จะเจ็บกี่ครั้งฉันก็จะรอ....

ความรักนี้จะเป็นแบบไหน......น๊า....

ฉันนั่งคิดทุกวัน.....

และวันหนึ่งฉันก็พบเค้า....ผู้ที่มีรอยยิ้มที่มีความสุข...ลักยิ้มสองข้างนั้นทำให้หัวใจของเรามันเริ่มสั้นไหว...สายตาคู่ทั้งสองที่จับจ้องเรา...เหมือนคิดอะไรทีมากออกไป...

และวันนั้นที่ฉันได้รับรู้ถึงความรู้สึกนี้คือวันที่คุณครูจับฉันมานั่งข้างเค้าเราได้พูดคุยกันแต่...แรกๆเราเข้ากันไม่ค่อยเท่าไหร่....เค้านั้นเป็นคนอารมณ์ร้อน...เอาแต่ใจ...ส่วนฉันเป็นคนปากแข็ง...ไม่กล้ารับความจริง...แต่นานๆไปเราก็เริ่มสนิตกัน...เรามักจะอยู่กลุ่มเดียวกัน...และถ้ามีจับคู่เค้าจะจับคู่กับฉัน...ไม่รู้เป็นเพราะเค้าอยากได้ฉันมาช่วยทำงานหรือเค้าอยากคู่ฉันจริง...เพราะฉันไม่ใช่คนเก่งอะไรเค้ายังเก่งซะกว่าตอนม.1เค้าสอบได้เกรดเฉลี่ยตั้ง3.8กว่า ส่วนฉัน3ต้นๆเอง... เราเริ่มสนิตกันตอนม.2 วันนั้นเป็นวันไหว้ครูพวกเราต้องไปไหว้ครูที่โรงเรียนสาขาใหญ่ ฉันมาเช่าห้องใกล้กับหอเพื่อนเค้าเค้าก็อยู่ที่นั่นด้วย...เราจึงมีอะไรคุยกันทุกวัน....แต่ฉันมักอยู่กับพ่อแม่มากกว่า...พ่อกับแม่ไม่ค่อยปล่อยฉันหรอก...ขอบอกว่าหวงมาก