รักใสๆ หัวใจดวงน้อย

ณ โรงเรียนมัธยมแห่งหนึ่ง

"สวัสดีค่ะ/ครับอาจาร" เสียงของนักเรียนในชั้นเรียนอนุบาล

"สวัสดีจ๊ะ นักเรียน" เสียงของคุณครูพรไพรทักทายนักเรียน

"กรี๊งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง" เสียงกริ่งดังบอกเวลาพักเที่ยง

"วี วันนี้เราทานอะไรดี" เสียงของเพื่อนฉันเอง เธอชื่อ เอมี่ ส่วนฉันชื่อ วีนัส หรือ วี

"ฉันว่า เราทานสปาเก็ตตี้ ดีไหม" คือฉันชอบกินสปาเก็ตตี้ ส่วมมากก็ชวนเอมี่มาทานแต่สปาเก็ตตี้

"o.k. สปาเก็ตตี้ ก็ สปาเก็ตตี้ หัดทานอย่างอื่นมั่งนะ หน้าดวีกับเราจะยาวเหมือนเส้นสปาเก็ตตี้แล้วรู้ไหม"

"ค่า คุณหนูเอมี่ ก็คนมันชอบนี่" ชอบจริงๆนะ

"ฉันรู้ว่า วี ชอบทานสปาเก็ตตี้ แต่ทาอย่างอื่นมั่งก็ดี ส่วนวันนี้ก็ทานสปาเก็ตตี้ของโปรดของเธอก็แล้วกัน" เออ ที่เอมี่พูดก็ถูกนะ งั้นฉันคิดว่า ทานอาหารที่เอมี่ชอบดีกว่า อืม งั้นเป็น ยำวุ้นเส้นดีกว่า

"เอมี่เราว่าไปร้านตรงนู้นดีกว่า"

"วี ร้านนั้นมันร้านเกี่ยวกับยำนี่ วีจะกินสปาเก็ตตี้ไม่ใช่หรอ" เอมี่ถามฉันด้วยความสงสัย (ถ้าถามก็ต้องสงสัยสิไม่งั้นจะถามทำไม เฮ้อ! เรานี่ถ้าจะบ้า)

"ก็วันนี้ เราเลือกร้านเพื่อเอมี่เลยนะ วันนี้เราจะทานยำวุ้นเส้นดีกว่า"

"เย้!" เอมี่ร้องลั่นจนคนแถวนั้นหันมามอง เฮ้อ! เพื่อนเราเวลาดีใจ ต้องเสียงดังทุกที กลุ้มจัง

"กรี๊ง" เสียงกระดิ่งตรงประตูดัง

"ตุบ!" อุ้ย! ฉันชนกับใครเนี่ย

"ขอโทษครับ เป็นอะไรไหมครับ คุณ เฮ้ย! นี่เธอคือ........................."

โปรดติดตามตอนต่อไป