ฟูทรัพย์-อรณัชชา Miss Slimming Thailand 2009

เมื่อมีโอกาสจงทำให้เต็มความสามารถ

เป็นสาวน้อยหน้าใสที่เข้ามาสู่วงการบันเทิงด้วยการคว้าตำแหน่ง Miss Slimming Thailand 2009 ที่จัดขึ้นโดยนิตยสาร Slimming ในเครือบริษัท สยามอินเตอร์มัลติมีเดีย จำกัด (มหาชน) เวทีที่เฟ้นหาสาวสวยจากรั้วมหาวิทยาลัยจากทั่วประเทศ ที่มีความสวย ฉลาด มาดมั่น และความสดใส พร้อมรูปร่างที่สวยสมส่วน เหมาะจะเป็นตัวแทนคนรุ่นใหม่ที่ใส่ใจสุขภาพมารับตำแหน่ง และเวทีนี้ทำให้มีสาวน้อยหน้าใสคนนี้เข้ามาโลดแล่นในวงการบันเทิง ไม่พูดพร่ำทำเพลง เอาเป็นว่าไปทำความรู้จักกับเธอเลยดีกว่า

แนะนำตัว
สวัสดีค่ะ ฟูทรัพย์-อรณัชชา ไกรสมสุด เรียนคณะวิศวกรรมศาสตร์ สาขาวิศวกรรมคอมพิวเตอร์ (หลักสูตรนานาชาติ) มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าธนบุรี

วิศวะคอมพ์ เรียนไม่ยากถ้าตั้งใจ
ตอนแรกคิดจะเรียนวิศวะไฟฟ้า เพราะว่าดูเท่ดี และที่มหาวิทยาลัยของเราก็ค่อนข้างที่จะมีชื่อเสียงในสาขาวิชานี้ แต่ฟูคิดว่าฟูไม่เก่งไฟฟ้า ก็เลยเลือกเรียนวิศวะคอมพิวเตอร์ (ภาคอินเตอร์) เพราะอย่างน้อยฟูก็ชอบเรียนคอมพิวเตอร์เทคโนโลยี มันน่าจะทำให้เราเรียนคณะนี้โดยไม่ยากเท่าไหร่ เทอมแรกที่เข้ามาเรียนสบายมากเลยค่ะ เพราะว่าวิชาที่เรียนยังเหมือนวิชาที่เรียนตอนมัธยม วิชาเลข วิชาภาษาอังกฤษ อะไรแบบนี้ จบเทอมแรกสอบได้เกรดดีมาก เอากลับไปอวดพ่อแม่ ท่านดีใจใหญ่เลย เราก็ฮึกเหิม เรื่องแค่นี้สบายมาก แต่พอเทอมสองเริ่มยากขึ้น กลับไปบอกพ่อกับแม่เลยว่าเรียนไม่ได้ แต่ฟูก็ไม่อยากให้พ่อแม่ผิดหวัง ก็เลยนัดกับเพื่อน ๆ ไปขอให้อาจารย์ติวให้ เพราะมันเป็นวิชาที่ลงมือทำค่ะ ฟูไม่เคยบัดกรี ไม่เคยต่อวงจร อาจารย์ก็ใจดีมากช่วยติวให้ พอเรียนเสร็จฟูกับเพื่อนก็ไปนั่งดูพี่ ๆ เขาลงมือทำจริง ๆ ติวกันทุ่มหนึ่งถึงสองทุ่มเลย พอถึงเวลาสอบก็โอเคค่ะ เอาตัวรอดได้ด้วยเกรดที่ดี (ยิ้ม) วิชาจะเริ่มยากขึ้นเรื่อย ๆ จะมีเรื่องของซอฟต์แวร์เข้ามาเกี่ยวข้อง ตอนนี้ผ่านมาหลายตัวแล้ว เริ่มพูดภาษาซอฟต์แวร์เป็นแล้ว (หัวเราะ)

คุณพ่อส่งเข้าประกวด
โดยส่วนตัวฟูชอบการประกวดนะ เพราะมันท้าทายความสามารถ เมื่อก่อนคิดว่าจะประกวดมิสไทยแลนด์ยูนิเวิร์ส มิสไทยแลนเวิลด์ อะไรหลายอย่าง แต่คุณพ่อไม่อนุญาต เพราะว่าการประกวดมีการใส่ชุดว่ายน้ำ คือครอบครัวของฟูจะสอนว่าเป็นหญิงไทยต้องรักนวลสงวนตัว และเราก็เป็นลูกสาวคนเดียว คุณพ่อก็เลยไม่อนุญาต แต่อยู่มาวันหนึ่งคุณพ่อมาบอกว่า พ่อมีเวทีให้หนูประกวดแล้ว คือตอนนั้นคุณพ่ออ่านหนังสือพิมพ์ซอกเกอร์ที่เกี่ยวกับกีฬา และนิตยสาร Slimming ก็เป็นหนังสือในเครือเดียวกัน เขาก็มาลงแอดประกาศรับสมัครในซอกเกอร์ด้วย คุณพ่อเห็นก็เลยมาบอกฟูให้ไปสมัคร เพราะคอนเซ็ปต์การประกวดคือการหาเด็กมหาวิทยาลัย สวย ฉลาด สดใส และก็เป็นชุดนักศึกษาล้วน ๆ ฟูก็เลยสนใจ และก็จะได้สร้างชื่อเสียงให้กับมหาวิทยาลัยด้วย ตอนที่ไปประกวดมีมหาวิทยาลัยอื่น จุฬาฯ ธรรมศาสตร์ เยอะแยะไปหมด แต่มหาวิทยาลัยเรามีฟูกับพี่อีกคน คือเราไปรู้จักกันที่โน่น ตอนเขาแนะนำตัวทำให้รู้สึกว่าโอกาสมันมีเยอะ แต่ว่าด้วยความที่มหาวิทยาลัยของเราอยู่ไกล ข่าวสารก็เลยมาไม่ค่อยถึง หรือบางทีเขาอาจจะมองว่ามหาวิทยาลัยของเรามีแต่คณะวิศวะ น่าจะมีแต่เด็กผู้ชาย แต่ความจริงที่มหาวิทยาลัยสาวสวย ๆ ก็มีนะคะ (ยิ้ม) หลังจากที่ฟูได้ตำแหน่งมา ทางมหาวิทยาลัยก็มีแคมปัสอะไรแบบนี้เพิ่มมากขึ้น เพิ่มช่องทางการประชาสัมพันธ์มากขึ้น และเปิดโอกาสให้เด็กที่มีความสามารถในการทำกิจกรรมมากขึ้น อย่างพี่บี้ เดอะสตาร์ อะไรแบบนี้คะ

เป็นเด็กขี้อายแต่ชอบทำกิจกรรม
เมื่อก่อนฟูเป็นเด็กขี้อายมาก ไม่กล้าไปหมดทุกอย่าง ตอนเด็กที่โรงเรียนของฟูมีงานแสดง แล้วเขาก็จับเด็ก ๆ ขึ้นไปเต้นบนเวที ฟูร้องไห้เลย ก็แปลกใจเหมือนกันค่ะว่าโตมาทำไมฟูชอบทำกิจกรรม อาจจะเป็นเพราะตอนเด็กฟูไม่มั่นใจในตัวเองมั้งคะ ตอนนั้นก็อ้วน น้ำหนัก 50 กก. สูง 160 ซม. ทำให้ฟูต้องหาวิธีสร้างความมั่นใจให้กับตัวเองด้วยการลดความอ้วน ตอนนั้นเกาหลีอินเทรนด์ มีเกิร์ลเจเนอเรชั่น เห็นเขาเต้นแล้วมันส์ ก็ไปที่สนามกีฬา แต่ว่าเราไม่รู้จักใครเลย เราก็ไปบอกให้เขาช่วยสอนหน่อย เขาก็ใจดีสอนให้ และพอดีทีมเขาขาดคน ฟูก็เลยได้ไปร่วมเต้นกับเขาด้วย ตอนแรกกะว่าจะเต้นเอาดีเลย เพราะได้ออกคอนเสิร์ตที่อินดี้อินทาวน์ ได้ออกทีวี. และฟูก็คิดว่าน่าจะเป็นจุดนั้นที่ทำให้เราสนใจมาทำกิจกรรมในวงการบันเทิง หลังจากที่ได้ตำแหน่ง ฟูเคยไปประกวดโครงการลักซ์ปั้นดาวร่วมกับ GTH ที่ทำหนังเรื่องกวนมึนโฮ ฟูก็ติด 1 ใน 10 คนสุดท้ายที่จะเป็นนางเอกหนังเรื่องนี้ คือพี่เขาเลือกที่เคมีในร่างกาย พอเอาไปเข้าค่ายเขาก็รู้ทักษะการแสดงว่าทุกคนมีหมด แต่ก็ต้องเลือกที่เข้ากับพระเอกได้ด้วย เพราะเรื่องนี้พระเอกร่วมตัดสินด้วย จากแคมเปญนี้ก็ได้ไปเล่นหนังเรื่องเนื้อคู่อยากรู้ว่าใคร รับบทเป็น เบบี๋ž แฟนพี่โบว์ แล้วตอนนี้ก็เริ่มมีงานเข้ามาเรื่อย ๆ

เรียนกับงานต้องรู้จักแบ่งเวลา
คือคณะที่ฟูเรียนจะเป็นวิชาที่ลงมือปฏิบัติมากกว่า ฟูจะบอกพี่ ๆ ทีมงานว่าฟูมีเรียนนะ จะมีวันว่างคือวัน พฤหัสบดี-อาทิตย์ วันศุกร์ก็มีเรียนเหมือนกัน แต่มันเป็นวิชาที่บรรยายไทย ก็ไปเรียนกับเพื่อนภาคธรรมดาในวันอื่นได้ ก็จะแชร์ ๆ กันจัดสรรเวลาให้ลงตัวทั้งเรื่องเรียนและเรื่องงาน มันจะได้ไม่หนักเกินไปทั้งสองอย่าง เรื่องเรียนฟูก็อยากจะทำให้เต็มที่ เรื่องงานฟูก็ไม่อยากทิ้งค่ะ

สูงสุดในวงการบันเทิง
คือฟูคิดว่าตัวเองมีความพร้อมเสมอที่จะรับโอกาสต่าง ๆ ขอแค่มีผู้ใหญ่ใจดีเปิดทางให้ ฟูก็จะไปค่ะ เพราะรู้สึกว่าถ้าฟูมีโอกาสก็จะคว้าโอกาสนั้นไว้และทำให้มันดีที่สุด แต่ว่าถ้าโอกาสยังไม่มาถึง ถ้าเราพยายามไขว่คว้ามากเกินไปเราก็จะผิดหวัง คนที่เป็นห่วงเราที่สุดคือคุณพ่อคุณแม่ แต่ถ้าโชคดีผู้ใหญ่หยิบยื่นโอกาสให้ฟูก็จะให้เต็มที่ แต่ถ้ายังไม่ถึงเวลาฟูก็เรียนค่ะ เรียนให้ดีที่สุด เพราะการเรียนเป็นสิ่งที่สำคัญ อยากได้เกียรตินิยมให้คุณพ่อด้วย

ถึงคนที่มีความฝัน
สำหรับคนที่มีความฝัน อย่างแรกคือเอาชนะใจตัวเอง ถ้าเราชนะใจตัวเองได้เราจะภูมิใจที่สุด อย่างฟู ครั้งหนึ่งฟูเคยขึ้นไปยืนร้องไห้บนเวที แต่พอฟูได้ขึ้นไปเต้นบนเวทีอีกครั้ง ฟูทำให้คนดูเขามีความสุข เขาสนุกไปกับเรา ถึงแม้ว่าวันนั้นไม่ใช่ทีมฟูที่ได้ที่หนึ่ง แต่ฟูก็ภูมิใจ เวลากลับมาเล่าให้ใคร ๆ ฟังเขาก็จะภูมิใจกับฟูด้วย และมันก็จะเป็นแรงใจต่อ ๆ ไปให้คนอื่น ๆ ก็อยากให้เพื่อน ๆ ทุกคนพยายามนะคะ อย่าคิดว่าตัวเองทำไม่ได้ ให้ลงมือทำก่อน พยายามให้เต็มที่ให้สุดความสามารถ แล้วผลมันจะออกมายังไงค่อยว่ากันทีหลัง อย่างน้อยเราก็ได้ทำเต็มที่แล้ว

ที่มา "การศึกษาวันนี้"
ผู้เขียน : iamamwa ช่างภาพ : PANKAJOHN