฮียจี

เออ

ณ ห้างสรรพสินค้าเดอะม้อย

เมื่อมาถึงห้างสรรพสินค้าฉันและชาวคณะเอ๊ย พวกเฮียๆทั้งสองต่างก็เดินเที่ยวและเดินดูของเพื่อเปิดหูเปิดตาไปเรื่อยๆเผลอแปปเดียวหันกลับมาก็หายแวบไปทั้งคู่ซะแล้ว แง ทิ้งให้น้องสาวไว้แบบนี้เลยหรอ เฮียนะเฮีย ถ้ายัยเฟรนมาด้วยกันก็จะดีหรอกนะจะได้มีเพื่อนมาเดินซื้อของตามประสาสาวๆแต่ว่าดันไม่ว่างซะนี่ เชอะ ไม่ว่างหรือว่าแฟนไม่ให้มากันแน่ยะ ส่วนยูก็ได้ข่าวมาว่าไปตามจีบสาวโรงเรียนเซนต์เซเก้น โหย มีแฟนกันแล้วลืมเพื่อนคนนี้เลยนะ T^T แน่นอนว่าสองคนที่ฉันกำลังพูดถึงเป็นเพื่อนสนิทของฉันเอง

ฉันที่กำลังงุ่นง่านเพราะไม่รู้จะทำอะไรก็เลยเดินเข้าไปในร้านหนังสือแถวๆนั้น หาหนังสืออ่านเนี่ยแหละ คงจะพอช่วยให้หายเบื่อได้บ้างนะ ฉันลองไล่ๆสายตาหาหนังสือไปตามชั้นเรื่อยๆก่อนจะมาหยุดสายตาที่หนังสือเล่มหนึ่ง

'ทำอย่างไรให้สวยขึ้น เชอะสวยอยู่แล้วไม่จำเป็น ฉันก็อยากจะลองพูดแบบนี้สักครั้งเหมือนกัน ฮิๆ

หักเหลี่ยมรักมัดใจชาย' O[]O วิธีมัดใจผู้ชายงั้นหรอ เหอะๆ มีหนังสือแบบนี้ด้วยหรอเนี่ย -__-;;

แต่ละเล่มที่ฉันลองอ่านๆดูทำให้ชวนสยองทั้งนั้น ไม่มีเล่มไหนที่ฉันพอจะสนใจบ้างเลยรึไงนะ ฉันลองเปลี่ยนแผนกหนังสือมาลองดูในหมวดนวนิยายบ้าง ทันทีที่ฉันเดินมาถึงชั้น.....

ปึง

เสียงของอะไรบางอย่างตกกระทบบนพื้น ทำให้ผู้คนในร้านต่างหันไปมองทางต้นเสียงโดยมิได้นัดหมาย ฉันเองก็เหมือนกัน สิ่งที่ฉันเห็นก็คือหญิงสาวหน้าตาสะสวยคนหนึ่งอายุอานามก็น่าจะราวๆเท่าๆกับฉันเธอมีอาการอึ้งๆและทำหน้าเหวอๆ เหมือนตกใจอะไรบางอย่าง รู้แล้วต้นเหตุของเสียงนั้นมาจากเธอนี่เอง ฉันมองเห็นหนังสือเล่มหนึ่งที่ตกลงบนพื้น เธอคงจะทำหนังสือหลุดมือขณะที่กำลังอ่านละมั้ง เอ่อ... แต่ว่าชื่อหนังสือเล่มนั้นมัน.....โหดกระชาก ลาก อำมหิต เฮือก!!! *[]* ช่างกล้า นะ นี่ผู้หญิงหน้าตาสวยๆแบบนั้นน่ะนะจะอ่านหนังสือประเภทนี้ รู้หน้าไม่รู้ใจสินะ ไม่นานนักก็เริ่มมีเสียงซุบซิบวิพากษ์วิจารณ์กันไปต่างๆนาๆ =_=

เธอทำหน้าเหมือนจะร้องไห้แล้วมีอาการลนลานรีบคว้าหนังสือเล่มนั้นไว้บนชั้นที่เดิมก่อนจะรีบวิ่งออกไปจากร้านด้วยความอับอาย ถ้าเป็นฉัน ฉันก็คงทำอะไรไม่ถูกเหมือนกัน ฉันทำท่าจะเดินออกจากร้านก่อนที่สายตาจะไปสะดุดเข้ากับชายหนุ่มผมแดง ผิวขาวละเอียดที่ดูคุ้นหน้าคุ้นตาอย่างมากเขาสวมแว่นกันแดดที่ทำให้ยิ่งเห็นหน้าไม่ชัด ถ้าเดินเข้าไปทักแล้วผิดคนฉันไม่หน้าแตกยับเยินเลยหรอ แล้วฉันตัดสินใจเดินเข้าไปใกล้ๆผู้ชายคนนั้นก่อนที่จะเอ่ยทักเขา

คือว่า..คุณคะเราเคย...

เขาคนนั้นหันกลับมามองที่ฉันก่อนจะถอดแว่นกันแดดสีชานั้นก่อนจะ.......

ระ...ริกกี้ ฉันเผลออุทานออกมาเสียงดัง คนในร้านต่างก็หันมามองฉันเหมือนกับที่มองสาวสวยคนนั้นอีกแล้ว เป็นอะไรกันเนี่ยคนพวกนี้ =_=;;

ชูว์!! >3< อย่าเสียงดังไปสิจินนี่เดี๋ยวคนอื่นเขาก็รู้กันหมดหรอกเฮ้อ แล้วรู้ได้ไงวะอุตส่าห์ปลอมตัวแล้วนะ

ชายหนุ่มผมแดงเด่นคนนี้เป็นเพื่อนนักเรียนชายที่เรียนอยู่ที่เดียวกับฉันนั่นเอง ก่อนหน้านั้นเขาเป็นหนึ่งในกลุ่มศิลปินบอยแบรนด์ชายที่มีชื่อเสียงมากเสียด้วย จะบอกว่าโด่งดังก็คงได้แถมยังมีกันตั้งสี่คนยิ่งดูโดดเด่นเข้าไปใหญ่ อันได้แก่ ริกกี้ มือกีต้าจอมกะล่อนคนนี้ เวสต้านักร้องนำหน้าใส เรกิมือเบสจอมโหดและดิบเถื่อน และคนสุดท้ายโดเรมือกลองที่น่ารัก(น่ากิน) ฮุๆแต่ว่าฉันก็ไม่เคยที่จะเข้าใจว่าทำไมพวกเขาต้องมาเรียนที่โรงเรียนเอสแบบโรงเรียนฉันด้วย

ปลอมตัวแบบนี้ทำไมฉันจะจำนายไม่ได้ละ -__-;; เฮ้อ นี่หรอศิลปินผู้โด่งดังที่ฉันแอบชื่นชมเมื่อก่อนปลอมตัวเพื่อแอบหนีมาเที่ยว ถ้าคนอื่นๆรู้อายเขาตายเลย

ขะ..ขอโทษที แล้วนี่นายมาได้ยังไง

ก็หนีเพื่อนเธอมาอะดิ

หาลงทุนปลอมตัวเพื่อหนีมาเที่ยวห้างเนี่ยนะ ช่างลงทุนกันจริงๆ

ขอร้องละเธออย่าบอกใครนะ ฉันอุตส่าห์ชิ่งหนีมาเที่ยวกับไอ้กิเชียวนะ ถ้าเธอบอกละก็พวกฉันต้องโดนยัยผู้จัดการนั่นฆ่าแน่ๆเลยT^T ริกกี้ทำหน้าตาน่าสงสารก่อนจะตรงเข้ามาเขย่าๆตัวฉันไปมา เหวออ อย่าเขย่าฉันสิ คนในร้านเขามองกันใหญ่แล้ว ส่วนยัยผู้จัดการที่เขาว่าก็คือยัยเฟรนเพื่อนสนิทของฉันนั่นเอง ยัยเฟรนนะเป็นถึงกรรมการนักเรียนเชียวนะ แถมล่าสุดนี่ก็พึ่งจะโฉบเอาพ่อหนุ่มหล่อสุดฮอตเวสต้า นักร้องนำเพื่อนของริกกี้คนนี้ไปหมาดๆ ช่างน่าอิจฉาจริงๆเลยเพื่อนฉัน แต่กว่าจะลงรอยกันได้ก็ลุ้นกันแทบเหนื่อย แล้วชีวิตฉันจะมีโอกาสเป็นแบบนั้นบ้างมั้ยเนี่ย T^T

หยุด อย่ามาเขย่าๆ ฉันมึนหัวนะ แล้วนี่เมื่อกี้นายบอกว่านายมากับใครนะ ถามเพื่อย้ำให้แน่ใจว่าคนที่ฉันได้ยินเป็นชื่อคนๆเดียวๆกัน ขออย่าให้เป็นตานั่นเล้ย T^T

มากับไอ้เรกิ ทำไมหรอ

ย๊ากกก จริงๆด้วยตาโหดจอมหยิ่งจองหองคนนั้นที่ฉันไม่อยากจะยุ่ง ทีแรกก็นึกว่าจะนิสัยดีแต่ที่ไหนได้ ทั้งโหด ดุ อย่างกับอะไรดีแถมกวนประสาทอีกกะอีแค่ฉันไปตบหน้าเขาเพราะเขาดันปากเสียหาว่าฉันกลับเพื่อนบ้านนอกแค่นี้ก็ทำให้หมอนั่นไม่ชอบขี้หน้าฉันอย่างแรง ก็ตอนนั้นฉันไม่ได้ตั้งใจนี่ เพราะนายดันปากเสียเองช่วยไม่ได้ จะยังไงก็แล้วแต่เขาก็ไม่ควรจะเหม็นขี้หน้าฉันขนาดนี้นี่นาแถมยังคอยกลั่นแกล้งฉันสารพัด เชอะ ไม่รู้ว่าสาวๆที่โรงเรียนไปหลงตาบ้านี่ได้ยังไงถูกหลอกชัดๆก็แค่หน้าหล่อ บ้านรวย เป็นซุปเปอร์สตาร์แล้วไงละ ฉันไม่สนใจหรอก(มั้ง = . , = ) หึยแถมวันนี้ยังมาที่เดียวกันอีก ไม่อยากจะเจอหน้าเลยจริงๆเชียว

งะ...งั้นฉันไปก่อนนะ บังเอิญจังเลยที่ฉันมากับพี่ชาย พวกนายจะไปไหนก็ตามสบายนะฉันไม่บอกเฟรนหรอกไปนะ ว่าแล้วฉันก็ทำท่าจะชิ่งหนีออกจากร้าน แต่ทว่ายังไม่ทันที่ฉันจะได้ก้าวขาออกจากร้านฉันก็ดันซุ่มซ่ามเดินไปชนใครบางคนที่กำลังเดินสวนเข้ามาในร้านซะงั้น

ขะ..ขอโทษคะ ฉันกล่าวขอโทษอย่างเร็วๆพร้อมกับออกเดินอีกครั้งแต่กลับมีมือของใครบางคนมาคว้าข้อมือของฉันเอาไว้ก่อนดึงเข้าหาตัวทำให้หัวฉันเข้าไปโขกกับหน้าอกเขาเต็มๆ เจ็บๆ

โอ้ย เจ็บนะ จะดึงทำบ้าอะไรเล่า

ฉันที่กำลังเจ็บหัวก็เอามือคลำหัวตัวเองป้อยๆก่อนที่จะส่งเสียงแว้ดๆใส่คนๆนั้นอย่างไม่ชอบใจนัก หนอยบอกว่าขอโทษแล้วไงยังจะเอาอะไรอีก ก่อนจะเงยหน้าขึ้นไปมองหน้าคนตรงหน้าอย่างเอาเรื่องและ....

จะรีบไปไหนละ เรายังไม่ได้เคลียร์กันเลยนะยัยจิ้งจก ^^

เฮือก... O[]O มะ..ไม่จริง......

กรี๊ดดดดดดด

......................................................................................

โปรดติดตามตอนที่หนึ่งได้เร็วๆนี้