นี่เราทำอะไรลงไป...แต่ก็แปลกดีนะ

เดี๋ยวนี้โลกเราเปลี่ยนไปเยอะค่ะ ไม่ว่าเด็กหรือผู้ใหญ่ก็เข้ามาสัมผัสกับโลกไซเบอร์ที่เราสมมุติมันคือมาและแล้วโลกสมมุติที่ว่านี้ก้อทำให้เรารู้สึกดีๆแต่แปลกดีนะที่คนเราไม่เห็นหน้ากันก็พูดคุยกันได้สื่อสารกันจนเกิดเป็นความรู้สึกที่ดีๆให้กัน และกันบางคนถึงกับแต่งงานกัน นัดพบกัน อย่างเช่นตัวนกเองเมื่อเริ่มแรกที่เข้ามาเล่นก็ไม่ได้คิดว่าจะต้องออกไปพบเจอเค้าเพราะเรามีครอบครัวแล้วคิดแค่ว่าคุยกันเป็นเพื่อนกันแลกเปลี่ยนความรู้ดีๆให้กันแต่มันไม่เป็นเช่นนั้นซิค่ะ ผู้ชายคนนี้เป็นชาวต่างชาติเข้ามาทำงานในเมืองไทยได้3 เดือน แรกๆเรากว่าจะสื่อสารกันเข้าใจก้อเอาซะเหงื่อแตกล่ะค่ะ เค้าเป็นคนน่ารัก เค้าอยู่ประเทศเอกัวดอร์ ฮ่าฮ่าฮ่า..เพื่อนๆค่ะเค้าเป็นคนผิวดำค่ะ แต่นกไม่ได้คิดว่าเพื่อนจะต้องมีsepk แบบไหน เพราะคำว่าเพื่อนไม่ว่าเพื่อนจะลักษณะยังไง เราก็คือเพื่อนกัน แต่พอคุยกันได้ไม่นานเค้าอยากมาพบเรานกแทบจะบ้าตายค่ะ เพราะอะไรน่ะหรือค่ะก้อแค่คุยทางโทรศัพท์ยังไม่ค่อยรู้เรื่องเลยค่ะถ้ามาเจอจะทำไง..เค้าพูดจริงทำจริงค่ะเค้าบอกว่าตอนนี้เค้าอยู่บนรถอีก 4 ชม.จะถึงที่สถานีให้เราไปรอรับ..นกก้อปฎิเสธค่ะไม่ไป..และขอโทษเค้าที่ไปไม่ได้เพราะดึกมากแล้วค่ะคนที่บ้านจะเข้าใจยังไงล่ะค่ะ นกก้อเลยบอกเค้าว่ามาถึงที่สถานีแล้วให้พักที่โรงแรมพรุ่งนี้จะออกไปพบ...เค้าดีใจมากที่นกจะไปพบเค้า......ก็โทรชวนน้องสาวไปด้วยค่ะพอไปถึงเค้าก็นั่งรอที่ห้องอาหารในสถานีขนส่งนกและน้องเดินเข้าไปทักทายปกติสวัสดีตามมารยาทไทยล่ะคะ..ไม่ได้หรอกค่ะมีวัฒนธรรมที่ดีงามต้องนำเสนอต่างชาติค่ะแล้วนกก็แกล้งเค้าถามเป็นภาษาไทยว่ากินข้าวหรือยังค่ะโอ้แม่เจ้า..เค้าพูดไทยไม่ค่อยชัดแล้วตอบนกว่า*ยังไม่กินครับ อยากกินส้มตำใส่ปลาร้าครับ* อิอิอิ น่ารักดีนะคะ

แต่พอเราทานข้าวกันเสร็จแล้วเราก็ถามเค้าว่าจะกลับเลยมั้ย เค้าบอกว่าไม่เค้าอยากอยู่ต่อแต่ภาษาเค้าฟังยากมากๆค่ะ และแล้วเรื่องภาษานี่แหล่ะค่ะทำให้เราเข้าใจกันผิดพอนั่งคุยกันเรื่อยเปื่อย..เค้าบอกนกว่า You go hotel with me.นกกับน้องกลัวมากค่ะ เค้าพูดประโยคนี้บ่อยมากจนนกกับน้องเริ่มวางแผนจะชิ่งหนีล่ะค่ะ นกรีบบอกเค้าว่า ไปซื้อตั๋วกลับกรุงเทพด้านโน้นนะคะ...เค้าบอกนกว่าเค้าไม่อยากกลับ.เค้าต่อว่านกว่าทำไมไม่ไปกับเค้า.ทำไมต้องไล่ให้เค้ากลับนกบอกเค้าว่านกกลัว เค้าตอบนกว่ามันไม่ไกล ไป 5 นาที นกขอร้องเค้าว่าให้เค้ากลับกรุงเทพเถอะ.นกไม่ไปกับเค้าแน่นอน.เค้าร้องไห้นั่งก้มหน้า.สักพักเค้าลุกเดินจากไปเลยค่ะนกกับน้องยังรู้สึกกลัวๆอยู่เลย.พวกเราเดินออกมาจากที่นั้นสักพักเค้าก็โทรมาร้องไห้แล้วบอกว่านกเลวมาก.งงเหมือนกันค่ะว่าพูดอะไรผิดไปรึป่าว

พอรุ่งเช้าเปิดเมลล์มีจดหมายจากเค้าที่เขียนบอกว่านกรังเกลียดเค้า ไม่ชอบเค้า โกหกให้เค้ปพบแล้วไม่อยากอยู่กับเค้า.นกก้อเลยตอบกลับว่าเราเป็นเพื่อนกันนะ เราทำแบบนั้นไม่ได้ เราไปกินข้าวด้วยกันได้ไปเดินซื้อของด้วยกันได้แต่เราไม่สามารถที่จะมีเซ็กส์เพราะมันเกินขอบเขตและเค้าบอกว่าเค้าไม่ได้พูดว่าไปที่โรงแรมแล้วเค้าจะนอนกับนกเค้าบอกว่าเมื่อไปถึงเค้าจะให้นกรออยู่ด้านหน้าโรงแรมแล้วเค้าจะเข้าไปเก็บของแล้วเราไปเดินห้างกันไปเที่ยวรอบเมืองกันแล้วเค้าบอกว่าเค้าไม่ข่มขืนผู้หญิงหรอกถ้าผู้หญิงไม่ยอม...อิอิอิใครจะไปรู้ล่ะค่ะเห็นชวนไป Hotel พีชส ๆๆอยู่นั่นแหล่ะ ขวัญกระเจิงเลย ตอนนี้คุยกันเหมือนเดิมแล้วแล้วค่ะ เค้าบอกว่านกตลกดีตอนนี้ก็เป็นเพื่อนที่ดีต่อกันค่ะ อ๋อลืมบอกไปค่ะ เค้าชอบเพลงคนบ้านเดียว ของไผ่ด้วยนะค่ะ ขำขำค่ะ

เรื่องราวทั้งหมดนี้ก็เป็นเรื่องที่ดีๆอีกเรื่องนึงอยากให้เพื่อนๆได้อ่านนะคะ มีอะไรเสนอแนะก็เชิญ ได้นะคะ ไม่ว่ากันค่ะ....ขอให้ท่านผู้อ่านมีความสุขหลายๆเด้อ