อยากจะถามความเห็นค่ะ

อยากจะถามความเห็นค่ะ คือเกี่ยวกับเพื่อนน่ะค่ะ แบบว่าเพื่อนคนนี้ทำให้เราเสียใจมากเลยค่ะ ตอนทำงานคู่ เขาก็ไม่ใช่จะช่วยเลยค่ะ แม้ว่าเขาจะอ่อนวิชานี้ก็ตาม แต่ก็น่าจะมีความตั้งใจจริงที่จะช่วยทำบ้าง แต่ไม่เลยค่ะ มีช่วงนึงที่ท้อจนร้องไห้ต่อหน้าเขา เขาก็ไม่ปลอบไม่อะไรเลย เดินออกไปเฉยเลย พอตอนที่จะพูดหน้าห้องเขาก็จะพูดดั่งใจเขา ซึ่งเราก็สละให้เขาแต่เมื่อทุกอย่างเสร็จสิ้น เขาก็เมินเลยค่ะ เชิดใส่อีกด้วยซ้ำ ทั้งที่เราเป็นตั้งเพื่อนสนิทกันได้พักใหญ่แล้วนะค่ะ หนูควรที่จะพูดเพื่อความเป็นเพื่อนที่รักกันเหมือนก่อนหน้านี้ดีไหม แต่สำหรับที่หนูคิดตอนนี้นะค่ะ ก็คิดว่าจะไม่ไปยุ่งอะไรกับเขาเเล้วทั้งที่ทำดีกับเขาแทบตาย แต่เขากับไม่แคร์เลย หนูทำอย่างนี้ดีแล้วไหมค่ะ (เพื่อนหนูเป็นผู้หญิงนะค่ะ แล้วเรื่องที่เล่ามาก็เป็นความจริงไม่ได้ใส่ร้ายอะไรทั้งสิ้น) ยังไงขอความแนะนำจากผู้ตอบคำถามนะค่ะ ขอบคุณค่ะ

ผู้ถาม : ............

เข้าใจความรู้สึกของหนูนะคะ เราทำดีแทบตายขอแค่ให้เขารู้ก็ยังไม่ได้ อย่างไรก็ดีต้องคิดว่าบางทีเขาอาจไม่ได้รับรู้เลยก็ได้ ทางออกที่เป็นไปได้อาจต้องทำใจให้เย็นลงและหาโอกาสพูดคุยกับเขา พยายามนึกว่าเขาไม่เข้าใจว่าเราทำอะไรตั้งมากมายเพื่อเขา และค่อยๆอธิบายให้เขาฟังว่าเราอยากให้เขาช่วยอะไรบ้าง ถ้าเขาตอบรับและค่อยปรับเปลี่ยนตัวเองก็เป็นเรื่องดี แต่ถ้าเขาไม่สนใจทำตัวเหมือนเดิมบางทีหนูอาจต้องหากลุ่มหรือหาคู่ใหม่ ไม่จำเป็นต้องผิดใจกับเขา เพราบางครั้งคนบางคนก็สามารถเป็นที่ปรึกษาหรือพูดคุยด้วยแล้วสบายใจ แต่ทำงานด้วยกันแล้วไม่ค่อยลงตัวค่ะ

ผู้ตอบ : ทีมผู้เชี่ยวชาญจากกรมสุขภาพจิต