ต้อล-วันธงชัย อินทรวัตร( AF 4 )

'อยู่ตรงนี้รู้ว่ามีหลายคนเป็นห่วง คอยให้กำลังใจ อ่านดูข้อความต่างๆ ก็ซาบซึ้ง บางทีก็แทบจะร้องไห้กับความรัก ความห่วงใยที่เขามีให้' 'ต้อล-วันธงชัย อินทรวัตร' V9 เปิดใจให้ฟังว่า ลึกๆ แล้วเขาน่ะไม่คาดคิดเลยว่าตัวเองจะมีวันนี้ วันที่ได้เป็นรองชนะเลิศจากการประกวดอคาเดมี่ แฟนเทเชีย ปีที่4 วันที่ไปไหนๆ ใครก็รู้จักและพร้อมจะต้อนรับด้วยความเต็มใจ ประวัติ ชื่อ ::.นาย วันธงชัย อินทรวิตร อายุ ::.19 เกิดเมื่อวันที่ ::.23 ธันวาคม 2530 ภูมิลำเนา ::.เชียงใหม่ ศาสนา::. พุทธ ความใฝ่ฝัน::. อยากเป็นนักร้อง การศึกษา ::.ระดับปริญญาตรี ปี3 มหาวิทยาลัยพายัพ คณะนิติศาสตร์ ::. ประถมเรียนอนุบาลเชียงใหม่ ::. มัธยมเรียนยุพราชวิทยาลัย idols ::.เบิร์ด ธงไชย แมคอินไตย สีที่ชอบ ::. สีเขียว ความสามารถพิเศษ ::. ร้องเพลง เล่นกีต้าร์ เบส กลอง เปียโน ไวโอลิน ฟลุ๊ต คีย์บอร์ด ผลงาน ::. เคยประกวดร้องเพลงของ เนสกาแฟ แลคตาซอยได้ที่ 1 ตอน ป.6 ร้องเพลงให้กับอัลบั้มโกเก็ตเตอร์ สัตว์เลี้ยงที่ชอบ ::. มะหมา4ขา ' กาต้อล ' หรือ 'เคโระ' ของแฟนๆ เอเอฟ 4 ซึ่งตัวจริงดูดีเหมือนที่ได้เห็นในจอทีวีและรูปถ่ายดูเหมือนจะเป็นคนอารมณ์ดี เพราะตลอดเวลาที่สนทนากันนั้น แม้ร่างกายจะล้าเพราะหลายวันที่ผ่านมาได้นอนวันละ 2-3 ชั่วโมงโดยเฉลี่ย แต่เขาก็คุยไปยิ้มไปอย่างเต็มที่ ต้อล ::: 'ผมเป็นคนคลุกคลีกับการเล่นดนตรีมาตั้งแต่เด็กๆ' หนุ่มเชียงใหม่ ที่กำลังเรียนอยู่ชั้นปี 3 คณะนิติศาสตร์ ม.พายัพ ซึ่งเติบโตอย่างอบอุ่นในบ้านที่มีแม่เป็นแม่บ้าน และพ่อเป็นอดีตนักแต่งเพลงที่หันเหชีวิตมาดำเนินกิจการหอพักบอก เพราะตั้งแต่ยังเล็กเป็นเด็กน้อยอยู่ในท้องแม่ก็จะเปิดเพลง หรือไม่ก็เล่นกีตาร์และร้องเพลงให้ฟังบ้าง จากนั้นพออายุได้อายุ 7 ขวบ พ่อก็บังคับให้เล่นอิเล็กโทน 'ตอนนั้นไม่อยากจะเล่นเลย' หวนคิดถึงความหลังแล้วต้อลก็ยิ้ม 'ต้องเล่นเพลงเก่าสมัยพ่อ รู้สึกเหมือนโดนบังคับ ก็เลยเลิก มาจับอีกทีก็อายุ 15' คราวนี้เขาหันมาเล่นกีตาร์ ด้วยเหตุผลว่าเห็นเพื่อนเล่นแล้วเท่ดี เลยอยากเท่กับเขาบ้าง ดังนั้น จึงขอสตางค์พ่อซื้อกีตาร์โปร่งตัวหนึ่ง พร้อมก้บกว้านหาคอร์ดกีตาร์และวิธีการเล่นมากมายมาศึกษาด้วยตัวเอง และสุดท้ายก็เล่นได้ดังตั้งใจ นอกจากอิเล็กโทนและกีตาร์ที่หัดมา หลายคนที่ติดตามเอเอฟคงเห็นว่าเขายังสามารถเล่นดนตรีชนิดอื่นๆ ได้ โดยบางคนชื่นชมถึงขั้นที่ว่าขนาดไม่ได้เรียนมาแต่เล่นได้ตั้งหลายสิ่งอย่าง ฟังแล้วต้อลอธิบายว่า ที่สามารถนั้นน่ะเป็นเพราะความอยากรู้ อยากลองตั้งแต่ตอนเรียนชั้นมัธยมปลายแท้ๆ เนื่องจากตอนนั้นเขารวมกลุ่มกับเพื่อนๆ ตั้งวงซ้อมดนตรี ขณะเดียวกันก็ยังอยู่ในวงดุริยางค์ ร.ร.ยุพราชวิทยาลัย ทำให้ได้เป่าฟลุตอยู่ราว 1-2 ปี 'ช่วงนั้นได้อะไรเยอะมาก' ต้อลบอก 'เพราะพออยากเล่นเครื่องดนตรีประเภทไหนก็ไปขอเพื่อนๆ ที่เล่นเครื่องดนตรีอย่างอื่นสอนให้' ขณะที่เรื่องของการร้องเพลง เขาก็ผ่านมาหลายเวที เนื่องจากเป็นสมาชิกโครงการยุวชนเสียงดีที่คุณครูจะพาไปประกวดตามสถานที่ต่างๆ ตั้งแต่เรียนชั้นประถม ได้ที่ดีบ้าง ไม่ดีบ้างไปตามประสา ซึ่งต้อลว่าถึงตอนนี้เขาว่านั่นก็เป็นประสบการณ์ที่ดี ส่วนที่มาประกวดเอเอฟได้นั้น เป็นเพราะแม่ขอให้หากิจกรรมทำไม่ให้ว่างมาก ระหว่างปิดภาคเรียนแท้ๆ เขาเลยตัดสินใจสมัครเข้าประกวด 'แล้วความสามารถที่ซุกซ่อนไว้ก็ถูกหยิบขึ้นมาใช้อีกครั้ง' 'ตอนเข้าบ้านแรกๆ ต้อลเป็นคนเงียบๆ ไม่ค่อยพูด ไม่กล้าแสดงออก ร้องเพลงก็ธรรมดา แต่เต้นกับแอ๊คติ้งห่วยมาก โก๊ะมาก จะเต้นอยู่หลังๆ ให้คนสูงๆ บังเรา ไม่ให้ครูเห็น' เขาเปิดเผยความลับด้วยท่าทีเขินๆ 'เราไม่เคยเรียนมาก่อน แต่บางคนจบด้านนี้มาตรงๆ มันมีข้อเปรียบเทียบที่ชัดเจน แต่หลังๆ ก็เริ่มพัฒนา ก็ทำได้ ไม่ต้องกลัวอย่างตอนแรกๆ' เลยไม่ต้องแอบอยู่หลังใครเขา การเข้าไปอยู่ในบ้านเอเอฟนั้น ต้อลบอกว่า นอกจากความรู้ด้านต่างๆ เกี่ยวกับการร้อง การเต้น การแสดง ที่ทำให้เขาพัฒนาความสามารถตัวเองแล้ว ยังมีอีกสิ่งหนึ่งที่เขาเรียนรู้และจะจำไว้ไม่วันลืม ก็คือเรื่อง 'จะทำอะไรควรคิดให้ดีก่อน' อันเป็นผลพวงมาจากการแสดงกิริยาล้อเลียนอาการป่วยของ 'ปาณรวัฐ กิตติกรเจริญ-บิ๊ก ดีทูบี' ตอนที่เกิดเหตุต้อลขอโทษผ่านจอทีวีไปแล้วครั้งหนึ่ง และในวันที่ เขาก็ถือโอกาสบอกซ้ำ 'ขอโทษครับ' ด้วยสีหน้าที่เห็นได้ชัดว่าออกจะเศร้า 'เหตุการณ์นี้เป็นบทเรียนครั้งยิ่งใหญ่ ว่าจะทำอะไรต้องคิดให้ดีก่อน เราเป็นเด็ก อยู่กับเพื่อนเยอะ สนุกสนาน บางทีทำอะไรก็ไม่คิด และบางทีทำอะไรไปก็ไม่ได้กระทบเราคนเดียว มีคนรอบข้าง ครอบครัวเราด้วยที่ไม่สบายใจ' ส่วนเรื่องที่ใครๆ มองว่าเขากับ 'ณัฐ ศักดาทร'เป็นหูโรแมนติค' ไม่ทำให้เครียดเลย 'เรา 2 คนคุยกันว่าต้องมีข่าว แต่อย่าไปสนใจเลย เพราะมันไม่เป็นจริง ไม่อยากให้ข่าวหรือกระแสที่ไม่ดีมาทำลายมิตรภาพที่ดีระหว่างเรา และเท่าที่รู้ก็มีหลายคนที่เชียร์ทั้งคู่อยู่' บอกยิ้มๆ ก่อนจะรีบต่อว่า 'เชียร์อย่างพี่น้องนะครับ' เรื่องของต้อลกับนัทไม่ได้มีเพียงแค่นี้ เพราะบางคนเกิดมีความเห็นว่า อันดับที่ 1 ซึ่งนัทได้ไปนั้น ที่จริงน่าจะเป็นของต้อลมากกว่า 'ของพี่เขาแหละครับ' ต้อลยืนยัน 'ยังบอกกับเขาไปว่า ข่าวก็คือข่าว อย่าไปเครียดมาก รู้อยู่ว่าความจริงเป็นอย่างไร ต้อลเองได้แค่นั้นภูมิใจแล้ว คือถ้าเราเต็มที่ ไม่ว่าจะได้ที่ 4 ที่ 5 ก็พอใจ เพราะทุกคนเก่งมาก จะวัดที่ความสามารถคงกินกันยาก แล้วถึงจุดนั้นทุกคนคงคิดว่าลำดับที่ไม่สำคัญอยู่แล้ว เพราะแต่ละคนผลัดมายืนปากเหวกันหมด ยิ่งหลังๆ ต้อลเกือบจะหลุดบ่อยมาก รอดมาถึง 5 คนสุดท้ายก็บุญมากแล้ว เลิกคิดเรื่องลำดับที่ไปเลย เอาให้คนที่มาฟังมีความสุขก็พอ' ดังนั้น เขาจึงรู้สึกปลื้มมากเมื่อร้องเพลง 'เธอจะอยู่กับฉันตลอดไป' แล้วมีคนร้องตาม ได้ยินแล้วรู้สึกดีมาก ยอมทุกอย่าง ใส่เต็มที่ ทั้งๆ ที่วันนั้นเสียงไม่มีเลย' ถึงวันนี้แม้จะไม่ได้อยู่บ้านเดียวกันกับเพื่อนๆ เอเอฟ แต่ต้อลก็ว่าพวกเขาเจอกันเกือบทุกวัน เพราะมีงานให้ทำมากมาย มากถึงขนาดที่ว่าถ้าวันไหนได้นอน 5 ชั่วโมงก็ถือว่าโชคดียิ่ง เพราะอย่างที่บอกไว้ตอนต้น อัตราเฉลี่ยของการนอนที่เขาได้นอนคือ 2-3 ชั่วโมงเท่านั้น 'ตอนแรกก็คิดว่าต้องมีงาน แต่ไม่คิดว่าจะเยอะขนาดนี้' 'เยอะ' ที่ว่าหมายถึงดูตารางงานนับจากนี้ไปถึงปลายปี มีงานแทบไม่ได้หยุด ดังนั้น นอกจากพ่อกับแม่จะเป็นห่วงเรื่องสุขภาพ เรื่องสายตาที่ล้า เพราะต้องเจอแฟลชตลอด เรื่องเรียนที่ไม่อยากให้ทิ้งแล้ว แฟนคลับก็ยังช่วยดูแลด้วยการหาวิตามินให้ทานบำรุง 'พวกเขาจะคอยบอกว่าคนรอบข้างเป็นกำลังใจให้นะ เลยทำให้เราไม่ท้อ สู้ๆ ได้ทุกวัน มันต้องใช้เยอะเลย กำลังใจเวลาที่ท้อเนี่ย เหมือนอย่างบางวีกที่เราทำไม่ได้ โจทย์เพลงยากมาก แต่พอมีคนบอกว่าสู้ๆ นะ ทำได้อยู่แล้วก็ทำให้ฮึกเหิมมากขึ้น ต้องทำได้สิ เดี๋ยวจะทำให้ดู' สำหรับพวกเอเอฟนั้น เมื่อก้าวเท้าขวาออกจากบ้าน เท้าซ้ายของพวกเขาก็ย่างเข้าสู่วงการบันเทิงทันที ซึ่งในส่วนตัวต้อลบอกว่า เขาคงจะทำอะไรได้ไม่ดีไปกว่าการขายเสียง 'ไม่ได้หวังว่าจะต้องโด่งดังเป็นซุปเปอร์สตาร์ เพราะถ้าหวังมากๆ แล้วไม่ได้จะเสียใจ เลยไม่หวัง แต่จะทำงานเต็มที่ 'อยู่ตรงนี้รู้ว่ามีหลายคนเป็นห่วง คอยให้กำลังใจ อ่านดูข้อความต่างๆ ก็ซาบซึ้ง บางทีก็แทบจะร้องไห้กับความรัก ความห่วงใยที่เขามีให้ ดังนั้น แม้จะไม่ได้เป็นซุปเปอร์สตาร์ แต่ว่าก็มีความสุขมากแล้ว' ต้อลบอกทิ้งท้าย *** ขอขอบคุณข้อมูลจาก http://www.tolaf.com/index.html