"ฟ้า"..._strawberry_...
....ช่วง เดือน ตุลาคม เมื่อปี 2550....มีข่าวโด่งดังบนหนังสือพิมพ์หน้า 1 ทุกฉบับ...เกี่ยวกับชายหนุ่มรูปหล่อผู้หนึ่ง...ล่อลวงสาวเพื่อร่วมหลับนอนผ่านโปรแกรม "แคมฟร็อก"....แต่ท้ายที่สุด ตำรวจก็สามารถจับตัวชายผู้นี้ไปดำเนินคดีได้...ไม่น่าเชื่อว่า มีสาวๆ จำนวนมาก ทั้งสาวรุ่นและสาวใหญ่ต่างก็หลงเป็นเหยื่อของหนุ่มสุดหล่อรายนี้....
จากข่าว..บนหน้าหนังสือพิมพ์ จึงทำให้คนไทยจำนวนมาก เริ่มรู้จัก "แคมฟร็อก" กันมากขึ้น...และยิ่งเป็นแรงดึงดูดให้คนที่ไม่เคยเข้าไปเล่นโปรแกรมนี้...ต่างหลั่งไหลกันเข้าไปสัมผัสกันมากขึ้น...รวมทั้งตัวผมเองด้วย
ตอนนั้นผมเพิ่งทำงานหลังจากเรียนจบใหม่ๆ...ที่ออฟฟิศมีพนักงานอยู่เพียงแค่ 3 คน (ผู้หญิง 2 คนและตัวผมเอง)....งานที่ทำค่อนข้างจะสบาย...แม้ว่าจะต้องเสี่ยงกับสารเคมีอันตราย...แต่ก็มีเวลาว่างมานั่งเล่นเน็ต แชต MSN รวมทั้งโปรแกรมสุดโปรดของผม..."Cam frog"...
ห้อง Chat Room ที่ผมโปรดปราน ส่วนใหญ่จะอยู่ใน Zone 18+ เพราะจะมีสาวๆ (และไม่สาว) เข้ามาเต้นและมานั่งคุยด้วยเสื้อผ้าที่ค่อนข้างโป๊......แบบว่ามีสาวๆ สวยๆ เซ็กซี่ มากมายให้ดูได้ทั้งวัน....ช่วงแรกผมได้แต่ดู..ไม่ค่อยแชตคุยด้วย...แต่พอเล่นได้สัก เดือนกว่าๆ ก็เริ่มที่จะคุยกับสาวๆ คนนู้น คนนี้มากขึ้น ...
มีอยู่วันหนึ่ง...ขณะที่ผมกำลังเล่นอยู่ห้อง "18 up Lady..." คุยกับสาวๆ ทั้งหน้าห้อง Chat และแบบส่วนตัว...ก็มี ID สาวคนหนึ่งเข้ามาทักผม..."สวัสดีค่ะหนุ่มน้อย"
ผมรีบทักกลับอย่างรวดเร็ว "สวัสดีครับ...พี่สาวคนสวย"....พอพิมพ์เสร็จก็รีบมองหา ชื่อ ID _fastrawberry_ที่ห้องแชต เพื่อเปิดกล้องของเธอ...(อยากรู้จังว่า...หน้าตายังไงนะ)...หลังจากรอโหลดภาพจากกล้องวีดิโออยู่สัก 15 วินาที...ก็เห็นเธอ...อยู่ในชุดนอนผ้าแพรสีฟ้า...คอทั้งกว้าง...ทั้งลึก...ผมได้แต่อ้าปากค้าง....เห็นเพียงช่วงท่อนตัว...แต่ไม่เห็นใบหน้า...
ผมรีบพิมพ์...ถามเธอว่า "ชื่ออะไรเหรอครับ"
เธอตอบกลับมาอย่างรวดเร็วว่า "ฟ้า ค่ะ"
โห...ชื่อเพราะจัง...วันนั้น...ผมคุยกับเธอทั้งวัน...จนถึงเวลา 16.45 น. (ใกล้เวลาเลิกงานแล้ว)...เสียงหัวใจมันดังบอกว่า...ขอเบอร์เธอสิ....นัดเจอกับเธอสิ....
เพื่อนที่ทำงานเริ่มเก็บของและเตรียมตัวกลับบ้านกันแล้ว....เสียงประตูเหล็กม้วนเริ่มดังขึ้น...เป็นสัญญาณว่า...ใกล้จะเลิกงานแล้ว....ผมรวบรวมความกล้า...ขอเบอร์เธอ...
รออยู่ ห้านาทีกว่า....16.52 น. (ทำอะไรอยู่น๊า.....ทำไมไม่ตอบสักที)...ที่กล้องก็มองเห็นแต่เก้าอี้ว่างเปล่า...แต่ไม่เห็น "ฟ้า" อยู่ในกล้อง....ผมเลยไปเข้าห้องน้ำ...และเดินไปล็อคประตูหลังของออฟฟิศ...ปิดแอร์...ปิดไฟ...(แต่ยังไม่ปิด คอม)...
อ่ะ ฮ่า...ตอบกลับมาแล้ว
0814-xxxx
เย้! ได้เบอร์ ฟ้ามาแล้ว...
พร้อมๆ กับเสียง "ยัยส้ม"เสมียนคนสวยตะโกนดังลั่นขึ้นมาจากชั้นล่าง บอกให้ผมรีบปิดคอม ลงมาได้แล้ว...
ผมรีบกดเมมเบอร์โทร ของฟ้า ไว้ในมือถือ...
พอลงจากรถรับส่งพนักงานแล้ว...ผมก็รีบหยิบมือถือขึ้นมาโทรหา "ฟ้า" ทันที
"สวัสดีค่ะ...ฟ้าพูดค่ะ" (ว้าว...เสียงเพราะมากๆ )
ผมก็เลยคุยกับเธอไปตลอดทางที่นั่งอยู่บนรถเมล์....แล้วจู่ๆ ฟ้าก็ถามผมว่า...
"อยากเจอฟ้า...มั๊ย"...หัวใจของผมเต้นแรงขึ้น....แล้วก็รีบตอบกลับเธอไปทันทีว่า "อยากเจอสิ....อยากเจอมากๆ เลย"
ฟ้าก็บอกว่า "งั้นมาหาฟ้าที่คอนโดสิ....อยู่แถวๆปิ่นเกล้าอ่ะ"
จากที่ทำงานผมไปปิ่นเกล้า...ก็เป็นระยะทางที่ไกลอยู่เหมือนกัน...แต่ทำไงได้ล่ะ ..ก็หัวใจมันเรียกร้องนี่นา...ไกลแค่ไหนก็ต้องไปหาแหล่ะน่า...
หลังจากสอบถามเส้นทาง...และชื่อคอนโดฯ และหมายเลขห้องพักของ "ฟ้า" แล้ว.....
อีก 1 ชั่วโมง 37 นาที ต่อมาผมก็ยืนอยู่ที่หน้าห้องของ "ฟ้า"
ตอนนี้ผมรู้สึก "ตื่นเต้น" มากๆ หัวใจก็ "เต้นแรงไม่แพ้กัน"....ผมหยิบมือถือขึ้นมาโทรหา "ฟ้า" แล้วบอกเธอว่า ตอนนี้ผมอยู่ที่หน้าห้อง "811" ของเธอแล้ว
หลังจากที่ฟ้า รับสายแล้ว...อีกไม่กี่วินาทีต่อมา...ประตูห้องก็ค่อยๆ เปิดออก....
"ฟ้า" ยังคงอยู่ในชุดนอน "สีฟ้า" (ชุดเดียวกับที่ผมเห็นผ่านกล้องแคมฟร็อกนั่นแหล่ะ)
หลังจากที่ผมเข้าไปในห้องของเธอแล้ว...ก็รีบล็อกประตู "ทันที"...
คอมบนโต๊ะทำงานของเธอ...ยังคงเปิดหน้าจอ..."โปรแกรม แคมฟร็อกอยู่" เหมือนเดิม...เธอบอกให้ผมนั่งที่เก้าอี้...ตรงโต๊ะทำงานของเธอ...แล้วก็ไปหยิบน้ำเย็นๆ ในตู้เย็นมาให้....
ผมรีบดื่มจนหมดแก้ว....(ไม่รู้ว่าไปกระหายน้ำมาจากไหนเหมือนกัน....)
"ฟ้า" นั่งอยู่บนเตียง คุยกับผมเรื่องนู้น เรื่องนี้ (คุยเก่งเหมือนใน แคมฟร็อกเลย) แต่ผมไม่ได้สนใจ ฟังเธอพูด เท่าไหร่นัก...เพราะมัวแต่สนใจมองแต่ตรง คอเสื้อที่ทั้งกว้าง ทั้งลึกของเธอ....คงจะมองนานไปหน่อย จนเธอต้องเอามือมาตีแรงๆ ที่หน้าขาของผม (มือหนักเหมือนกันแฮะ)..
ผมรู้สึกเบลอๆ สติสัมปชัญญะไม่ค่อยอยู่กับเนื้อกับตัว...มันเหมือนว่า กำลัง "ฝัน" อยู่ แต่ก็ไม่ใช่ความฝัน...
"ฟ้า" ชวนให้ผม ไปนั่งอยู่บนเตียงข้างๆ เธอ...มือซ้ายของผม ทำงานอย่างอัตโนมัติ...เอื้อมไปข้างหลังแล้วก็โอบไหล่ฟ้าไว้...
ส่วนมือขวาก็จับมือของฟ้าไว้....ตาของเราสองคน ต่างประสานกัน แล้วก็ล้มตัวลงนอน....
ไม่รู้เหมือนกันว่าผมเผลอหลับไปตอนไหน...พอตื่นมาอีกที...พยายามมองหา "ฟ้า" ยอดรักของผม...แต่ก็หาไม่เจอ....รู้สึก "ปวดหัวตุ๊บๆ"...
เห็นกางเกงกับเสื้อเชิ้ตของผม กองอยู่กับพื้น ...เลยหยิบเสื้อกับกางเกงมาใส่ ทั้งๆ ที่ยังเบลอๆ อยู่ (ใส่เสื้อกลับตะเข็บหรือเปล่านะ)
หลังจากเข้าไปล้างหน้า ล้างตา ในห้องน้ำ จนสติ กลับมาค่อนข้างเกือบ ร้อยเปอร์เซ็นต์แล้ว...
ผมพยายามมองหา "นาฬิกาข้อมือ" เพื่อจะดูเวลา...จำได้คลับคล้ายคลับคลาว่าวางไว้บนโต๊ะทำงาน ของฟ้า
เมื่อหันไปดูที่โต๊ะทำงานของฟ้า...แต่ก็ไม่เห็น นาฬิกาข้อมือ ผมพยายาม หาอยู่หลายนาที...
แล้วจู่ๆ ผมก็ต้องตกใจ....เมื่อเห็นเศษกระดาษแผ่นเล็ก (Post it) ติดอยู่ที่กระจกโต๊ะเครื่องแป้ง....
มีข้อความเขียนสั้นๆ ว่า "ขอบคุณนะคะ...สำหรับนาฬิกาและเงินในกระเป๋า...ส่วนค่าห้อง..ฟ้าจ่ายให้แล้วนะคะ"
ตอนนี้ผมรู้สึก "หน้ามืด" เหมือนจะ "เป็นลม" ทั้งนาฬิกา เงินในกระเป๋า และบัตรเอทีเอ็ม(พร้อมรหัสบัตร ATM) ก็มีมูลค่าร่วมเกือบๆ หนึ่งหมื่นบาท...
หลังจากเหตุการณ์วันนั้นแล้ว...ผมก็ไม่เคยเห็น ID _fastrawberry_ ใน Cam frog อีกเลย
รวมทั้งเบอร์มือถือก็ไม่สามารถติดต่อได้....ผมรู้สึกเข็ด และไม่กล้า นัดเจอกับสาวๆ ในแคมฟร็อกอีกเลย
