เพื่อพ่อ..ได้หม้าย

ประเทศไทยรวมเลือดเนื้อชาติเชื้อไทย

จะร้องให้ใครฟังได้อีกหนอ

ในเมื่อลูกแผ่นดินแบ่งพรรคเป็นเหล่ากอ

น้ำตาคลอก็คือพ่อของแผ่นดิน

กว่าจะรวมผืนดินได้เป็นปึกแผ่น

สละแม้นชีวิตให้หมดสิ้น

บรรพชนมองลงมา..คงน้ำตาริน

หมดแล้วสิ้นผืนแผ่นดินลูกหลานทำ

นั่นก็ลูก..นี่ก็..ลูกของพ่อ

ทะเลาะกันทำไมหนอพ่อร้องร่ำ

พ่อสอนให้รักกันใช่ไหม..ใยไม่จำ

ลูกฝ่าฝืน..พ่อเจ็บช้ำ ร้องในใจ

ข้าเขียนมาในฐานะลูกขอพ่อ

บอกต่อๆทำเพื่อพ่อ..กันได้ไหม

แค่รักกันแค่นี้..หรือยากไป

ทะเลาะกันทำไม..ในเมื่อเราพ่อเดียวกัน