รักคุณ..คนดีของชีวิต

 

คุณถามฉันว่า "ตามความรู้สึกของฉันแล้ว ฉันคิดว่าคุณรักฉันมากแค่ไหน?" ถ้าฉันไม่ได้เข้าข้างตัวเองมากจนเกินไป..ฉันจะบอกคุณว่า .. ฉันรับรู้ว่าคุณรักฉัน แต่ถ้าถามว่ามากแค่ไหน? ฉันคงตอบคุณไม่ได้ เพราะฉันไม่รู้จริงๆ ว่าคุณรักฉันมากแค่ไหน

เพราะฉันไม่ต้องการความมากมายในความรัก แค่สิ่งที่คุณเพียรพยายามทำเพื่อฉันฉันว่ามันมากมายด้วยคุณค่า มากกว่าที่จะวัดกันด้วยปริมาณ ฉันไม่คิดว่า.. ใครคนหนึ่งจะทำเพื่อใครคนหนึ่งได้มากมายเท่านี้ ถ้าคนคนนั้นไม่ได้รู้สึกลึกซึ้งต่อเธอ เหมือนเช่นคุณที่รู้สึกอย่างนั้น ต่อฉัน คุณไม่ต้องเพียรพยายามบอกฉัน เพราะถึงแม้พรุ่งนี้คุณจะไม่ได้บอกว่า "คุณรักฉัน" ฉันก็จะยั่งมั่นใจใน ความรักที่คุณมีต่อฉันเสมอ ว่ามันจะเป็นนิรันดร์ ความรู้สึกที่ฉันให้คุณ คุณก็รับรู้ได้ว่ามันมากมายแค่ไหน แต่แล้วทำไมคุณไม่คิดในมุมกลับกันว่า.. ความรู้สึกที่คุณมีให้ฉัน ฉันก็รับรู้มันได้เช่นกัน..คุณยังกังวลอยู่ว่า..ฉันจะไม่รู้ว่า..คุณรู้สึกอย่างไรกับฉัน เพราะคุณมีบางอย่างที่กำลังจะบอกกับฉัน คุณกลัวว่า..ถ้าคุณเอ่ยมันออกมา จะทำให้ฉันเข้าใจตัวคุณผิดไป ฉันเข้าใจถูกหรือเปล่าคะ คุณกำลังจะบอกฉันว่า..คุณกำลังจะค่อยๆ หายไปจากฉัน โดยการกระทำ แต่ในความรู้สึก คุณจะอยู่กับฉันตลอดเวลาทุกสิ่งที่คุณกำลังจะทำ เป็นการทำเพื่อตัวฉันทั้งนั้น อย่างนั้นใช่มั้ยคะ ฉันบอกคุณตามตรงนะคะ..ฉันก็รู้ เหมือนที่คุณก็รู้ตลอดเวลา ว่าเราจะต้องเลิกลากันไป แต่ฉันก็ยังทำใจไม่ได้ เพราะฉันไม่เคยเป็นอย่างนี้มาก่อน ไม่เคยมีความรู้สึกอะไรอย่างนี้มาก่อน คุณอาจจะทำใจได้ เพราะคุณผ่านมามากกว่าฉัน คุณบอกฉันว่า เวลาจะรักษาเราเอง ฉันก็รู้ว่าเวลาจะรักษาเรา แต่ที่ฉันไม่รู้คือ นานแค่ไหน อาจจะตลอดชีวิตของฉัน ได้โปรดอย่าบอกฉันอีกเลยว่า พรุ่งนี้หรือวันต่อไปเราอาจจะไม่ได้พบกัน หรืออาจจะพบกัน ปล่อยให้ทุกสิ่งทุกอย่างผ่านไปด้วยตัวของมันเองได้ไหม

ฉันไม่อยากคิดถึงความทรมานของการจากลา ฉันไม่อยากเสียใจซ้ำแล้วซ้ำอีกเพียง เพราะคิดว่า เราต้องจากกันไปทั้งๆ ที่เรารักกันมากมาย ฉันรู้ว่ามีเหตุผลมากมายที่เราต้องจากกัน คุณลองคิดดูสิว่า การที่เรารักใครสักคน รักเค้ามากทั้งๆที่รู้ว่าไม่มีสิทธิ์ที่จะรัก แต่เราก็ไม่ได้มีทุกข์ที่รักเค้าเลย เรามีความสุขที่ได้รักเค้า ได้มองเห็นเค้า ได้ดูแลเค้า ถึงแม้จะแค่ในใจของเรา แต่ถ้า..เราคิดว่า..เราต้องไปจากเค้าคนที่เรารักมากๆ คนที่ชีวิตนี้เราไม่อาจจะรักใครได้เท่าเค้าอีกแล้ว..แล้วทำไมเราต้องเอ่ยลา..เพียงเพราะว่า..เราคิดอยู่ด้านเดียวว่า..เราทำเพื่อเค้า การที่เราจะทำอะไรสักอย่างเพื่อคนที่เรารัก..มันไม่ได้หมายถึง..การจากลาเสมอไป ฉันข้าใจความรู้สึกของคุณดี ว่า คุณรู้สึกอย่างไร เหมือนอย่างที่ฉันเข้าใจความรู้สึกของตัวเอง เชื่อฉันเถอะว่า สิ่งที่คุณทำทุกอย่างมันจะไม่สูญเปล่า.. หรือคุณไม่ได้มั่นใจในตัวผู้หญิงที่คุณรัก ครั้งหนึ่งในชีวิตฉันอาจทำผิดต่อคนมากมาย แต่ฉันก็ไม่เคยเสียใจเลยถึงสิ่งที่ฉันได้กระทำลงไป เพียงเพราะฉันได้ทำ ในสิ่งที่ฉันต้องการเพื่อคนที่ฉันรัก และเค้าก็รักฉัน ฉันจึงไม่เคยมีความคิดว่า..สิ่งที่ฉันทำไปมันจะสูญเปล่า เพราะฉันไม่ได้ ต้องการอะไรตอบแทน ฉันอยากให้คุณคิดเช่นเดียวกับฉัน อย่างที่ฉันเคยบอกกับคุณ "ความรัก" ถ้ามันอยู่ในความพอดี เราจะมีความสุขกับมัน แต่ถ้ามันเริ่มเรียกร้องต้องการมากกว่าที่เป็นอยู่ เราจะ "ทุกข์" ไม่ว่าคุณจะถามย้ำฉันอีกสักกี่ครั้งฉันก็จะตอบคุณว่า..ฉันรับรู้ถึงความรักที่คุณมีให้ฉันเสมอ เพราะคุณยังอยู่กับฉัน ทั้งการกระทำและความรู้สึก อย่าให้ฉัน ต้องขอร้องอีกเลยว่า..อย่าพยายามบอกเหตุผลร้อยแปดพันเก้า ว่า..ที่ต้องไปจากฉันเพียงเพราะรักฉัน..

ความรักที่แท้ จริงคืออะไร คือการจากลา อย่างนั้นหรือ อาจเป็นฉันเข้าใจผิดคิดไปว่า ความรักคือการให้.. ฉันไม่รู้อะไรทำให้ฉันรักคุณได้มากมายขนาดนี้ ฉันไม่เคยรู้สึกกับใครอย่างนี้มาก่อน มันเป็นความรักที่เกิดขึ้นท่ามกลาง ความขัดแย้งในใจตัวเอง มันเป็นความรักที่แลกมาด้วยชีวิต อย่างที่คุณเคยบอก ถ้าฉันต้องเสียอะไรไปมากกว่านี้ เพื่อที่ จะแลกกับที่ฉันจะได้คุณคืนมา ฉันก็จะยอม..ยอมทุกสิ่งทุกอย่าง เข้าใจฉันบ้างเถอะว่า..ฉันไม่อยากจะสูญเสียคุณไปเลย แม้สักนาทีเดียว..ได้โปรดอยู่กับฉันอย่างเคย..ให้ฉันได้รับความอบอุ่นอย่างที่เคยได้รับ ได้ไหม?

 ที่มา : http://www.soccersuck.com/