ชำเลือง

หนึ่งนั่งจ้องมองหนึ่งให้พึงคิด ว่าจับผิดติดพิรุธสุดเปิดเผย

ชำเลืองรอบขอบข้างอย่างเคยเคย มิรู้เลยว่าหนึ่งจ้องมองอยู่นาน

สักพักหนึ่งซึ่งสายตามาประสบใช่ว่าจบเมื่อสายตามาประสาน

หนึ่งยังคิดชำเลื่องลอกออกอาการ ช่างหักหาญใจหนึ่งอย่างถึงใจ

กรระแอมไอให้ได้ยินกันถิ่นทั่ว ให้นึกกลัวเกลงว่าข้าก็เห็น

กระแอมไอหลายทีต่อคอขึ้นเอ็นใช่หนึ่งเห็นคุณค่าว่าปราณี

จะลงดาบอาญาด้วยกาชื่อ ให้นึกหรือคืออนาคตหนึ่งนี้

มิรู้เลยซึ่งโทษทัณอันตนมี ว่าถึงที่ชะตาขาดอนาถใจ

จะลอกอย่างทางเขาใช่เขาถูก ด้วยตนผูกความคิดปิดสมอง

ใยดูถูกตนเล่าิจชมสมเหตุไหม

ลอกเอาชื่อเขามาว่าบรรลัย ตัวจะตายด้วยโง่โถอนิจจา

ฟังเรื่องหนึ่งกับหนึ่งแล้วเป็นแนวคิด ว่าชีวิตใส่โขนใดใคร่ขอถาม

จะตัวพระยักษ์อสูรสมุนพระราม ด้วยเล่นตามบทกำกับจับให้เป็น

ครั้นถอดโขนตนเปล่าก็เท่านี้ทุกผู้มีสี่ประการผ่านทุกข์เข็ญ

ว่าเกิดแก่เจ็บตายใครไม่เป็น ฤ หลีกเล้นหลบลี้ไม่มีทาง

แต่มีอย่างที่ต่างกันทุกท่านเอ๋ย ความดีเคยทำก่อต่อกันไหม

แม้ว่าเจ็บแก่ชราถ้าตายไป ผู้อยู่ได้กล่าวขานนานชื่นชม