love story in time

love story in time

แชร์เรื่องนี้
แชร์เรื่องนี้LineTwitterFacebook

รัก บทที่1

ตะวันเลยขอบฟ้าไปแล้ว แต่ผมก็ยังนั่งอยู่ที่เดิมๆ เก้าอี้ตัวเก่าๆ กับหนังสือเล่มหนึ่ง ที่ผมอ่านวนไปวนมาซ้ำไปซ้ำมาหลายรอบแล้ว หนังสือที่ผมเคยอ่านให้ใครสักคนฟัง หนังสือที่เป็นเหมือนสัญญาลักษณืของเขาและผม แต่วันนี้เขาไม่อยู่แล้ว เขาจากไปแล้ว เขาจากไปไกลแสนไกล ไกลเสียจนที่คนธรรมดาอย่างผมไม่อาจจะไปหาเธอได้อีก จะมีก็แค่เพียงหนังสือเล่้กับความทรงจำดีๆ ที่ผ่านมาเท่านั้นที่อยู่เป็นเพื่อนให้ผมคิดถึงมันตลอดเวลา

เธอจากไปแล้ว เธอจากไป 4 ปีแล้ว 4ปีที่ผมอ้างว้างโดดเดี่ยว 4 ปีที่ผมหวนนึกถึงวันเก่าๆให้มันเป็นน้ำหล่อเลี้ยงจิตใจ 4ปีที่ผมโทษตัวเองตลอดเวลาว่าต้นเหตุทั้งหมดเป็นเพราะตัวผมเองที่ทำให้เธอต้องจากไป ถ้าวันนั้นผมยอมเธอสักนิดเรื่องอย่างนี้มันคงไม่เกิดขึ้น ตอนนี้ผมก็คนอ่านหนังสือให้เธอฟัง ผมก็คงมีเธออยู่ข้างๆ ไม่ต้องเป็นเหมือนกับทุกวันนี้ ผมลุกขึ้นจากเก้าอี้ตัวเก่าๆ หยิบหนังสือ แล้วเดินเข้าไปในห้องนอน ผมเหลือบมองดูนาฬิกาที่ติดอยู่กับฝาผนัง นี่มันสองทุ่มกว่าแล้ว ผมมองไปรอบๆ ห้อง

แชร์เรื่องนี้
แชร์เรื่องนี้LineTwitterFacebook