รักของดวงจันทร์ต่อตะวัน

ดวงตะวันคือเธอที่แข็งแรง สาดแสงอันแรงกล้า ส่วนฉันเป็นดวงจันทร์ที่อ่อนหวานผุดผ่อง เราทั้งสองห่างกันเหลือเกิน เมื่อไรจะได้พบกันไม่มีวันรู้ ได้แต่ฝากความคิดถึง ห่วงใยไว้ที่ปลายฟ้า ฟ้าจ้าฟ้า ช่วยบอกเขาทีว่ามีคนที่รักอยู่ตรงนี้ ถึงตัวเราจะห่างแต่ใจฉันไม่เคยห่างเธอเลย ดวงตะวันได้รับรู้ ยิ่งทอแสงส่องสว่างไสว เมื่อดวงจันทร์รู้ยิ่งส่องแสงนวลชวนให้ฝันหวาน จดหมายจากฟากฟ้าส่งมาส่งไป ให้ใครๆได้อิจฉา เธอและฉันมีภารกิจส่องแสงเช่นกันแต่ต่างกันแค่กลางวันกับกลางคืน ดวงตะวันนั้นห่วงเหลือเกิน ใครๆก็จ้องแต่ดวงจันอใครนั้นล่องลอยไปตามแสงจันทร์ ดวงจันทร์ให้คำมั่นกับตะวันว่า ฉันนี้พร้อมมอบใจให้เธอเพียงผู้เดียวจะหมั่นฝากความรักไปกับท้องนภาทุกเมื่อ ใครๆคนนั้นก็ได้แต่มองฉันเท่านั้นหาได้ดวงใจฉันไม่ อย่าห่วง อย่ากลัวเลย......

แต่แล้วดวงตะวันกลับกลัวการสูญเสียเพราะไม่มีวันที่จะได้เธอมาเคียงคู่ ตะวันได้หายไป ไร้ซึ่งข้อความที่ปลายฟ้า ดวงจันทร์เฝ้ารอ รอ รอ จนท้อและเหนื่อยล้า แสงเริ่มอ่อน ท้องฟ้ายามค่ำคืนเริ่มมืดมัว ไฉนตะวันจากไปไม่ร่ำลา อยากให้ตะวันรู้ว่าฉันไม่ได้ต้องการให้เธอกลับมารักเช่นดังเดิม แต่ขอเาสุขสบายหรือไม่ หากเธอทุกข์เมื่อใดช่วยฝากข้อความไว้ที่ปลายฟ้า สักวันดวงจันทร์จะแข็งแรงขึ้น พร้อมส่องแสงอีกครั้ง เพราะภารกิจฉันต้องสร้างความสุขให้ใครๆที่มีรักต่อดวงจันทร์ เมื่อใดฉันมืดหม่น คงมีใครอีกหลายคนที่เศร้าใจ......

หวังว่าสักวันคงได้เป็นเพื่อนกับดวงตะวัน