เสี้ยวหนึ่งของความรู้สึก

เสี้ยวหนึ่งของความรู้สึก

แชร์เรื่องนี้
แชร์เรื่องนี้LineTwitterFacebook
จากที่หัวใจไม่เคยรู้สึกว่ามีไครมาก่อน จากที่ต้องใช้ชีวิตในแต่ละวันโดยไม่รู้จุดหมายของชีวิตว่าจะจบลงที่ใด จากเด็กเติบโตเป็นผู้ใหญ่เดินทางไปในโลกที่กว้างใหญ่หลายเท่าตัว ใช้ชีวิตอยู่กับความเหงาและความรู้สึกว่าเป็นตัวเราเองทุกวัน สุขก็ปานนั้น ทุกข์ก็ปานนั้น ผลัดกันเข้ามาเติมเต็มความรู้สึกของชีวิตไม่ให้เหงาไปวันๆ ให้ชีวิตได้มีรสชาติของความเป็นมนุษย์ที่ยังไม่หลุดพ้นกิเลสตันหา บางเวลาเจอใครเขาเดินกันเป็นคู่ หัวใจก็หดหู่อยู่ไม่น้อย โหยหาคู่แท้ของเราว่าอยู่ไหนแต่จะทำไงได้ก็ในเมื่อชีวิตเราเกิดมามันไม่ได้มีความพร้อมในชีวิตอย่างพอดี แต่แล้วส่วนหนึ่งก็มีด้านดีบ้างเลวบ้างปะปน จะน้อยใจในตัวตนที่เป็นอยู่ก็ไม่ได้ ต้องทนกับความไม่เท่าเทียมในสิ่งที่ธรรมชาติให้มา เมื่อทบทวนในชีวิตที่เป็นอยู่แล้วย้อนกลับความคิดคืนกลับไปในอดีต ก็ไม่เคยท้อแท้ในสิ่งที่เป็น กลับอยากบอกว่า ขอบคุณพ่อแม่ที่ให้สิ่งต่างๆ ให้ลูกเกิดมาแล้วไม่สร้างความเดือดร้อนวุ่นวายในสังคม ขอบคุณพ่อแม่ที่เป็นครูตัวอย่างของลูกในการใช้ชีวิตอยู่เสมอ แม้ว่าท่านไม่เด่นหรือดีเท่าใคร แต่ท่านก็เป็นพ่อและแม่ที่รักและเป็นแบบอย่างที่ดีอยู่ในใจลูกอยู่เสมอ แม้วันนี้ไม่ได้ตอบแทนท่านเท่ากับสิ่งที่ท่านให้มา แต่สัญญาว่าผลผลิตของท่านนี้จะไม่ทำให้ท่านต้องผิดหวัง อยากขอบคุณในสิ่งที่ท่านให้มาจนทำให้ลูกเป็นในสิ่งที่เป็นในวันนี้ อยู่รอดในสังคมได้ด้วยตัวเอง โดยไม่ต้องเกรงกลัวหรือท้อแท้ในสิ่งที่เป็นเลยสักนิด ...ขอบคุณมากมายด้วยหัวใจลูกกับสิ่งที่ท่านให้ครับ รักพ่อ และแม่นะครับ
แชร์เรื่องนี้
แชร์เรื่องนี้LineTwitterFacebook