แม่จ๋า...คิดถึงจัง
คิดถึงแม่ขึ้นมาน้ำตาไหล
ลูกคนไกลคนนี้ยังห่วงหา
เพราะภาระหน้าที่ยังนำพา
จึงโทรหาเพราะว่ายังห่วงใย
ได้ใกล้ชิดซบอกแม่เพียงแค่เสียง
ฝากสำเนียงบอกรักมากรู้ไหม
อีกไม่นานหรอกหนาลูกนี้กลับไป
ซบอกแม่ให้อุ่นใจดั่งวัยเยาว์
แม่จ๋าแม่รู้ไหม
ลูกคนไกลคนนี้รู้สึกเหงา
ทั้งที่มีคนมากมายรายรอบเรา
แต่ยังเหงา..ไม่เหมือนบ้านเรา..ที่จากมา
คิดถึงตักอุ่นๆ..เคยหนุนนอน
อุ่นกว่าหมอนแทนผ้าห่มได้เลยหนา
พูดจบหยิบโทรศัพท์ขึ้นอีกครา
กดไปหาบอกแม่ว่า..คิดถึงจัง