คำว่า.........คอยนะ

ณ กระท่อมกลางนาที่ห่างไกลความเจริญ มีครอบครัวหนึ่งอาศัยอยู่ มี พ่อแม่ ลูก ทุกวันวันพ่อจะออกไปหาอาหารที่บนเขาและกลับมาในตอนค่ำพร้อมอาหาร และก่อนจะไปพ่อก็ได้บอกลูกว่าคอยพ่ออยู่ตรงนี้นะเดี๋ยวพ่อก็กลับมา แต่แล้วอยู่มาวันหนึ่งพ่อก็เกิดความคิดที่จะไปจากชีวิตที่ลำบากนี้เสียที เขาจึงตัดสินใจที่จะหนี้ไปใช้คนเดียวที่ในเมืองใหญ่ ตื่นเช้ามาเขาก็บอกลูกเช่นทุก ๆวัน คอยพ่ออยู่ตรงนี้นะเดี๋ยวพ่อกลับมา เด็กน้อยก็ได้แต่ยิ้มรับคำพ่อ แต่พอถึงตอนค่ำก็ไม่เห็นพ่อมา เด็กน้อยก็ไม่ย้อมเข้าบ้านแม่แม่จะว่าอย่างไรก็ยังยืนยันจะรอพ่ออยู่ที่ ๆพ่อบอกเขา วันแล้ววันเล่าเด็กน้อยก็ยังมาคอยพ่อที่เดิมจนป่วย

ถ้าคุณไม่เห็นค่าของคำพูดที่ได้

พูดออกไปก็จงอย่าพูดให้ความหวังหรือพูดให้ใครบางคนคอยเป็นอันขาด เพราะบางครั้งมีคนที่เฝ้าคอยในคำพูดของคุณโดยบางครั้งคุณอาจลืมมันไปแล้วก็ได้