เพราะเชื่อใจ...นายหัวฟุ

วันนี้เป็นวันแรกที่เราเข้ามาเรียนในมหาวิทยาลัย แล้วเราจะหาเพื่อนได้จากที่ไหน

จู่ๆก็ถามเรามีหนุ่มสองคนเดินเข้ามาหาเราแล้วถามเราว่ามาจากจังหวัด...หรือป่าว เราก็บอกว่าใช่ มันจึงเป็นจุดเริ่มต้นที่ทำให้เรามีเพื่อน ที่เรียกกันว่าเพื่อนจังหวัด

มีพี่จังหวัดที่คอยดูแล และมีเพื่อนจังหวัดที่แม้จะมาจากต่างโรงเรียนกันแต่ทุกคนก็มาอยู่รวมกันได้ สำหรับรุ่นเรามีด้วยกัน 19 คน แบ่งเป็นหญิง 5 คน และชาย 14 คน และด้วยความที่ผู้หญิงน้อยพวกเราจึงถูกดูแลเหมือนไข่ในหิน

ยกเว้นฉันที่มักถูกแกล้ง ไม่ค่อยมีใครเทคแคร์ เพราะมองว่าฉันไม่ค่อยเรียบร้อยเหมือนผู้หญิง อีกอย่างฉันดูดุจึงไม่ค่อยมีใครกล้าคุยหรือยุ่งเกี่ยวกับฉัน แต่มีหนึ่งหนุ่มที่มันไม่คิดเหมือนคนอื่น มันจึงเป็นคนเดียวที่เพื่อนๆๆส่งมาเป็นทูตเวลาพูดคุยกับฉัน มันจึงทำให้เราทั้งสองสนิทกัน

เราเริ่มจากความเป็นเพื่อน จนวันหนึ่งเขาก็มาขอนเป็นแฟน บอกตรงๆๆว่าดีใจมากเพราะฉันเองก็แอบคิดกับเขาเกินเพื่อนไปตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ ไม่ว่าฉันจะเจอปัญหาอะไรฉันจะมีเขาคอยจับมือและเดินข้างฉันเสมอ

แต่เหตุการณ์ที่ตัวฉันเองไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น ช่วงเวลาที่มีความสุขนั้นแสนสั้น จนฉันเองก็ยังไม่ทันตั้งตัวเหมือนกันเพราะ แค่เวลา1อาทิตย์ที่เราไปภาคสนามที่เขาชนไก่

เขากับควงเพื่อนสาขาเขาแทนเรา ทำทุกอย่างให้กับคนใหม่แทนเราในขณะที่เรายังไม่ทันเลิกกันด้วยซ้ำไปและพอฉันกลับมาจากค่ายเขาก็เลือกที่จะบอกเลิกฉัน แล้วฉันจะทำไรได้นอกจากต้องยอมรับความจริง ฉันล้มทั้งยืนกับสิ่งที่เขาตอบแทนความรัก ความเชื่อใจ ความไว้ใจ ที่มีให้กันมาโดยตลอด ตลอดเวลาที่ผ่านมาไม่ว่าใครจะแซวหรือยุเราสองคนยังไงเราก็ไม่เคยหวั่นไหว เพราะเราคบกันด้วยความเชื่อใจและให้เกียรติกัน

แต่วันนี้เขากับทำลายความไว้ใจ ความเชื่อใจทุกอย่างลง ไม่คิดเลยว่าแค่เวลาไม่กี่วันมันเปลี่ยนใจคนได้ขนาดนี้เลย เขาใจร้ายใจดำมาก เขาควงคนใหม่ให้เห็นอยู่ตลอดโดยไม่สนเลยว่าฉันจะเสียใจหรือเจ็บแค่ไหน

นี่หนะหรอ! รางวัลตอบแทนความรักที่ให้เขาไป ฉันควรขอบคุณเขามั้ยที่ทำให้ฉันได้รู้ว่าความเจ็บปวดเป็นยังไง การที่ต้องทนเห็นเขาไปรักกับคนอื่นมันเจ็บปวดจริงๆๆ แต่สุดท้ายความจริงก็คือความจริง มันเป็นสิ่งที่เราหนี้ไม่พ้น เพราะฉะนั้นฉันจึงยืนอยู่เพื่อรับกับความจริงแทนที่จะวิ่งหนีมันไปตลอด

วันนี้ฉันทำได้แค่อวยพรให้คนที่ฉันรักมีความสุข แม้ว่าฉันต้องเจ็บปวดที่เห็นก็ตาม

ส่วนตัวฉันก็จะเก็บทุกอย่างไว้เป็นความทรงจำ และเข้มแข็งให้ได้ แม้วันนี้ฉันจะไม่มีเขายืนเคียงข้างเหมือนเมื่อก่อนก็ตาม