รักต้องห้าม

รัก ไม่กำหนด เวลา ไม่กำหนดสถานที่ รักอาจเกิดขึ้นได้ทุกเมื่อ เรื่องราว ความรัก ของฉัน ก็เช่นเดียว ความรัก ระหว่างฉันกับเขา ก็เกิดขึ้น โดยไม่มีอะไรกำหนดเลย เกิดขึ้นมาทีละนิด ๆๆ จนเต็มเปี่ยม กลายเป็นรักที่งดงาม แต่.....มันช้าเกินไป.. เพราะระหว่างเรามันกลายเป็นรักที่ไม่สามารถแสดงออกได้ เพราะเราต่างคนต่างมีครอบครัวกันแล้ว ได้แต่เก็บความรู้สึกไว้ และ คอยหยิบยื่นให้กันและกัน ด้วยความรู้สึก สื่อกันทางแววตา ซึ่งเราบอกกันและกันว่า เรารักกันแค่ไหน รับรู้กันและกันแค่สองคนเท่านัรับรู้ แต่เราก็มีความสุข และเข้าใจ กันและกันคอยห่วงใย เป็นที่ปรึกษาในทุก ๆ เรื่อง สุขทุกข์เช่นไร ก็บอกกล่าวกัน มีหลาย ๆ ครั้ง ที่เราอยากจะทำอย่างใจต้องการ แต่มันเป็นสิ่งไม่ถูกต้อง เราก็ใช่ความรักของเราคอยเตือนตัวเองเสมอว่า รักเราต้องไม่ผิดศีลธรรม เราต้องให้รักเราเป็นความรักที่งดงามในหัวใจและไม่มีรอยดำให้หม่นหมอง ถึงแม้บางครั้งเราจะทำใจได้ลำบากก็ตาม เราดีใจและภูมิใจในความรักของเราที่รักแล้วไม่ทำให้ครอบครัวเราต้องเดือนร้อนและแตกร้าว ทุก ๆๆ วัน เรายังหัวใจ มีความรู้สึกดี ๆ ให้กันเสมอ และเราบอกกันไว้ว่า จะคงเป็นเช่นนนี้ตลอดไป ถึงแม้วันข้างหน้า เราจะไม่ได้เจอหน้ากันทุก ๆ วัน เช่นนี้ก็ตาม ไม่ว่าเราจะอยู่แห่งหนใด ใจของเราจะมีกันและกันตลอดไป

แม้จะเป็นรักต้องห้าม แต่ก็มีความสุขได้ ถ้ารักนั้นเป็นรักที่บริสุทธิ์

น้ำตาลไหม้..