รักเพียงแค่ครึ่ง...แต่คิดถึงตลอดไป

ความรักเป็นเพียงคำนิยามสั้น ๆ แต่สามารถทำให้คนเรารู้สึกถึงค่าของมันทั้งในด้านความสุขและความทุกข์ สุขที่ได้รักกัน มีความรู้สึกดี ๆ ที่ได้อยู่ร่วมกัน เมื่อต้องจากกัน ทะเลาะกัน พลัดพรากจากกัน ก็เป็นทุกข์เพราะต้องเสียน้ำตา แล้วยังไงล่ะถึงจะเรียกว่า รักให้เป็น โดยไม่ต้องทุกข์

บางคนที่รัก ก็รักอย่างหมดหัวใจตั้งแต่แรกเจอ แต่จะมีสักกี่คนที่จะดูแลและประคองความรักของเขาทั้งสองไปตลอดรอดฝั่ง

ฉันกับพี่ภีมเราคบกันมานาน นานมาก คงตั้งแต่ฉันเรียนปีหนึ่ง ตลอดเวลาหกปีที่ผ่านมา พี่ภีมดูแลฉันดีมากเขาเป็นคนเสมอต้นเสมอปลายมาโดยตลอด ฉันคิดว่าฉันโชคดีมากที่ได้เจอพี่ภีม เราสัญญากันว่าอีกสองปี เราจะแต่งงานกันหลังจากที่เราทำงานตั้งตัวได้

ฉันกับเขาพบกันที่งานเลี้ยงลูกค้าของที่ทำงาน แท้จริงแล้วเราไม่มีหน้าที่ที่ต้องติดต่อกันโดยตรง แต่กามเทพคงจะเล่นตลก แผลงศรซ้ำซ้อนมาให้ฉัน เพราะหัวหน้าของฉันป่วยมาร่วมงานไม่ได้ ฉันเลยต้องอาสาเป็นล่ามพาเดินทั่วงานเพื่อรู้จักกับผู้บริหารระดับสูง เราคุยกันถูกคอมากเหมือนรู้จักกันมานาน เค้าใช้ชีวิตอยู่ต่างประเทศเสียเป็นส่วนใหญ่ ซึงเป็นเมืองที่ฉันเรียนจบมาด้วย ยิ่งทำให้เราคุยถึงเรื่องร้านอาหาร ชีวิตความเป็นอยู่ หรือแม้กระทั่งฉันรู้ว่าบ้านของเขาไม่ไกลจากที่ฉันเคยพักตอนสมัยเรียนเลย โธ่ กามเทพเจ้าขา จะมาเล่นตลกอะไรกันตอนนี้นี่ ฉันเริปลกมากที่ผ่านมาฉันไม่เคยรู้สึกกับใครอย่างนี้มาก่อน...พี่ภีม ฉันทำร้ายเขาไม่ได้หรอก เขาไม่ได้ผิดอะไร ...ไม่หรอกฉันอาจจะคิดไปเอง ว่าฉันเอาเขาเข้ามาแทนพี่ภีม หลังจากงานเลี้ยงฉันอาสาไปส่งเขาที่โรงแรม อีกอาทิตย์นึง เขาถึงจะกลับต่างประเทศ เขาขอเลี้ยงอาหารฉันก่อนกลับซึ่งฉันก็ตอบตกลงทันที เอาละหว่า ...ยังไงดีหนอ เผลอตอบตกลงไปแล้ว อีกสามวันฉันก็ต้องไปดินเนอร์ล่ะ

ตลอดสามวันที่ผ่านมา ฉันเฝ้าคิดถึงแต่เขา คิดถึงช่วงเวลาที่เราอยู่ด้วยกัน แม้จะเป็นช่วงสั้น ๆ แต่ฉันก็รู้สึกได้ถึงความอบอุ่นและมิตรภาพที่เขาใส่ใจและหยิบยื่นให้...พี่ภีม เรารักกันมาตลอด ฉันคงไม่อาจหาญพอที่จะทำร้ายจิตใจของเขาได้ ซึ่งเขาไมได้ผิดอะไรเลย และฉันก็ยังรู้สึกดีต่อเขาเสมอมา จนกระทั่ง....

วันนี้ตอนเย็นพี่ภีมไม่ต้องมารับนะคะ มีงานเลี้ยงลูกค้าค่ะ ไว้เจอกันวันพรุ่งนี้เช้านะ ...อาหารวันนี้อร่อยมากนะคะ ฉันถ้ามาคนเดียวคงไม่มีโอกาสได้มาทานหรอกค่ะ อาหารที่โรงแรมหรูขนาดนี้ ฉันไม่รู้จะพูดอะไรออกไปอีกดีให้เวลามันผ่านพ้นไปได้จนหมดคืนนี้ ฉันรู้สึกเหมือนว่าตัวเองจะหลงรักเขา เข้าแล้ว แต่ในใจของฉันอีกฝ่ายยังคอยยื้อบอกฉัน อย่ารักเขานะ มันเป็นไปไม่ได้หรอก เราอยู่ห่างกัน ...ฉันตกใจอีกครั้ง เมื่อเขาบอกถึงความรู้สึกดี ๆ ที่มีต่อฉันจะเป็นไปได้ไง เราเจอกันสองครั้งเอง.... แต่มันเป็นไปแล้ว

ฉันบอกเขาว่ามันคงเป็นไปหว่างเรา ฉันคงต้องกลับไปหาพี่ภีม ผู้ชายที่ดีที่สุดของฉัน ความรักเป็นเรื่องเปราะบางและยากที่จะเข้าใจ แต่หกปีที่ผ่านมา เราดูแลซึ่งกันและกันอย่างดี ...ฉันกับเขาเข้าใจกันดีเราต่างสัญญาที่จะเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน

คนเรามีวิถีชีวิตมากมายที่ต้องพบเจอ เราไม่รู้ล่วงหน้าหรอกว่าจะเจอความรักหรือความเจ็บปวดเมื่อไหร่ เมื่อเรารู้ว่าเรารักใครสักคน จงรักษาความรักนั้นไว้ให้ดีที่สุด และเมื่อเราผิดหวังกับความรักนั้น อย่ามัวแต่เศร้าเสียใจ ให้เราเก็บความรู้สึกและสิ่งที่ดีในช่วงที่เรามีความสุขกัน เก็บไว้เป็นภาพความทรงจำที่ดี

ฉันไม่รู้วันเวลาข้างหน้าจะเป็นอย่างไร ถ้าฉันเลือกเขา รักเราจะไปได้อย่างสวยงามหรือไม่ ณ.วันนี้ฉันเริ่มรักเขา แต่ก็ต้องหยุด..หยุดไว้แค่ครึ่งใจ เพราะพื้นที่ที่เหลือ ฉันจะเก็บไว้ให้ความรู้สึก ดี ดี ระหว่างเรา...